یک روز ابری در رشت

در یکی از روزهای بهار سال ۹۳، در اولین بازگشتم به ایران پس از مهاجرت با استرالیا، به همراه همسرم «راز»، گشتی در کوچه های رشت زدیم و با نگاهی دیگر به آن نگرستیم.
جاهایی را دیدیم که امروزه کسی به آنها نگاهی نمی اندازد، خانه ها و کوچه های متروک و قدیمی که مالکان و وارثانشان در انتظار فرصت مناسب برای جایگزین کردن آنها با آپارتمانهای نخراشیده مکعبی با نمای سنگ، آیفون ها تصویری و پارکینگهای ریموت دار هستن.
فرصتی بود که عکسهایی را ثبت کنیم، عکسهایی که شاید روزی تنها چیزی باشد که از این گذرهای تاریخی به یادگار می ماند.
گاهی حجم باقیمانده آنقدر کم بود و فضا آنقدر با ساختمانهای به ظاهر مدرن، اما زشت، پر شده بود که گرفتن عکس بسیار مشکل بود. با این حال، این مجموعه دستچینی از گردش آن روز ماست.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)