وقتی تلفن همراه، رسانه‌های سنتی را سلاخی می‌کند!/ ترجمه: اکرم محمدی

وقتی تلفن همراه، رسانه‌های سنتی را سلاخی می‌کند!
تغییر کنید یا بمیرید
ترجمه: اکرم محمدی

رشد تکنولوژی‌های همراه، احتمالا سریع‌ترین و بی‌سروصداترین تغییر الگویی است که دنیا تاکنون به خود دیده است. تکنولوژی همراه، راههای ارتباط ما با یکدیگر را گسترش داده، شیوه‌های جلب توجه‌مان را بازتعریف کرده، به صنایع جدید مجال بروز داده و همچون یک نیروی غیرقابل کنترل، مابقی آنها را ویران کرده است. تکنولوژی‌های همراه، میل دائمی ما به داشتن تفریحات همیشگی را اشباع می‌کند. منبع قدرت این تکنولوژی را تنها می‌توان ذات آدمی دانست. تکنولوژی همراه، مجموعه موسیقی و آرشیو فیلم شماست. علاوه بر این، کتابخانه، کنسول بازی، شبکه اجتماعی، دفترچه یادداشت، تقویم، دوربین، دفترچه تلفن و ساعت کوکی شماست که به راحتی در جیب‌تان جا می‌گیرد. بنابراین جای تعجب نیست که وقتی فروش تلفن‌های همراه هوشمند در اواخر سال ۲۰۱۰ بر فروش کامپیوترهای شخص پیشی گرفت، نشانه‌یی آشکار شد از آنچه بسیاری به عنوان آغاز یک عصر جدید بدان باور دارند و برخی دیگر آن را پایان دنیا می‌دانند.

«تکنولوژی همراه»، منادی مرگ

در بحث مصرف رسانه‌یی، بازار باید تکنولوژی‌های همراه هوشمند را با تلویزیون یا رادیو در یک سطح در نظر بگیرد. با در نظر گرفتن این برداشت و نیز گزارشات رسیده از صنایع چندگانه که مدعی کاهش مصرف رسانه‌های سنتی هستند، می‌توانیم فهم این مساله را آغاز کنیم که چگونه تکنولوژی همراه، جامعه ما را تحت تاثیر قرار داده است. تکنولوژی‌های همراه، راه‌های ارتباط ما با اینترنت، دسترسی به اخبار و آگاه ماندن از وقایع را بازتعریف کرده‌اند. در این میان، صنعتی که با افزایش تکنولوژی‌های همراه، بیشترین آسیب را دیده، روزنامه است.

روزنامه دهه دشواری را پشت سر گذاشته است

نخستین لطمه ۳ بیلیون دلاری به صنعت روزنامه، در سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱ رخ داد که این مساله را می‌توان به مطلبی با عنوان «آشنایی با شهرهای بزرگ» در سایت craiglist. org از ژوئن تا آگوست سال ۲۰۰۰ مربوط دانست. وقتی مردم فهمیدند که می‌توانند برای تقریبا هر چیزی از جمله آپارتمان، شغل و آگهی‌های شخصی، تبلیغات طبقه‌بندی شده رایگان در اختیار داشته باشند و بتوانند به‌طور رایگان این تبلیغات را ببینند، منبع اصلی درآمد صنعت روزنامه‌نگاری، لطمه‌یی اساسی دید؛ صدمه‌یی که هرگز قادر به جبران آن نبوده است.

دومین ضربه هنگامی به روزنامه‌ها وارد شد که این صنعت، ۱۳/۳ بیلیون دلار دیگر را بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ از دست داد. این واقعه وقتی روی داد که شرکت اپل در سال ۲۰۰۷ آیفون را عرضه کرد و شرکت‌های دیگر، رضایتمندانه، با انتشار گوشی‌های دارای اپلیکیشین‌های مستقیم و قابل اتصال به اینترنت، مانند blackberry storm و HTC Incredible از آن تقلید کردند. این رقابت همچنان ادامه دارد، در حالی که این بحث تنها درباره گوشی‌های هوشمندی است که در سال ۲۰۰۹ معرفی شدند. حال سوال این است: آیا واقعا می‌توانیم بگوییم که سایت Craigslist. org پول تبلیغات روزنامه‌ها را مال خود کرد و تلفن هوشمند، خوانندگان‌شان را؟

بر اساس یک بررسی صورت گرفته در سال ۲۰۱۰ توسط مرکز تحقیقاتی پیو «Pew Research Center» » ۴۷درصد آمریکایی‌ها گفته‌اند که حداقل برخی اخبار محلی را از طریق گوشی‌های تلفن همراهشان دریافت می‌کنند. بر اساس همین گزارش ۴۶ درصد مردم می‌گویند که اخبار را حداقل سه بار در هفته به‌طور آنلاین دریافت می‌کنند، رقمی که برای نخستین‌بار از روزنامه (۴۰ درصد) پیشی می‌گیرد. بدتر از همه اینکه ۶۹ درصد از شرکت‌کنندگان در نظرسنجی گفتند که فقدان روزنامه‌ها تقریبا هیچ اثری در توانایی آنها در کسب اطلاعات محلی نخواهد داشت. در حالی که این پیمایش مشخص نمی‌کند که کاربران چگونه به اینترنت دسترسی دارند، تحقیق دیگری از همین موسسه، بیانگر آن است که ۴۰ درصد از افراد بالغ، از گوشی موبایل برای دسترسی به اینترنت، ایمیل و پیام فوری استفاده می‌کنند.

تنها می‌توان یک نتیجه گرفت: تلفن همراه شما اتاق خبر را ویران کرده است.

باید توجه کرد که در همان حال که این اتفاق رخ می‌داده، تبلت‌ها و کتابخوان‌های الکترونیک هم به این جرگه پیوسته‌اند. بدین ترتیب مجموعه‌یی از تکنولوژی‌های همراه، در حال آسیب رساندن به فروشگاه‌های نوار کاست هستند، کتابفروشی‌ها را ورشکست می‌کنند، موسسه‌های انتشاراتی را ویران می‌کنند و بخشی از مخاطبان تلویزیون را می‌دزدند.

چرا همه بازمانده‌های سنتی در سراشیبی سقوطند؟

همه اینها از جایی که تبلیغاتچی‌ها پول‌شان را خرج می‌کنند، سرچشمه می‌گیرد. تاجران هوشمند، جایی پول خرج می‌کنند که مردم باشند. با تکنولوژی‌های همراه، تبلیغاتچی‌ها، به معنای دقیق کلمه، همواره در جیب شما هستند! آنها مجبور نیستند صبر کنند تا شما به خانه برگردید و تلویزیون را روشن کنید یا روزنامه بخرید. از آنجایی که ۴۰ درصد از کاربران فیس‌بوک از طریق گوشی‌های تلفن همراه خود به شبکه‌های اجتماعی دسترسی دارند، برای برندها و مشتریان، ارتباط با یکدیگر در هر زمان، به امری عادی تبدیل شده است. این مساله شیوه آسانی هم برای مصرف‌کننده و هم برای فروشنده است.

خریدن موسیقی از طریق گوشی موبایل، کار بی‌دردسری است. دانلود کردن و تماشای فیلم در حالی که منتظر اتوبوس هستید، کار راحتی است. داشتن ۱۵۰ کتاب که مجموع وزن‌شان هرگز از ۶۰۰ گرم تجاوز نخواهد کرد، امر مطلوبی است. از سوی دیگر، جست‌وجو بین هزاران سی‌دی برای پیدا کردن آهنگی که در ذهن‌تان چرخ می‌زند، آسان نیست، وسط ریختن دی‌وی‌دی‌ها آسان نیست؛ خارج شدن از مسیر برای یافتن هر چیزی، مطلوب هیچ کس نیست.

همچنان که ابزارهای موبایل دسترس‌پذیرتر می‌شوند، مردم بیشتری خودشان را از قید محدوده‌های برنامه‌هاشان آزاد می‌بینند. آنان سفرهای ویژه کمتری انجام می‌دهند و در حال دور ریختن بخش زیادی از چیزهای غیرضروری زندگی‌هاشان هستند.

تبلیغ‌گران اینچنین هستند

در ۵ اکتبر ۲۰۰۹ شبکه CBS قدیمی‌ترین درام در حال پخش تاریخ تلویزیون با عنوان Guiding Light را متوقف کرد. این سریال نخستین بار در سال ۱۹۵۲ پخش شد. شبکه CBS همچنین آخرین قسمت سریال ۵۰ ساله As the world turns را در سپتامبر ۲۰۱۰ پخش کرد.

چرا؟

پول تبلیغات اختصاص داده شده به سریال‌های خانوادگی از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ حدود ۳۰ درصد کاهش یافت و بار دیگر در نیمه ابتدایی ۲۰۱۰ شاهد افت دیگری بود.

هم اکنون نیز داده‌های مربوط به رصد اپلیکیشن‌ها توسط شرکت flurry بیانگر آن است که استفاده از اپلیکیشن‌ها در حال افزایش است.

شبکه Flurry که بازی‌های اجتماعی و اپلیکیشن‌های شبکه‌یی را دنبال می‌کند، میانگین ۱۹ میلیون کاربر روزانه را ثبت کرده است که حدود ۲۲ دقیقه در روز وقت صرف اپلیکیشن‌ها کرده‌اند.

اکنون با توجه به اینکه بررسی شبکه Flurry درباره اپلیکیشن‌ها شامل تقریبا ۲۰ درصد از ۳۵۰ هزار اپلیکشین اپل می‌شود ـ که این اشکال تنها شامل دو دسته از اپلیکیشن‌ها هستند و حتی شامل بازارهای دیگری مانند اندروید یا بلکبری نمی‌شوند ـ برخی مسائل بسیار روشن می‌شود.

تکنولوژی‌های همراه، محبوب‌تر از داغ‌ترین نمایش‌های تلویزیونی هستند

تکنولوژی‌های همراه، پیشتاز تمامی رسانه‌های همگانی سنتی هستند

تکنولوژی همراه، ما را آزاد می‌گذارد تا موقع استفاده از محتوا را به زمان مطلوب واگذار کنیم. این مساله از مشغولیت‌های ما می‌کاهد، به ما اجازه می‌دهد همراه با دوستان‌مان بازی کنیم، بدون نیاز به کامپیوتر یا بدون مراجعه به فروشگاه‌ها خرید کنیم و نهایتا با افرادی که برایمان مهم‌ترند در ارتباط بمانیم. همان‌طور که این آزادی گسترش می‌یابد، ما خود را در حال دور شدن از روزهایی می‌بینیم که باید تلویزیون تماشا می‌کردیم یا اخبار روز گذشته را می‌خواندیم. این پیام به بازمانده‌های رسانه‌های سنتی واضح است: تغییر کنید یا بمیرید.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)