٢٢ بهمن

در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ حدود ۳۷ سال پیش انقلابی در ایران رخ داد و فردی پا به عرصه وجود نهاد که تروریستی بیش نبود و از همان ابتدا حکم هایی را صادر کرد که با تمامی موازین حقوق بشری منافات داشت،و حکومتی را بوجود آورد که همراه با خود تبعیض و فقر و کشتار و اعدام و… را بوجود آورد، در این حکومت تمامی سران را از خودشان برگزیدند بدون اینکه ازمردم پرسشی شود بدون بذگزاری انتخابات سالم و از همان سالهای اولیه با وضع قوانین اسلامی محدودیتهای فراوانی را برای اقلیت ها و قومیتهای ایران نهادینه کردند،هنرمندان را مجبور به فرار و سکوت کردند ،حجاب اسلامی را تحمیل کردند بر زنان و به نام اسلام و شریعت حکومت را در دست گرفتند.در ابتدا با تشویق مردم به داشتن فرزند بیشتر و دادن وعده های واهی به مردم آنان را در گرفتاریهایشان غرق کردند تا که راحتر بتوانند نقشه ای طولانی مدت را برای حفظ قدرت تدبیر کنند و چه بسا در این زمینه هم موفق شدند .مجلس شورای اسلامی ،مجلس نخبگان ،شورای ملی و… همگی از افرادی تشکیل شده اند که خود این حکومت آنان را پرورش داده اند و همگی در یک خط سیر میکنند . در زمانی که جمهوری اسلامی مشغول جشن بود فقر و بیکاری در جامعه از همان سالهای اول بیداد کرد و تا به امروز هم ادامه پیدا کرد.بزرگترین و خونین ترین کشتار که در دهه شصت نسبت به مردم کرد صورت گرفت در تاریخ بی سابقه است. در این دهه سران جمهوری اسلامی دست به کشتار دسته جمعی فعالان و انسانهای آزادیخواه کرد و چه بسا این کشتارها در مناطق کرد نشین به وضوح به چشم خورد ،بدون برگزاری دادگاه عادلانه دستور قتل عام تمامی فعالان سیاسی را دادند جنایتی که در این دهه رخ داد هیچگاه از ذهن مردم آزادیخواه و برابر طلب پاک نخواهد شد .بعلاوه حتی عده ای هم که زیر سن هجده سال بودند را اعدام کردند،ترس این حکومت از این افراد به حدی بود که تنها راه چاره برایشان کشتار آنان بود به خیال اینکه با این کار ترس و رعب و وحشت را در جامعه بوجود آورند اما در طی گذشت سالیان طولانی بودند کسانی که نفی کردند اسلام را قوانین اسلامی را ،کسانی که مجازات و بهای فراوانی را در این راه پرداختند،از زمان انقلاب دولت توحش روزگار بر مردم تنگ تر از گذشته شد ، نادیده گرفتن ارزش زن، نبود قوانین حقوق بشری برای دفاع از کودکان و حفظ امنیت آنان،علاوه بر این با وضع قوانین قرون وسطایی شرایطی سخت را برای همگان به ارمغان آوردند.

در ایران حکومت اسلامی تظاهر به آزادی بیان میکند اما همین حکومت تمام کسانی که اعتراض خود را به نسبت به دولت بیان دارند را بلافاصله شناسایی کرده و آنان را به اشد مجازات میرساند .
از همان اوایل دوران کودکی ام احساس کردم وجود رعب و وحشت اطرافیانم را از دولت اسلامی ، بارها به گوشم خورد که اعدام هایی که در ملا عام اجرا می شد ،به مرور زمان و رشد عقلانی پی به این هم ظلم و ستم بردم ،متوجه شدم که جمهوری اسلامی ایران به هیچ عنوان خواستار رشد فکری افراد جامعه نیست چه بسا در مناطقی از ایران هم با پخش مواد مخدر جوانان را در دستان خود اسیر کرده و در مناطقی دیگر با شست و شوی مغزی مردم جامعه آنان را تشویق به قوانین قرون وسطایی میکند و با پر و بال دادن به مردان جامعه زنان را در رده های آخر قرار داده و این یکی از هدایای جمهوری اسلامی به مردم ایران است اینکه زن در این جامعه ارزشی ندارد، و با سپردن دختر به پدر و جد پدری آینده ی او را تیره و تار کرده و حتی موجب بروز قتل های ناموسی در جامعه شده است ، و با نجس شمردن و رسمیت نشناختن اقلیتهای دینی در ایران آنان را همیشه در حاشیه قرار داده و حتی فرصت های شغلی مناسب و تحصیل را از آنان سلب کرده است و … اینها همگی دستاوردهای جمهوری اسلامی است و سران این دولت در این روز به خود می بالند که اینگونه خون مردم را در شیشه کرده اند و به اصلاح خودشان این پیروزی را جشن میگیرند اما به خوبی میدانند که این جشن برای مردم جامعه عذایی بیش نیست مردمی که روزگارشان را به سختی میگذرانند و فرزندان دلبندشان را از دست داده اند در این راه ،روزی که مردم بی خبر از این حکومت دیکتاتور به خیابانها آمدند و انقلابی را شکل دادند ،بی خبر از حکومتی ناعادل حکومتی که هیچگاه به مشکلات مردمش گوش فرا نداده تنها با وضع قوانین اسلامی و بوجود آوردن زندانها مردم بیگناه را مجازات کرده، پس از گذشت این سالها تصاویری از کشتار مردم به چشم میخورد که قلب هر انسانی را به درد می آورد ،کشتارهای دسته جمعی ،سنگسارها،اعدام ها،تجاوزات و…این شرم آور است برای حکومت اسلامی اما این دولت بسیار بی چشم روتر از آن است که توجهی به موازین حقوق بشری کند چرا که قوانین اسلامی خود را بیشتر قبول دارد و حتی تمام کارشکنیهایش را نفی میکند.این تاریخ شوم هیچگاه از اذعان عمومی پاک نخواهد شد و هر ساله همچون دردیست که تمام جانشان را فرا میگیرد و به یاد می آورند آن همه ستم و ظلم را آن همه نا برابری ،به امید روزی که این روز به روز سقوط این حکومت مبدل شود و در ایران همگان به صورت آزاد و برابر در کنار هم زندگی کنند.
نازنین محمدی
۱۱/۲/۲۰۱۵
سوعد