منتخب مردم یا وکیل حاکمیت

اظهارات حسن روحانی در مصاحبه با کریستین امانپور خبرنگار سی ان ان، و بیان این جمله درباره‌ى روزنامه نگاران که “فکر نمی‌‌کنم کسی به‌خاطر روزنامه‌نگاری یا فعالیت رسانه‌ای در ایران دستگیر شده باشد”  موجی از نارضایتی در میان روزنامه نگاران و حامیان دولت بوجود آورده است. او افزوده که “ممکن است فردی روزنامه‌نگار باشد و به‌ خاطر اتهامات دیگری بازداشت شود که باید پاسخگو باشد”.

این سخنان در حالی از سوی رئیس دولت یازدهم بیان می‌شود که بر اساس اعلام سازمان گزارشگران بدون مرز، ۵۸ روزنامه‌نگار و وب‌نگار در زندان‌های ایران به سر می‌برند که ۲۵ تن از این افراد در طول دوران ریاست جمهوری حسن روحانی بازداشت شده‌اند.

به نظر می‌رسد هرچه از عمر دولت حسن روحانی می‌گذرد فاصله وی با شعارهای انتخاباتی و وعده های داده شده در آن هنگام بیشتر می‌شود و یکی از وعده‌هایی  که در دولت وی هیچگاه رنگ و بوی واقعیت پیدا نکرد فضای آزاد رسانه‌ای و آزادی روزنامه نگاران دربند بوده است.

اما مساله تنها به اینجا ختم نمی‌شود و حسن روحانی در نقش وکیل مدافع قوه قضائیه و نهاد‌های امنیتی پاسخگوی این بازداشت‌ها می‌گردد و می‌گوید: روزنامه‌نگاران زندانی در ایران به علت ارتکاب به جرایم دیگری که غیرمرتبط با حرفه روزنامه‌نگاری آنهاست، در زندان هستند و من مطمئن هستم دستگاه قضایی ایران در چارچوب قانون و مقررات و عدالت پرونده‌ها را دنبال خواهد کرد.

احمد پورنجاتی نماینده تهران در مجلس ششم در یادداشتی با انتقاد از این سخنان خطاب به روحانی می‌گوید: یک بار در خلوت وجدان انسانی و شرافت حرفه ای یک وکیل و حقوقدان، به پاسخی که در مصاحبه‌تان درباره روزنامه نگاران زندانی داده‌اید گوش فرادهید. خواهش می‌کنم در اولین فرصت یا آن را پس بگیرید و یا بی پرده واکنش وجدانتان را بیان کنید که برای گوینده و شنونده بسی سودمند و تعیین کننده است.

شاید حسن روحانی فراموش کرده باشد این روزنامه نگاران به خاطر بیان همان خواسته‌هایی راهی زندان شده‌اند که وی در دوران انتخابات آنها را خواسته‌های اصلی مردم ایران ذکر کرده بود و برخی از آنان در حالی در طول یکسال گذشته بازداشت شده‌اند که جزو حامیان اصلی دولت یازدهم به شمار می‌رفتند.

در عرصه رسانه نام روزنامه نگارانی همچون بهمن احمدی امویی، مسعود باستانی، احمد زید آبادی … ، روزنامه نگاران شناخته شده هستند که پس از انتخابات سال ۱۳۸۸ در زندان به سر می‌برند، اما بازداشت روزنامه‌نگارانی همچون سراج الدین میردامادی، صبا آذر پیک، ریحانه طباطبائی، حسین نورانی نژاد، ساجده عرب سرخی در دولتی اتفاق افتاده است که از حامیان حسن روحانی در دوران انتخابات و پس از آن بودند.

با نگاهی به عملکرد حسن روحانی در طول مدت ریاست جمهوری‌اش و دوران تبلیغات قبل از انتخابات سال گذشته مشاهده می شود که وی بر اعتدال‌گرایی اصرار دارد و معتقد است که با پرهیز از افراطی‌گری قادر خواهد بود تمام مشکلات را حل و قفل‌ها را باز کند، اما این اعتدالگرایی در خصوص رسانه‌ها و روزنامه نگاران هیچ جایگاهی ندارد که هیچ، بلکه مدافعین دولت در رسانه‌ها پاداشی جز زندان نصیب نخواهند برد.

حسن روحانی شاید این سخنان خود را فراموش کرده باشد که گفت: “خیلی از نویسنده‌ها ممنوع القلم شده بودند و ما آنها را به صریح القلم تبدیل کردیم بروند قلم بزنند و هر چه می‌خواهند بنویسند، البته در چارچوب قانون و خود آنها اهل این کشور هستند و وطن دوست هستند و علاقه مند به این کشور هستند”، اما در عمل می‌بینیم بر خلاف ادعاها و شعارهای رسمى وی، هنوز هم انتقاد، مصداق محاربه و دشمنی قرار گرفته و هرگونه نقد و اعتراض به عملکرد مسئولان کشور یا بیان عقیده در ارتباط با امور سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و نظایر آن جرم محسوب می‌شود.

در طول دوران ریاست جمهوری حسن روحانی کمترین انتظار اصحاب رسانه بازنگری در روش برخورد با روزنامه نگاران بوده است، که متاسفانه مشاهده می‌شود رئیس دولت یازدهم نه تنها از این گونه برخوردها اظهار نارضایتی نمی‌کند بلکه با حمایت از این بازداشت‌ها در مقام پاسخگویی و رفع اتهام از نهادهای امنیتی و قضائی بر می آید و با هدف تامین رضایت حاکمیت روش آنها را قانونی ذکر می‌کند.

بارها این مساله عنوان شده است که هرچند از رئیس جمهور به عنوان شخص دوم کشور نام برده می‌شود اما حدود اختیارات وی به اندازه نام آن نیست و نهادهای امنیتی و نظارتی و حاکمیتی دارای چنان قدرتی هستند که در بسیاری موارد می‌توانند دولت را در تنگنا قرار دهند، اما با روی کار آمدن دولت اعتدالگرا امید می‌رفت حسن روحانی حتی اگر نمی‌تواند مانع بازداشت‌های غیرقانونی و سرکوب آزادی بیان شود، در جامه منتخب ملت دست به توجیه اعمال فرا قانونی این گونه نهادها نزند.

رئیس دولت یازدهم باید بر این نکته واقف باشد که دروغ گویی و گفتار از سر رفع مسئولیت تنها حرکت در مسیری است که محمود احمدی نژاد به کرات آن را طی کرده و پایانی جز رویگردانى مردم را به دنبال نداشته است.

در خاتمه باید گفت حسن روحانی وعده داده بود با کلید تدبیر و امید مشکلات مردم و جامعه را باز کند و در این مسیر گام‌های عملی در توسعه سیاسی ،اقتصادی و عقیدتی بردارد اما بدون هیچ تردیدی سخنان کنونی حسن روحانی در قبال روزنامه نگاران و نادیده انگاشتن ادعاهای گذشته وی درباره حمایت از آزادی بیان و رسانه‌ موجب بازخوردهای منفی از سوی اصحاب رسانه خواهد گردید و بخش بزرگی از حامیانش را دچار سرخوردگی خواهد کرد.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)