بند هفت قطعنامه جدید،دخالت آشکار در امور داخلی ایران

چندی پیش شورای امنیت سازمان ملل متحد به دنبال تنظیم متن توافق میان ایران و شش کشور تصمیم به لغو قطعنامه های پیشین و صدور قطعنامه جدید علیه ایران گرفت.گرچه قطعنامه جدید شورای امنیت از تندی پیشین برخوردار نیست اما باید گفت پیشنویس مصوب در راستای برجام تنظیم گشته و در تلاش است تا رژیم تحریم را ملغی کرده و سیستم بازرسی گسترده از صنایع نظامی،هسته ای و حتی دانشگاهی و صنعتی ایران را بسط نماید.
پیش از این ،قطعنامه های شدیداللحن شورای امنیت که شامل چهار تا پنج قطعنامه تحریم سرسختانه میگردد،مورد تایید وزارت امور خارجه ایران واقع نگردیده بود و ایران آنها را نادیده میگرفت.همچون بسیاری از قطعنامه های سازمان ملل که علیه اسراییل،چین،روسیه،عربستان،سوریه و… تنظیم گردیده است و مورد حمایت دولت این کشور ها واقع نگردیده است.به نوعی باید گفت وزارت خارجه ایران حاضر به به رسمیت شناختن این چند پیشنویس نگردید و اعلام داشت که مطالب موجود در پیشنویس شورای امنیت دخالت آشکار در امور داخلی ایران است و موجب تضعیف استقلال کشور میگردد.اما باید این نکته را بیان کرد قطعنامه جدید سازمان ملل که به منزله برداشته شدن تحریم ها و بسط رژیم بازرسی گسترده از مراکز نظامی و صنعتی و دانشگاهی و هسته ای ایران است برخواسته از برجام بوده و به آن دلیل که ما نیز برجام را مورد تایید قرار داده ایم،این پیشنویس نیز مورد تایید ایران واقع گردیده است البته این مسئله قطعی است که امنیت ملی ایران اجازه اجرایی نمودن برخی بند های این قطعنامه را در ایران نخواهد داد.
۱-بند شش ضمیمه پیشنویس قطعنامه جدید سازمان ملل متحد که موجب محدود سازی برنامه موشکی ایران خواهد شد،این مسئله را اعلام میدارد که تا محدوده زمانی خاصی ایران حق ارسال سلاح به خارج از مرز های خود را نخواهد داشت و باز در قسمتی دیگر از این بند ایران ملزم به محدود سازی فعالیت های خود در عرصه تکنلوژی موشک های بالستیک میگردد که این موارد قطعا استقلال کشور را به تاراج خواهد برد.دخالت آشکار شورای امنیت در برنامه تسلیحاتی ایران نشان از آن دارد که رژیم تحریم از صورتی به صورت دیگر مبدل گشته است.
۲-بند هفتم ضمیمه پیشنویس قطعنامه شورای امنیت بر آن تاکید دارد که کلیه اقلام ورودی به کشور و اقلام خروجی مورد بازرسی قرار گیرد تا ۵+۱از فعالیت اتمی ایران اطمینان حاصل نماید.اما تفاوت این مورد با موارد پیشین در آن است که در این بند از قطعنامه به کلیه کشور های جهان اجازه داده شده است تا محموله های خرجی و ورودی ایران را بازرسی نمایند و نتیجه آن باید در اختیار ۵+۱ قرار گیرد.
یکی دیگر از موارد موجود آن است که هر مرکز نظامی یا دانشگاهی یا هر سازمانی که از تکنلوژی و مواد با کاربرد دوگانه استفاده نماید باید مورد بازرسی قرار گیرد.
در این راستا لازم است ذکر نماییم که موارد بسیاری از تکنلوژی کاربردی در کشور مورد استفاده مراکز دانشگاهی و سازمان ها و مراکز نظامی قرار گرفته است که اغلب کاربرد دوگانه دارد و این بند از قطعنامه موجب خواهد گردید که به این بهانه رژیم بازرسی گسترده بر کشور حاکم گردد که این مسلما برای استقلال کشور یک تهدید بزرگ شناخته خواهد شد.
البته بنا به این پیشنویس
استفاده از ابزار با کاربرد دوگانه ممنوع نشده است لکن بنا به برنامه جامع مشترک میان ایران و شش کشور آدرس محلی که این ابزار به آنجا ارسال میشود و تلفن و ایمیل و کلیه اطلاعات آن باید در اختیار بازرسان موبوطه قرار گیرد و در نهایت به کمیته مشترک شش کشور منتقل گردد.
به نوعی بای گفت کشورهای ۵+۱ در تلاش اند تا به بهانه هسته ای،محدودیت های گسترده ای را در حوزه نظامی،دانشگاهی و صنایع کشور ایجاد نمایند که در یک کلام باید گفت این مسئله برای استقلال کشور بسیار مضر خواهد بود.
شاید عده ای بگویند که بازرسی از صنایع و مراکز حساس کشور استقلال کشور را به مخاطره نخواهد انداخت اما من میخواهم این سوال را مطرح کنم که کدام یک از کشورهای بزرگ جهان در سایه بازرسی سایر کشورها توانسته است اقتدار خود را حفظ نماید و به پیشرفت منطقه ای و ملی خود ادامه دهد؟باید دانست که چنانچه بار دیگر پای استعمارگران به این سرزمین باز شود این واقعه خود مقدمه ای برای اجرایی نمودن پروژه های بزرگ سیاسی و اجتماعی و فرهنگی در کشور خواهد بود.