مالیخولیا در پاریس

در فیلم مالیخولیا شخصیت مایکل که یک دانشمند است از دستگاه زیر برای آزمایش میزان نزدیکی کره ای که در حال نزدیک شدن به زمین و نهایتا برخورد با آن است استفاده می کند. فردی که از دستگاه استفاده می کند کافی است یکبار از دریچه ی آن کره را ببیند, چند لحظه صبر کند و دوباره این کار را تکرار کند. با این کار مشخص می شود که آیا کره در حال نزدیک شدن است یا دور شدن. البته که این دستگاه به وجود آمده تا تسلی خاطر بدهد که کره در حال دور شدن است.
دستگاه بسیار هوشمندانه در فیلم قرار داده شده است. مساحت آن امر خیالی و محیط هر کدام از دایره ها, که در حقیقت کمک به اندازه گیری این دور شدن و نزدیک شدن می کنند, نماینده ی امر نمادین هستند. این دستگاه به خوبی به شخصیت ها کمک می کند تا از مالیخولیا فرار کنند. ولی در لحظه ای اندازه ی کره از اندازه ی بزرگترین دایره هم بزرگ تر می شود. اینجا امر واقع, امر خیالی را در هم می شکند. شخصیت ها با امر واقع در ناب ترین حالت خود, با نابودی و در نهایت با مالیخولیای خالص روبرو می شوند. امری که به هیچ وجه نمی توان از آن فرار کرد. اینجا راه دیگری جز خودکشی برای مایکل, دانشمند مبتکر و امیدوار باقی نمی ماند.

پاریس امروز دچار همین مالیخولیا شد. زیبایی رمانتیک شهر, این حباب محافظ دربرابر امرواقع در هم شکسته شد. اوباما فرانسه را قدیمی ترین متحد آمریکا می خواند. قدیمی ترین متحد در دستکاری کردن تقریبا تمام جنبش های مدنی تاریخ مدرن, نزدیک ترین دستیار در تحقیر بیچارگان شکست خورده در برابر “تمدن”. قدیمی ترین رفیق دستکاری دنیا و تحمیق دنیا. قدیمی ترین شریک سود خون دنیا. در یک روز, با اختلاف تنها چند ساعت, در یک نقطه از جهان وحوشی در صنعا با منفجر کردن بمب ده ها نفر را می کشند و در نقطه دیگر, در پاریس متمدن وحوشی دیگر دست به قتل عامی دیگر می زنند. دنیا همدرد پاریس می شود, ولی هیچکس حتی صنعا را به خاطر هم نمی آورد.
هیچکس از یمنی ها صحبت نمی کند, کسی به غزه کاری ندارد و پاکستانی های بیگناهی که در جریان حمله با هواپیماهای بی سرنشین کشته می شوند لیاقت قطعنامه ها و محکومیت های پشت سرهم را ندارند. آنها خارج از این دایره های امر خیالی هستند. بسیار دور, بسیار مبهم و بسیار ناچیز. اما وقتی پاریسی که همیشه خودش را در میان این دایره ها نشان داده است ناگهان چندین برابر بزرگترین دایره می شود, چیزی از خود دایره ها, چیزی که ما با آن آشناییم و تصور درکش را داریم در مقابل ما عریان می شود… امر واقع نشان می دهد که هیچ اهمیتی به تصورات ساده لوحانه ی ما نمی دهد. سرانجام پاریس هم نمی تواند خودش را نجات دهد. پاریس هم واقعی می شود. آخ! پاریس دچار مالیخولیا می شود.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)