بیش از دو سال از همه گیر شدن ویروس کرونا و ماندن در خانه و شهر خودمان گذشت. لذا آرام آرام هم دلمون داره برای ایتالیا و اسپانیا و فرانسه زیبا تنگ میشه. یونان پر شکوه و دیگر کشورهای اروپایی حاشیه دریای مدیترانه که جذابیت های جغرافیایی و فرهنگیشان فراموش نشدنی هستند. داشتن تاریخ مکتوب و وجود آثار باستانی حفاظت شده و بویژه در ایتالیا با سواحل رویایی، درختان زیتون و مرکبات و آفتاب گرم. همراه شدن با مردمانی خونگرم که همیشه برای ما حال و هوای میهن را تداعی می کند. احساس داشتن امنیت و آزادی در همه جا، همچنین غبطه خوردن های پایان ناپذیر ما که ایکاش روزی این حال و هوای پر شکوه زندگی شهروندی با آزادی های فردی و قانونمندی و تمول، برای اکثریت مردم مهربان و صبور و لایق کشور ما هم میسر میشد. برای ایران کهنسال که همه تاریخ و فرهنگ بشری و جغرافیای طبیعی را همرا ه با چهار فصل سال یکجا دارد؛ و خود به تنهایی یک جهان پهناورست.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.