پیش قضاوت

پیشداوری در مورد رفتار، گفتار و حتی نیت و اندیشه دیگران آسیبی است که رواج آن پیکر فکری و روانی انسان ها را می خراشد. منش و رفتاری که نه بر اساس منطق و واقعیت بلکه اغلب بر پایه مجموعه ای از پیش فرض ها و گمانه زنی ها شکل می گیرند.
پیشداوری و قضاوت نابجا پیامدهایی چون تبعیض، تحقیر و برچسب زدن به افراد را به دنبال دارد. برخی تا اندازه ای در اندیشه قضاوتگر خود غرق می شوند که دست نیت خوانی هم می زنند. رویکردی که جامعه را از مدار انصاف و میانه روی دور می کند و شخص را به بیراهه می برد. این در حالی است که بیشتر روانشناسان و جامعه شناسان، انسان را از سنجش زودهنگام دیگران منع کرده اند. آنان در مورد پیامدهای منفی این نوع نگرش برای روحیه و روان انسان ها و نیز روابط اجتماعی و خانوادگی همواره هشدارهای جدی داده اند.
افراد بهتر است به جای تقویت حس بدبینی در خود و برچسب زنی به دیگران، گذشت را تمرین کنند و نگاهی خوشبینانه به رویدادهای پیرامون خود داشته باشند. با ادامه و افراط در رفتار قضاوتگرانه، آرامش درونی و مثبت اندیشی هر روز از انسان دورتر و دورتر شده و شخص را منزوی کرده و ناخود آگاه بسوی بیماری سوق می دهد.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)