منطق موافقان تحریم

دوستی از من نظرم را درباره تحریم اقتصادی پرسیده است و من جوابی که پیشتر داده بودم را تکرار می کنم که من با تحریم اقتصادی ایران یا هر کشور دیگری مخالفم و دلیلم هم ساده است.
منطق تحریم اقتصادی می لنگد و براساس فلسفه « گنه کرد دربلخ آهنگری به شوشتر زدند گردن مسگری» استوار است. یعنی اگرسیاستمداران کار خلاف می کنند این کار وجاهت اخلاقی ندارد که مردم عادی را « تنبیه» کنید- آنهم با تحریم های وحشیانه ای که خودتان هم می گوئید قرار است اقتصاد را فلج کند.
با تحریم اقتصادی مخالفم چون منطق اش منطق بن لادن است. بن لادن هم اعتقاد داشت که درمخالفت با سیاست های رئیس جمهور امریکا او هم حق دارد امریکائی ها را هر کجا که گیر آورد بکشد حالا شده کار همین آقایان وخانمهای متمدن که چون با احمدی نژاد و آقای خامنه ای مخالف اند پس حق دارند دمار از روزگار مردم ایران در بیاورند.
موضع شماری از مدافعان تحریم اقتصادی ایران به واقع رقت انگیز است. بدون این که لازم باشد از کسی اسمی بیاورم این آقایان و بعضا خانمهای محترم معتقدند که بدبختی های مردم ایران به خاطر سوء مدیریت رهبران سیاسی ایران است و تحریم هم برای « ادب کردن» این سیاست مداران لازم است. استدلال عجیبی است. حکومت برسرمردم می کوبد و مدافعان تحریم اقتصادی و کسانی که تحریم وضع می کنند هم می گویند که اگر این جماعت هم برسر همین مردم بکوبند آن وقت رهبران به راه راست هدایت می شوند…. یادش بخیر گویا پدری به مدرسه پسرش رفته بود و از معلم خواسته بود هروقت پسرم کار خلافی کرد تو اگرگوش بغل دستی اش را بکشی او هم ادب می شود…. حالا شده استدلال این دوستان…

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)