اجازه ندهیم آدم‌سوزی به یک رویه معمول بدل شود

آدم‌سوزی آخر سال در کابل، بسیار وحشتناک بود. این شهر در طول تاریخش، چنین وحشتی تجربه نکرده بود. مردم عام و برخی از اوباش‌های اطراف زیارت شاه دوشمشیره، زنی را به جرم سوزاندن چند کاغذ‌پاره کشتند، به بستر رودخانه پرت کردند و بعد به آتشش کشیدند. واقعیت اندوه‌بار دیگر این بود که پولیس نتوانست از این جنایت جلوگیری کند. نیروهای پولیس حاضر در صحنه به‌جای این‌که از آدم‌سوزی جلوگیری کنند، خود آدم‌سوزی کردند. این رویداد هولناک نشان داد که پولیس کابل، آموزش لازم ندیده است. ضابط و افسر پولیس حاضر در صحنه نمی‌دانستند که وظیفه‌شان چیست. آنان نمی‌دانستند که وظیفه دارند نظم را تامین کنند و اجازه ندهند جنایت صورت بگیرد. وظیفه پولیس است تا شورش را کنترول کند و اجازه ندهد که عده‌ای اوباش، شهروندی را محاکمه و مجازات خیابانی کنند. اما رویداد قتل فرخنده نشان داد که پولیس کابل تا معیاری‌شدن بسیار فاصله دارد. خطای دیگر پولیس این بود که صحنه وقوع جرم را برای بررسی‌های بیشتر جنایی مسدود نکرد. حتا پیکر سوخته فرخنده را کارمندان شهرداری انتقال دادند. خطای وحشتناک دیگر پولیس کابل، این است که به خانواده فرخنده توصیه کرده بود به رسانه‌ها بگوید دخترشان مشکل روانی داشته. پولیس حتا به خانواده فرخنده گفته بود خانه‌شان را ترک کند. آیا وظیفه پولیس، حفاظت از جان و مال شهروندان است یا خاموش‌سازی آنان؟ وزارت داخله باید در مورد این خطاهای وحشتناک پولیس به افکار عمومی توضیح بدهد. اگر فشار جامعه مدنی، شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها نمی‌بود، روشن نیست که چه‌ها بر سر خانواده بی‌گناه فرخنده می‌آمد. پدر و برادر او را واکنش‌های اجتماعی دل و جرات داد تا به رسانه‌ها بیایند و حقیقت را به مردم بگویند. پولیس کابل باید توضیح بدهد که چرا مرتکب چنین خطاهای وحشتناک شده است. هم‌چنین پولیس باید به مردم افغانستان بگوید که چرا برخی از سربازان و افسرانش، به جای تامین نظم، خود به آدم‌سوز بدل شدند. تمام این سوال‌ها را باید وزارت داخله پاسخ بگوید. علاوه بر این‌ها وزارت داخله باید بندوبساط اوباش‌ها را از کنار زیارت‌های کابل جمع کند. برخی از زیارت‌های کابل، به محل تجمع اوباش‌ها و معتادان مواد مخدر بدل شده است. تجمع معتادان و ولگردان، خطر بالقوه برای نظم و آرامش پایتخت است.
هم‌چنین وزارت حج و اوقاف باید مجوز امامت واعظانی را که محاکمه خیابانی را توجیه می‌کنند، لغو کند. این وزارت باید به تمام امامان شهر حالی کند که قانون‌پذیر باشند، دستگاه قضایی وعدلی رسمی کشور را به رسمیت بشناسند و به مقتدیان‌شان بگویند که اگر کسی قرآن را هم درخیابان آتش بزند، صرف محکمه رسمی صلاحیت رسیدگی به آن را دارد، نه مردم کوچه و بازار. دستگاه قضایی کشور باید تمام متهمان به قتل فرخنده را علنی محاکمه کند. تمام کسانی که در این جنایت دست داشته‌اند، باید محاکمه شوند. جامعه مدنی باید به اعتراض‌هایش در سراسر کشور ادامه بدهد. جامعه مدنی باید در سراسر کشور همایش‌های عدالت‌خواهی برگزار کند و از دولت بخواهد تا عاملان جنایت را محاکمه کند، توجیه‌گران جنایت را کنار بزند، ملاهای حامی این جنایت را سلب صلاحیت کند و پولیس را اصلاح بسازد. اگر مجموعه اقداماتی که گفتیم عملی شود، احتمال تکرار آدم‌سوزی در کابل کاهش می‌یابد. اگر این مجموعه اقدامات عملی نشود، باید منتظر جنایت‌های وحشتناک‌تر باشیم. نباید آدم‌سوزی بار دیگراتفاق افتد. این باید آخرین مورد آدم‌سوزی در کابل باشد.