نقض حقوق دانشجویان زن در خوابگاه‌ها

اینها بخشی از «قوانین و مقررات ویژه خوابگاه خواهران دانشگاه تهران»  است:

ماده ۱۸) شرایط ملاقات در خوابگاه دختران:

۱-۱۸) اوقات ملاقات دانشجویان به تناسب فصل از طرف اداره امور خوابگاه‌ها تعیین و پس از آن ملاقات ممنوع می‌باشد.

۲-۱۸) ملاقات برای دیدار کننده مرد در اتاق‌های خوابگاه یا محوطه آن اکیدا «ممنوع» است و فقط در محلی که به این منظور تعیین شده اسـت امکان پذیر می‌باشد.

۳-۱۸) ملاقات کننده مرد باید از بستــگان درجه یک دانشجو (پدر، برادر، همسر و عمو) بوده و شناسنامه خود را به مسئول خوابگاه ارائــــه و فرم مخصـوص ملاقات (یا دفتر مربوطه) را تکمیل و امضاء نماید.

۴-۱۸) مسئول خوابگاه موظف است مشخصات ملاقات کننده مرد را قبل از صدا زدن دانشجو با مشخصات بستگان محرم دانشجو (که «قبلا» در فرم مخصوص قید شده است) تطبیق دهد و در صورت مغایرت از ملاقات جلوگیری به عمل آورد.

ماده ۲۰) ضوابط و مقررات تاخیر و غیبت در خوابگاه خواهران دانشگاه تهران:

۱-۲۰) دانشجو می‌تواند بعضی از شب‌ها فقط در منازل خویشاوندان ساکن در شهری که قبلا مشخصات آدرس و نسبت آن‌ها با دانشجو در فرم مربوطه قید شده و به تایید اولیای قانونی او رسیده است با رعایت سایر موارد حداکثر تا دو شب در هفته اقامت نماید.

۲-۲۰) دانشجــوی متقاضی موظــف است مراتـب مندرج در ماده ۱-۲۰ را حداکثر یک روز قبل «کتبا» به مسئــول خوابگاه اطلاع دهد و مشخصات خویشاوند خود را در فرم مربوطه (یا دفتر) ثبت نماید.

۳-۲۰) در صورت عدم تطبیق درخواست دانشجو با مشخصات و آدرس بستگان، مدیریت خوابگاه می‌تواند ضمن اطلاع رسانی به اولیای قانونی دانشجو، برابر مقررات رفتار نماید.

۴-۲۰) دانشجوی دختری که مایل باشد در ایام تعطیل به شهرهای محل اقامت بستگان نزدیک خود مسافرت کند نیز مشمول موارد فوق الذکر می‌باشد.

۵-۲۰) دانشجو پس از مراجعت به خوابگاه موظف است حضور خود را به مسئول خوابگاه اعلام نموده و یا در دفتر (یا فرم مربوطه) ثبت نماید.

۶-۲۰) در صورت غیبت یا تاخیر غیرموجه در ورود به خوابگاه، دانشجو موظف است مدارک لازم مبنی بر موجه بودن غیبت یا تاخیر خود را به مسئول خوابگاه ارائه نماید. در چنین شرایطی است لازم است خانواده دانشجو حداکثر ۲ روز بعد کتباً و یا حضوراً به مسئول خوابگاه توضیح دهند.

۷-۲۰) با دانشجویانی که ماهیانه بیش از سه مورد تاخیر در مراجعه به خوابگاه یا غیبت غیرموجه داشته باشند برابر مقررات انضباطی برخورد و نهایتاً دانشجو از خوابگاه محروم خواهد شد.

این‌ها بخشی از مقررات ویژه خوابگاه دختران است!

در نگاه اول اگر ندانید این ضوابط و مقررات برای چیست این طور به نظر می‌رسد که با ضوابط ملاقات زندان روبرو هستید!

برخی از تبصره‌ها و مواد این ضوابط و مقررات در ضدیت با قانون اساسی و مدنی مطرح شده است که غیر قابل اغماض می‌باشد نظیر اطلاع رسانی به اولیا در صورت غیبت دانشجو!

در تبصره این ماده آمده دانشجو می‌تواند بعضی از شب‌ها فقط در منازل خویشاوندان ساکن در شهری که قبلا «مشخصات آدرس و نسبت آن‌ها با دانشجو در فرم مربوطه قید شده و به تایید اولیای قانونی او رسیده است اقامت نماید». ویا در تبصره‌ای دیگر آمده « در صورت عدم تطبیق درخواست دانشجو با مشخصات و آدرس بستگان، مدیریت خوابگاه می‌تواند ضمن اطلاع رسانی به اولیای قانونی دانشجو، برابر مقررات رفتار نماید.» حال آنکه ولی کسی است که به حکم قانون اختیار دیگری یا دیگران را در قسمتی از امور دارا می‌باشد مانند ولایت پدر نسبت به صغیرو یا در ماده ۱۱۸۰ ق. م آمده طفل صغیر تحت ولایت قهری پدری خود می‌باشد. تمامی این تعاریف و مواد روی کلمه صغیر اتفاق نظر دارند. در واقع صغیر به کسی گفته می‌شود که نابالغ باشد به عبارت دیگر صغیر در لغت به معنی کوچک و خرد است و در اصطلاح فقهی و حقوقی به کسی می‌گویند که به سن بلوغ نرسیده و کبیر نشده است. قبل از قانون مدنی به سال ۶۱ در حقوق مدنی صغیر به کسی گفته می‌شد که به سن ۱۸ سال تمام نرسیده بود، ولی با حذف ماده ۱۲۰۹و اصلاح ماده ۱۲۱۰ و در نتیجه لغو ۱۸ سال به عنوان سن کبر امروزه مفهوم صغیر در فقه و حقوق مدنی یکسان است و هرکس که به سن بلوغ نرسیده باشد صغیر به شمار می‌آید حال با توجه به تبصره ۱ ماده ۱۲۱۰ ق. م سن بلوغ در پسر ۱۵ سال و در دختر نه سال تمام است با توجه به اینکه صغیر به محض رسیدن به سن بلوغ در امور غیر مالی می‌تواند مستقلا عمل نماید.

در اولین خط این فرم مقررات تندرستی و امنیت دو شرط ضروری در ارتقا و پیشرفت جامعه اعلام شده، حال آنکه در هیچ کدام از این مواد امنیت و احوال شخصیه در نظر گرفته نشده است. با اینکه امنیت، آرامش و سلامت ذهن را نیز در بر می‌گیرد و همچنین عدم حضور احوال شخصیه که اصطلاحی است که در حقوق مدنی، اساسی و بین الملل خصوصی بکار می‌رود و در واقع از وضعیت و اهلیت تشکیل شده است. یکی از مباحث احوال شخصیه حمایت از شخصیت معنوی و اخلاقی انسان است، آزادی در رفت و آمدو حق تمتع از زندگی خصوصی است که متاسفانه در این موارد نادیده گرفته شده است.

در اکثر مواد این مقررات که هدفش حفظ امنیت و آرامش زنان بالغ و رشیدی است که مدتهاست نیاز به اذن ولی ندارند٬ به آنها توهین شده و احوال شخصیه آن‌ها زیر سوال رفته!

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)