برای تو که سرشار از زندگی بودی و در تاریک و روشنا در یک روز خاکستری سرد وقتی آسمان را آتش زدند، شمع وجودتان خاموش گشت.
شمعی روشن می کنم به یاد ریرا، کوردیا، راستین، درسا، پارسا، رایان، پگاه، محمد، فاطمه، مایا، شهزاد، آراد، کامیار، رامتین، کیانا و همه غنچه های پرپر شده.
برای همه شقایق ها و جان های شیفته شمعی خواهم افروخت.
برای همه آرزوهای بر باد رفته، برای همه آنها که چه با دستان ما در گورها آرمیدند وچه آنهایی که بدون گور و حتی یک سنگ یادبود در خاوران های ایران تاریخی شدند.
شمعی برای لبخند ریرا ماندگار در یک قاب عکس و برای آن کفش قرمزی به جا مانده از پای دخترکی که دیگر نیست.
شفق/ از مادران پارک لاله ایران
۱۷ دی ۱۴۰۰
www.mpliran.net
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.