امروز، ۳ اردیبهشت ۱۴۰۰، خانواده‌های زندانیان سیاسی که در خاوران حضور یافتند خبر از ایجاد ۱۰ گور تازه دادند. در دو قبر هم به تازگی دو نفر دفن شده‌اند. مأموران امنیتی به خانواده‌ها هشدار دادند که گل نگذارند و زود بروند. یک فرد لباس شخصی هم مدت کوتاهی حضور داشت. خانواده‌ها قبلاً گل‌ها را بین بوته‌های خشک می‌گذاشتند، ولی مأموران اخیراً تمامی بوته‌های خشک را جمع و در گوشه ای آتش زده‌اند؛ زمین را هم صاف و برای دفن آماده کرده‌اند. امروز هم خانواده‌ها بی توجه به هشدار مأموران گل گذاشتند ولی ناگزیر شماری از گل‌ها را پرپر کردند و در همه جا پراکندند.
خاوران محل گورهای دسته‌جمعی دگراندیشان اعدام‌شده در در دهه‌ی ۶۰ و ازجمله کشتار بزرگ زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ است. این گورها در کنار قبرستان بهاییان قرار دارد.
بنا به گزارش‌های دیگری، پیروان آئین بهایی از دفن درگذشته‌گان در گورستان خود منع شده‌اند. آنها از حق دفن عزیزانشان در گورستان خود محروم شده‌اند. آنها یا باید از فضایی باریکی که میان گورهای فعلی وجود دارد استفاده کنند یا آنها را در محل گورهای دسته جمعی ۶۷ دفن کنند.
جمهوری اسلامی سال‌هاست می‌کوشد به روش‌های مختلف مدارک این جنایت بزرگ علیه بشریت را از بین ببرد. به گزارش بیداران: «علامت و نشان ها را شبی در بهمن ۱۳۸۷ با بولدوزر به یغما بردند.»
با همبستگی با مقاومت خانواده‌های دادخواه در برابر این تلاش تازه بایستیم.
عکس‌ها مربوط به حضور امروز خانواده‌ها در خاوران است.
در مورد تحلیل جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران (LDDHI) از کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷، نگاه کنید به:
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.