دامن‌ها و اینترنت پرسرعت

از وبلاگ: فرصتی برای گفتن

امروز روز اول بود، باوجود اینکه از ۳ روز قبل مدارک صدور کارت تحویل ستاد شده بود، اما کارت بسیاری از خبرنگاران هنوز حاضر نشده بود و برای ورود و تردد در محل برگزاری اجلاس با مشکلات زیادی مواجه بودیم. برای حل این مشکل قرار شد که به صورت دسته جمعی و با مسئول مربوطه ساعت ۹ صبح از مقابل معاونت مطبوعاتی ارشاد در خیابان قائم مقام به سمت محل برگزاری حرکت کنیم.

خب به خاطر مسافت زیادی که باید طی می کردم زمانی به محل حرکت خبرنگاران رسیدم که اتوبوس حرکت کرده بود و من خودم به سمت مرکز همایش های بین المللی صدا و سیما حرکت کردم. در بدو ورودم به دلیل عدم داشتن کارت از ورود به محوطه مرکز همایش ها در اتوبان چمران جلوگیری کردند اما با نشان دادن کارت خبرگزاری و اینکه کارتی برایم صادر نشده است، اجازه یافتم به گیت اصلی ورود به محل برگزاری همایش برسم.

بعد از ورود هم دیگر به مشکلی در این زمینه برخورد نکردم، اما اگر لازم می شد که برای کاری به بیرون از محوطه بروم، باید با مسئولین امنیتی مستقر در مقابل درب ورود هماهنگ می کردم تا مجددا اجازه ورود را به من بدهند.

سرعت اعجاب آور اینترنت

خب یکی از نگرانی های همیشگی خبرنگاران در اجلاس های مهم، مساله امکاناتی است که در اختیارشان قرار دارد. در بسیاری از همایش ها، یا برنامه های خبری مهم، خبرنگاران لپ تاب شخصی خود را با طی کردن مرحله چک و خنثی به محل برگزاری می آورند تا سرعت مناسب را در پوشش خبرها داشته باشند. من هم این نگرانی را داشتم که با ورودم به محل استقرار خبرنگاران برطرف شد.

محل برگزاری اجلاس کارشناسان ارشد کشورها، مرکز همایش های بین المللی صدا و سیما بود که از سالنهای مختلفی برخوردار است. محل استقرار خبرنگاران، سالنی در دنج ترین جای مرکز است که تالار «فیض» نام دارد. تالار فیض مخصوص برگزاری نشست های خبری است که ۱۸۰ نفر هم گنجایش دارد. در این سالن برای هر صندلی یک لپ تاب نو و مدرن درنظرگرفته شده است که لذت ارسال خبر و گزارش را دو چندان می کند و همچنین به اینترنت فراپرسرعتی متصل است که امکان استفاده از اینترنت را به خوبی فراهم می کند.

واقعا سرعتی که اینجا تجربه کردم، در بهترین سالن های دارای اینترنت وایرلس هم تجربه نکردم. برای اینکه درک کنید از چه سرعتی صحبت می کنم باید بگم که فایلی با حجم ۱ گیگ و ۲۰۰ مگابایت رو در کمتر از ۱۵ دقیقه دانلود کردم و این سرعت برای من که از اینترنت استفاده های زیادی میکنم بسیار بالا بود.

نکته دیگر در خصوص اینترنت سالن، عدم اعمال فیلترینگ است. خب این مساله دسترسی سریعتر به سایت های خبری و همچنین فیسبوک رو برای خبرنگاران مهیا کرد که جای تشکر ویژه از مسئولین دارد J. البته این انتقاد هم وارد است که مردم ما شانشان بیشتر از این هاست که تنها در زمان برگزاری اجلاس از این امکانات استفاده کنند آنهم تنها خبرنگاران!

از دیگر امکانات موجود برای خبرنگاران، تعداد قابل توجهی فکس و پرینتر برای هر ۹ نفر بود که امکان کار را راحت تر می کرد.

کلیات برگزاری اجلاس کارشناسان ارشد

روزهای یکشنبه و دوشنبه، اجلاس عدم تعهد در سطح کارشناسان ارشد کشورها و به منظور تهیه پیش نویس سندنهایی اجلاس برگزار شد. روز یکشنبه ساعت ۱۰ صبح با سخنرانی صالحی این مراسم آغاز و روز دوشنبه با برگزاری مراسم اختتامیه و تهیه پیش نویس سند پایان یافت. روند کار به این ترتیب بود که در ابتدا کارشناسان کشورها پیشنهادات خود رادر زمینه های مختلف مطرح کردند و با اعلام رئیس نشست به تصویب می رسید.

روند برگزاری به این ترتیب بود که کارشناسان از ساعت ۹ تا ۱۰ در سالن حضور داشتند و ساعت ۱۰ تا ۱۰ و ۳۰ برای تنفس به لابی آمده و با شیرینی، میوه، چای و آب میوه پذیرایی می شوند. بعد از اینهم ساعت ۱۲ یا ۱۲و۳۰ برای صرف ناهار در بخش جداگانه ای از سالن حضور پیدا کردند.

در نوبت عصر نیز نشست های کارشناسان در قالب کمیته های اقتصادی وسیاسی پیگیری شد و در نهایت مراسم اختتامیه کارشناسان عصر روز دوشنبه با ارائه گزارشی از مصوبات پایان یافت.

نگاهی به ظاهر شرکت کنندگان در اجلاس

به دلیل حضور گسترده کشورهای آفریقایی در این اجلاس، ظاهر برخی از حاضرین، نکات جالب توجهی داشت. مثلا مردی را دیدم که لباسی شبیه دشداشه به تن داشت و کتی را بر روی آن پوشیده بود، جوراب به پا نداشت و به جای کفش، صندل به پا داشت. اکثر حاضرین آفریقایی با لباس های سنتی و ملی خودشان حضور داشتند که برخی از انها واقعا چشم نواز بود برخی دیگر هم روح و روان آدمی را به هم می ریخت.

پوشیدن کت و شلوار توسط برخی زنان و همچنین پوشیدن دامن های چاک دار، توجه حاضرین را به خود جلب می کرد. برخی زنان آفریقایی هم با پوشش های جالبی حاضر شده بودند که خب با معیارهای نظام اسلامی کمی تفاوت داشت (!!!).

در بین همه این پوشش های عجیب، افرادی هم بودند که با لباس های کاملا رسمی و شیک حاضرشده بودند. مرتب بودن و منظم بودن نکته بارز پوشش این افراد بود. تناسب بلندی کراوات با پیرهن و همچنین واکس کفش های برخی از حاضرین جدا کامل بود. کشورهای آسیای شرقی عمدتا اینگونه در اجلاس حاضر شدند و همچنین مردان کشورهای آفریقایی هم از این قاعده مستنثنی نبودند.

پوشش برخی نمایندگان کشورمان در سطح کارشناسان اندکی تو ذوق می زد که خب بدیهی و طبیعی شده است برایمان و خیلی تعجب نمی کردیم. پیرهان های سفید یقه آخوندی، کفش های نیمه واکس زده، ته ریش و تسبیح به دست از پوشش های قالب نمایندگان ایران بود.

البته نمایندگان ارشد کشور مثل صالحی و آخوندزاده پوشش مناسبی داشتند.

موسسه دیده بان و حضور پررنگ در اجلاس

نام موسسه دیده بان را حتما شنیده اید همان موسسه ای که در تشریح زندگی خصوصی مخالفان نظام ید بلند بالایی دارد و تنه ان به مسیح علی نژاد و حسین نورانی هم خورده است. در لابی بزرگ محل برگزاری اجلاس، موسسه دیده بان یک غرفه بزرگ و اختصاصی دارد، غرفه ای که هیچ نهاد و موسسه دیگری از آن بهره مند نیست و اصلا حضوری ندارد. در این غرفه محصولاتی به زبان های عربی و انگلیسی در مورد تروریسم علیه ایران به میهمانان عرضه می شود. تاریخچه گروه فرقان و سازمان مجهادین خلق از مهمترین محصولات این غرفه است.

موسسه دیده بان به فاصله چندمتر از این غرفه، یک پرده نمایش هم روی دیوار نصب کرده است و به صورت دائمی فیلم های مستند خود را در زمینه ترور دانشمندان هسته ای و دیگر موارد تروریستی علیه ایران پخش می کند که البته در آن شلوغی کسی به ان توجه نمی کند.

این موسسه همچنین به صورت انحصاری، تصاویری از افراد ترور شده در ایران را از آیت الله مطهری تا حمله های تروریستی در شهرهای مرزی به نمایش گذاشته است که توضیحاتی به زبان عربی و انگلیسی در آن آمده است. لوگوی موسسه دیده بان در پای همه ی بنرهای تبلیغاتی در مورد تروریسم مشاهده می شود. البته خوشبختانه این موسسه هیچگونه صحبت یا تبلیغاتی در زمینه حوادث پس از انتخابات انجام نمی دهد.

مساله مهمی به نام غذا

خب همیشه در چنین اجلاس هایی، نگاه های ویژه به سمت نوع غذا و چگونگی پذیرایی در وعده های غذایی است. آنطور که من دیده و شنیده ام، گروهی به نام برادران قریشی وظیفه تهیه تشریفات و غذا و همچنین پذیرایی های میان وعده ای را در اجلاس های بزرگ کشور برعهده دارند. اطلاعات زیادی در مورد این گروه نتوانستم به دست بیاورم اما این گروه به صورت انحصاری اکثر اجلاس های داخلی و بین المللی در ایران را پوشش می دهند و تا حدودی هم توانسته اند جای خود را میان مسئولان برگزاری اجلاس ها در ایران پیدا کنند. البته نمی توانم اظهار نظری درباره روابط این گروه با مسئولان داشته باشم.

غذای خبرنگاران را ساعت ۱۲و ۳۰ دقیقه روی میزهای لابی قرار گرفت. غذای روز اول، شامل جوجه کباب، برنج ساده، زرشک پلو با مرغ و فسنجان بود که با ۳ مدل سالاد همراه بود. کلیه وعده های غذایی و میان وعده ها به صورت سلف سرویس سرو می شود که البته جای کوچک قرار دادن میزهای بشقاب و غذا مشکلاتی را در پذیرایی میهمانان ایجاد کرده بود. بر روی میزهای غذاخوری هم نوشابه های زرد و سیاه فانتا و پپسی وجودداشت.

کیفیت غذا نسبت به اجلاس های دیگر بالاتر بود و این مساله میل خوردن غذا رو در ادم های با اشتها بیشتر می کرد. یک نکته جالب در سرو غذا، تماشای یکی از کارشناسان ارشد سیاهپوست بود که بدون توجه به دیگران، بشقاب به دست و با لبی خندان در محوطه سرو غذا قدم می زد و از خوردن غذایش لذت بی نهایتی می برد که من رو هم به اشتها آورد.

…

نکاتی که مطرح کردم در این یادداشت، نکاتی بود که فکر می کردم برای شما جالب باشه، می تونید زیر همین پست به صورت کامنت و یا از طریق ایمیل برام نظراتتون رو بفرستید تا در فرستادن بخش های دیگه مشاهداتم از اجلاس عدم تعهد در تهران به اونها بپردازم.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)