نماید آینه سیمای هر کس
ازیرا صورت و سیماش نَـبْـوَد

به روزی صد هزاران عیب و خوبی
بگوید آینه، غوغاش نَـبْـوَد

ندارد آینه با زشت بغضی
هوای چهره زیباش نَـبْـوَد

مولانا

چه زیباست… آینه می بیند و باز می تاباند، ولی کسی را با زشتی و زیبایی قضاوت نمی کند. معیار سنجش ارزش های انسانی آینه در زندگی، نیفتادن خردمندانه در این دام است!
مانند آینه باش!
سکوت…، بیننده را دگرگون می کند و او به خود می آید. “قدرت” در پذیرش و بازتاب زندگی بدون “داوریست”. خاموشی ذهن است در پرداختن به اموری پوچ و گذرا … .
مانند آینه باش!
همه شیرین کام از مهر و خرد لبریز شده تو، و تو با ذهنی خاموش، نظاره گر آگاه و شاد و رضایتمند آنان و گذر عمر.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)