عروس‌های ایرانی دهه بیست و سی شمسی زندگی بسیار متفاوتی از مادربزرگان خود تجربه کردند. آنها سرفصلِ زندگی خانوادگی و اجتماعی «مدرن» در ایران بودند، یعنی زمانی‌که با ظهور عطر و کرم‌پودر ارزان، مصرف گرایی توده‌ای در حال گسترش بود، و محیط داخل خانه با مبلمان و مجلات مد و اجاق گاز جدید چهره تازه‌ای به خود گرفت.

ایران در این تغییر تنها نبود. در طول قرن بیستم، بسیاری از زنان سراسر دنیا، تعبیری از مدرنیته را تجربه کردند که با خانگی ماندن و مصرف عجین بود. در مناطق حومه‌شهری امریکا رویای زن جوان یک آشپزخانه مدرن قلمداد می‌شد؛ در مرکز شهر پاریس، محصولات بهداشتی و آرایشی بهترین هدیه به زن بود؛ و در ترکیه، عروس نوبخت سر از خانه‌ای در می‌آورد که با یک معماری مدرن، هنجارهای مردسالار در استفاده و تخصیص فضا را، بازتولید می‌کرد.

اما، چه در قالب پروژه ملی‌گرایی و چه به هدف رونق اقتصادی، در طول قرن بیستم نقش خانه‌داری و خانگی‌ زنان با فرمی از مصرف‌گرایی گره خورد و کلیشه‌های جنسیتی سابق، در قالبی مدرن و کالایی بازتولید شدند. زنان، در پروسه تغییر به سوی مصرف‌گرایی، بار دیگر خانه‌نشین شدند.

مجموعه زیر نگاهی است به پوسترهای تبلیغ وسایل زندگی در گوشه و کنار دنیا. تمامی این پوسترها جنسیت افراد جامعه را اساس الگوی مصرف‌شان می‌پندارد: زنان این تبلیغ‌ها یا روی یک ماشین چرخ‌خیاطی خم شده‌اند، یا کنار ماشین لباس‌شویی لبخند می‌زنند. مردان این تبلیغات اما مشغول یاددادن دوچرخه‌سواری به پسران خود هستند.

همان‌طور که می‌توان حدس زد، بیشتر این پوسترها از کشور امریکاست، جایی که تبلیغات بازرگانی فراگیر بود، و فعالانه به دنبال جذب فرهنگ عامه و سنتی.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com