«گفتگو، تنها کاربرد زبان نیست و فرهنگ ویژه خود را می‌طلبد، فرهنگی که در آن نه فقط خود ما، بلکه دیگری هم جا دارد و انسان پنداشته می‌‏شود.»

آذر سال ۶۷ سعید شاهسوندی از زندان کمیته مشترک به همسرش در پاریس زنگ می‌زند و ایشان با نظر کمال رفعت صفایی و… صلاح می‌بیند صحبت‌های سعید را ضبط کند شاید پیامی در آن باشد و…
فردای آنروز نوار آن مکالمات (دو مکالمه) به سرقت می‌رود و چندی بعد با گزیده‌سازی، اینجا و آنجا پخش می‌شود.

آن‌که سنگسار می‌شود حق دارد از چاله‌ای که ما او را در آن انداخته و سنگ می‌زنیم بیرون بیاید. دراینصورت بهتر است سنگها را بر زمین انداخت و به دیدار خویشتن رفت.
چه زیبا گفت سقراط در محکمه جفاکاران:
آسان‌ترین و شریف‌ترین راه، از پای درآوردن دیگران نیست؛ بلکه بهتر ساختن خویشتن است.

پانویس
در وپدیوی گفتگو با سعید شاهسوندی از او شنیده شد که حدود چهار سال زندان بوده‌است.
ایشان نه در رژیم جمهوری اسلامی، بلکه در زمان شاه حدود ۴ سال (سه سال و هشت ماه) زندان بود. از اردیبهشت سال ۱۳۵۴ تا دیماه ۱۳۵۷

مرداد سال ۱۳۶۷ در عملیات فروغ دستگیر می‌شود و ۲۰ فروردین سال ۱۳۷۰ دیگر در زندان نیست. بنابراین مدت زندان در کمیته مشترک (زندان توحید که بعدا تبدیل به موزه عبرت شد) دو سال و نه ماه می‌شود.


گفتگو با سعید شاهسوندی
صد در صد با رژیم مرز دارم


من نه چیزی دارم که کسی بخواهد با گرفتنش تهدیدم کند و نه چیزی می‌خواهم که با دادنش تطمیع شوم. جز آن دوست که نزدیکتر از من به من است به احدالناسی امید و هراس نداشته و ندارم . تنها گوش به فرمان وجدان خویشم و بس.
درج این مقاله و همه نوشته‌ها و ویدیوهای من در سایت‌ها و وبلاگ‌هایی که مدح ستمگران می‌کنند ممنوع است.



سایت همنشین بهار
http://www.hamneshinbahar.net

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com