در هشتم ماه مارس ۱۸۵۷ زنان کارگر کارگاه‌های پارچه‌بافی و لباس دوزی در آمریکا که از قوانین ناعادلانه کار و ظلم و ستم صاحب کاران عاصی شده بودند، به خیابان‌های نیویورک سرازیر شدند. آنها خواهان افزایش دستمزد، کاهش ساعات کار و بهبود شرایط بسیار نامناسب کار بودند. البته این تظاهرات با حمله پلیس و کتک‌زدن و دستگیری زنان کارگر  خاتمه یافت. با این وجود  تظاهرات روز هشتم مارس بدلیل شجاعت و مقاومت زنان برای گرفتن حق خود، در حافظه تاریخی مردم امریکا و جهان ماندگار شد.

در سال ۱۹۰۷ که مبارزات زنان برای دستیابی به حقوق سیاسی و اجتماعی خویش در اوج  خود بود، زنان آزادیخواه و کارگر هم بمناسبت گرامیداشت پنجاهمین سالگرد تظاهرات هشتم ماه مارس، دست به اعتراض و تظاهرات خیابانی زدند.

برای نخستین بار در جریان مبارزات زنان نیویورک  در ۲۳ فوریه ۱۹۰۹  تظاهر کنندگان پیشنهاد کردند که هر سال در روز یکشنبه آخر فوریه، یک تظاهرات سراسری در آمریکا بمناسبت “روز زن” برگزار شود.

در ادامه مبارزات، زنان در آمریکا و اروپا بر علیه سنت ها و قید و بندهای قوانین مردسالارانه و همینطور احکام اسارت بار کلیسایی بپا خواستند. در جنبش زنان موضوعاتی نظیر حق طلاق، حق سقط جنین، تامین شغلی، منع آزار جنسی،  و کاهش ساعات کار روزانه و غیره… مطرح می شدند.

با اوج گرفتن و پیگیری مبارزات زنان در جهان، بالاخره حکومتها مجبور شدند یکی بعد از دیگری حق رای زنان که نیمی از شهروندان خود بودند را برسمیت بشاسند.  از آنجمله در آلمان سال ۱۹۱۸،امریکا ۱۹۲٠، فرانسه ۱۹۴۴، ایران ۱۹۶۲، سویس ۱۹۷۱، و عربستان ۲٠۱۵ انجام گرفت. موفقیت در این خواسته،راه زنان را به پارلمان ها و همینطور انتخابات و گزینش نمایندگان زن گشود تا رسما برای لغو قوانین نابرابر بکوشند.

بالاخره در سال ۱۹۷۵ سازمان ملل هم هشتم مارس را به‌عنوان «روز جهانی زن» برسمیت شناخت.

بر اساس پژوهش های منتشر شده و طبق آمار سازمان ملل امروزه هم، علاوه بر وجود قوانین تبعیض جنسیتی در کشور ها، از هر ده نفر  مردمان در جهان نیز نه نفر در مورد زنان باورهای جنسیتی و پیش‌داوری تبعیض آمیز دارند.
حکومت های کشور های صنعتی و غیرصنعتی به‌ رغم دهه‌ها پیشرفت در عرصه های مختلف علمی و اجتماعی ولی همچنان موانعی که زنان را به دستیابی و برابری همه جانبه  با مردان می رساند،  پا بر جا نگه داشته اند. به باور من اصلی ترین دلایل عدم لغو قوانین زن ستیز در جامعه،  ابتدا باور  مالکیت خصوصی بر زنان است  که عموما زن را مانند کالا می پندارد و در همین ارتباط نیز وجود قوانین مرد سالارانه همسو با منافع حکومت ها هستند که بدلیل تسلط و بهره وری، بسادگی حاضر به پذیرفتن حقوق برابر  زنان با مردان نیستند.

هشتم مارس روز زن و روز بزرگداشت مبارزات پیگر آنان برای آزادی و برابری، بر همه زنان آزادیخواه جهان مبارک باد. 

از:  هرمز عابدی

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)