فایل صوتی (روشنفکران دهه پنجاه و….) زمان: پنج دقیقه

از ابتدای ورود افکار روشنفکرانه به ایران، همواره مسئله مدرنیته و به طبع آن موضوع سنت برای روشنفکر ایرانی مهمترین موضوعی تلقی می شد که باید در مورد آن حتما موضعگیری می کرد. برخی معتقدند که همین موضوع  به مرور تبدیل  به کلاف سردرگمی  شد که روشنفکران دهه پنجاه ایران در برابر آن  به کلی گیج شده بودند و نمی توانستند موضعگیری قاطع و درستی درباره آن داشته باشند. از یک طرف  چهره های شاخص روشنفکری آن دوران  ابزارهای مدرنیته را می پسندیدند و باور داشتند و به کار می گرفتند، از سوی دیگر وجدان عدالت طلبی که ملهم از آموزه های چپ گرایانه آنها بود دائم تلنگرشان می زد و بازگشت به برخی سنتها را از ایشان  طلب می کرد. شاید همین تضاد درونی بود که در نهایت آنها را از شاه به شدت مدرن گرا  روی گرداند و مرید شیخ به غایت سنت گرا  نمود. تا آنجا که گفتمان شاملوی یک  سره مخالف دین نتوانست آنقدر در  دانشگاهها خریدار پیدا کند که  نوشته های شریعتی دین گرا . در گفتار پیوست نظر شخصی من را در این مورد می شنوید.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com