چندان دور از انتظار نبود وقتی پس از پنج سال تخریب جنبش سبز در رسانه های عمومی، باز هم شعار زنده باد موسوی و کروبی به طور مکرر در دانشگاه ها طنین انداز شد، اقتدارگرایان واکنش نشان دهند و حتی رهبری را هم برای تقویت موضع خود به میدان بکشند.

تجربه سالیان گذشته البته نشان می دهد که معمولا اعلام موضع های رهبری با ابراز نگرانی هایی ظاهرا درباره مسائل دیگر نشان داده می شود. صد البته کم نیستند افرادی که وقتی منافع خود و اطرافیانشان را در خطر می بینند، از ابراز نگرانی های رهبری بیشترین استفاده را داشته باشند، و بدین ترتیب بازی جدیدی آغاز می شود.

حالا افشای بورسیه های غیر قانونی دولت قبل و در خطر بودن منافع بسیاری افراد بانفوذ در حاکمیت، در کنار نگرانی های فزاینده از گسترش موج سبز در دانشگاه ها و عمومی شدن مطالبه رفع حصر، به این عبارت ترجمه شده است که: دانشگاه ها نباید باشگاه سیاسی شوند.

انکار ناپذیر است که جنبش سبز همچنان زنده است و در مناسبت هایی در داخل کشور جلوه پیدا می کند. وقتی صدای یا حسین میرحسین، درود بر موسوی و سلام بر کروبی و… پیچید ، آن هم در چند دانشگاه، چراغ خطر برای برخی دوباره روشن شد. شاید برای همین است که آیت الله خامنه ای دوباره ابراز نگرانی می کند از آنچه در دانشگاه ها می افتد.

رهبری در سخنرانی اخیرش در دیدار اساتید، محققان و پژوهشگران دانشگاه‌ها گفت:” مهمترین نگرانی این است که نهضت علمی کشور که پس از سالها زحمت و مجاهدت و حرکت در مسیری سخت، به نیمه راه رسیده است، دچار وقفه یا توقف شود.”.

او تاکید کرده:” هرگونه توقف در این مسیر و یا کُند شدن شتاب موتور علمی کشور، با عقب گرد همراه خواهد بود. اگر این نهضت و حرکت علمی متوقف شود، بازگرداندن آن، بسیار مشکل خواهد بود بنابراین همه باید با تمام توان، به پیشرفت علمی کشور کمک کنند.”

اما مگر چه اتفاقی افتاده است که ایشان احساس کرده اند حرکت علمی دانشگاه ها کند شده است؟ او در ادامه سخنرانی اش اشاره ای به آن دارد و می گوید که چرا نگران آینده دانشگاه هاست.

آیت الله خامنه ای با تأیید و دفاع از نگرش، فهم و مشرب سیاسی در میان دانشجویان تأکید کرده:” این مسئله با تبدیل مراکز علمی به جولانگاه جریانهای سیاسی تفاوت دارد. آرامش دانشگاهها، زمینه ساز و شتاب بخش حرکت علمی کشور است و اگر خدای نکرده این آرامش ضربه بخورد، حرکت علمی متوقف می شود و ایران به عقب باز می گردد.”

دوباره توپخانه اقتدارگرایان به راه افتاده است: این بار علیه دانشگاه ها و وزیر مربوط به آن. آنها تجربه دو دهه اخیر و نیز دو انتخابات گذشته را دارند و می دانند که دانشگاه اگر مهار نشود، همچنان پاشنه آشیل آنان خواهد بود و آتشی است که هیچگاه خاموش نخواهد شد. برای همین است که می خواهند بیش از همیشه کنترل این بخش از جامعه را به دست بگیرند.

دلواپسی ها آغاز می شود

یک روز پس از سخنرانی رهبری، احمد خاتمی یکی از چهره های اصلی همیشه دلواپسان، ابراز نگرانی می کند. او از وزارت علوم می خواهد این هشدار رهبری را جدی بگیرد.

احمد خاتمی در گفت و گو با خبرنگار رسا، با اشاره به صحبت های رهبر تاکید کرد: ایشان بارها نظر مبارک شان را درباره سیاسی شدن دانشگاه بیان کرده اند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تصریح کرد: دانشگاه محیطی است که نمی تواند سیاسی نباشد؛ جوانان با نشاط و با میزان خوب علمی در این مرکز علمی تحصیل می کنند، لکن سیاسی بودن یک مساله است و باشگاه سیاسی شدن چیز دیگر.

خاتمی ابراز داشت: رهبر معظم انقلاب هشدار دادند که دانشگاه ها باید با جدیت از تبدیل مراکز علمی به محل جولان و فعالیت های جریان های سیاسی جلوگیری کنند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم افزود: مقام معظم رهبری تبدیل دانشگاه ها به باشگاه های سیاسی را سم مهلک برای حرکت علمی کشور دانستند و تاکید کردند متاسفانه در دوره ای شاهد این پدیده زیان بار بوده ایم.

جالب آن که او در ادامه به موردی اشاره می کند که می تواند نوک همین انتقاد را به سوی جریانی که از این سخنان حمایت می کند برگرداند.

او گفته: “اگر دانشگاه ها به این آفت مبتلا شدند که کسانی بخواهند از این محیط علمی به عنوان ابزاری در جهت اهداف جناحی خود استفاده کنند، سرانجام این حرکت رو به شتاب علمی کشور که با تدبیر رهبر معظم انقلاب به نقطه درخشانی رسیده، آسیب خواهد دید و این ضرر قطعی برای رشد کشور است.”

در آخر هم تاکید کرده است که مناسب است مسؤولان وزارت علوم در رفتار خود به ویژه در عرصه گزینش ها تجدید نظر داشته باشند و به این هشدار رهبری و هشدار دلسوزان نظام اسلامی توجه کنند.

هشت سال دانشگاهی داشتیم که در محدودیت کامل اداره می شد. رشته های علوم انسانی قلع و قمع کردند و باز هم آنچه خواست نشد. زیرا اینان باور ندارند نمی توانند مقابل جریان غالب دانشگاه بایستند.

وزارت علوم تاوان افشاگری تخلفات دولت قبل را می دهد

وقتی پرونده بورسیه های غیرقانونی وزارت علوم در دولت احمدی نژاد رو شد، کسی میزان تخلفات را نمی دانست. اما هر چه این پرونده جلوتر رفت، ابعاد گسترده آن ژرفای عمیق تری پیدا کرد. اسم ها به میان آمدند و برای همین ناگهان برخی نمایندگان مجلس دلواپس شدند که وزارت علوم نباید این موضوع را رسانه ای می کرد، و بعد تصمیم به استیضاح وزیر گرفتند.

در همین حین ابراز نگرانی رهبری هم فرصت خوبی شد برای فشار مضاعف. روزنامه اصولگرای وطن امروز در مطلبی در شماره پنج شنبه خود یعنی یک روز پس از سخنان رهبری می آورد: “اقدامات وزارت علوم همچنان در صدر انتقادات نمایندگان مجلس قرار دارد. محوری‌ترین اعتراضات نمایندگان که تاکنون تقدیم استیضاح فرجی‌دانا به هیات رئیسه مجلس را در پی داشته است به اقدامات حاشیه‌ساز این وزارتخانه با بازگرداندن افراد مساله‌دار به محیط‌های علمی و در نتیجه توقف رشد علمی گذشته و رکود علمی دانشگاه‌ها بازمی‌گردد. به اعتقاد نمایندگان، دانشگاه‌ها نباید به باشگاه‌های سیاسی تبدیل شوند و ….”

باید از این پس عادت کنیم که در هر نوشتار و گفتاری هم گریزی به “رکود علمی دانشگاه ها” زده شود. اما یک نکته قابل تامل هست: مگر از زمان روی کار آمدن دولت حسن روحانی چقدر گذشته است؟ آیا دانشجویان بیش از یک سال تحصیلی یعنی دو ترم بر سر کلاس ها حاضر شده که ناگهان کشور را با رکود علمی مواجه کرده اند؟ هیچ کس نمی گوید محک این رکود چیست؟

البته می دانیم که این نگرانی های رهبری و دلواپسی اطرافیانش مبنای علمی و منطقی ندارد. آنان از سبز شدن دوباره دانشگاه ها هراس دارند. اما نمی دانند که فرقی نمی کند رییس دانشگاه یا وزیر علوم چه کسی باشد، این جوانه ها رشد خواهند کرد.

 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com