یکی از مشکلات اساسی در زندان تهران بزرگ، ورود و توزیع گسترده مواد مخدر است که با همکاری مأموران زندان انجام میشود

کانون حقوق بشر ایران، یکشنبه ۱۰ فروردینماه ۱۴۰۴ – زندان تهران بزرگ که در ۳۲ کیلومتری جنوب تهران، در جاده حسنآباد به سمت قم واقع شده، یکی از بزرگترین زندانهای کشور محسوب میشود. این زندان با مساحتی بالغ بر ۱۱۰ هکتار و ظرفیت حداقل ۳۰ هزار زندانی، از سال ۱۳۹۴ مورد بهرهبرداری قرار گرفته است. شرایط حاکم بر این زندان، آن را به یکی از مراکز اصلی فشار، تحقیر و نقض حقوق زندانیان تبدیل کرده است.
قاچاق مواد مخدر با همکاری مأموران زندان
یکی از مشکلات اساسی در زندان تهران بزرگ، ورود و توزیع گسترده مواد مخدر است که با همکاری مأموران زندان انجام میشود. بر اساس گزارشهای متعدد، این مواد از طریق افسران نگهبان یا فروشگاه زندان وارد چرخه مصرف میشود و سود اصلی این تجارت غیرقانونی به جیب رئیس و مأموران زندان میرود.
در برخی موارد، افسران نگهبان مستقیماً مسئول ورود مواد مخدر هستند و گاهی نیز از کارتنخوابهایی که به زندان منتقل میشوند برای این کار استفاده میشود.
فرآیند قاچاق مواد به این صورت است که پیش از اعزام زندانیان به دادگاه، اسامی آنها در اختیار خلافکاران بند قرار میگیرد. سپس مأموران بدرقه، با دریافت مبالغی، مواد مخدر را از طریق سربازان در مقابل دادگاه به زندانیان تحویل میدهند تا آنها از طریق بلعیدن یا جاسازی در بدن، این مواد را به داخل زندان ببرند.
علاوه بر این، فروشگاه زندان نیز یکی دیگر از راههای اصلی ورود مواد مخدر است. خلافکاران با پیشنهاد رشوه به زندانیان شاغل در فروشگاه، از این طریق مواد مخدر را وارد زندان میکنند. پول این معاملات از طریق تماس زندانبانان با افراد بیرونی دریافت شده و سپس مواد از طریق ظروف غذا یا دیگر روشها وارد زندان میشود.

وضعیت اسفناک غذا و تغذیه
کیفیت غذا در زندان تهران بزرگ در حدی پایین است که عملاً غیرقابل مصرف است. روزهای جمعه برای ناهار، رشتهپلو و برای شام، آشرشتهای بیکیفیت توزیع میشود که بسیاری از زندانیان قادر به خوردن آن نیستند. از آنجا که بسیاری از زندانیان توان مالی خرید مواد غذایی از فروشگاه زندان را ندارند، گرسنگی گسترده در این مجموعه حاکم است. سهمیه هر زندانی تنها سه تکه نان لواش در روز است که به هیچ عنوان برای تأمین نیازهای غذایی آنها کافی نیست.
وضعیت بحرانی آب و بهداشت
آب آشامیدنی در زندان تهران بزرگ بسیار شور است و همین موضوع باعث شده که ۹۰ درصد زندانیان دچار سنگ کلیه شوند. از سوی دیگر، آنها مجبورند آب معدنی را با سه برابر قیمت معمول از فروشگاه زندان خریداری کنند.
در فصل تابستان، به دلیل عدم عملکرد صحیح سیستم سرمایشی، دمای داخل زندان به شدت بالا میرود و بسیاری از زندانیان دچار گرمازدگی و بیماریهای گوارشی و تنفسی میشوند. با این حال، هیچگونه اقدام مؤثری برای بهبود شرایط صورت نمیگیرد. علاوه بر این، استفاده از آب گرم برای حمام کردن تقریباً غیرممکن است و تنها زندانیانی که توان پرداخت رشوه به افسران نگهبان را دارند، میتوانند از این امکان برخوردار شوند.
ماجرای حسین هدایتی، نمونهای از فساد سیستماتیک در مدیریت زندان
یکی از نمونههای فساد سیستماتیک در زندان تهران بزرگ، ماجرای حسین هدایتی، مدیرعامل سابق باشگاه پرسپولیس، است. به گفته منابع داخلی، وی هر پنجشنبه به شکل نامحسوسی از زندان خارج شده و شب جمعه بازمیگشت تا برای آمارگیری روز شنبه حضور داشته باشد. در آن زمان، رئیس زندان تهران بزرگ شخصی به نام چهارمحالی بود که شخصاً مسئول خروج و بازگرداندن هدایتی از زندان بود.
این نمونه بارز نشاندهنده عمق فساد و نفوذ پول در مدیریت زندان است. در حالی که زندانیان عادی از حداقل حقوق انسانی محروم هستند، افرادی که توان مالی دارند، میتوانند هرگونه امتیازی را در داخل زندان خریداری کنند، حتی خروج موقت از زندان.
با ارسال هرگونه اطلاعات در این زمینه به ما کمک کنید تا صدای زندانیان باشیم

جمعبندی: نقض گسترده حقوق بشر در رابطه با زندانیان در زندان تهران بزرگ
گزارشهای فوق تنها گوشهای از شرایط غیرانسانی حاکم بر زندان تهران بزرگ را نشان میدهد. قاچاق گسترده مواد مخدر با همکاری مأموران زندان، کیفیت پایین غذا، آب ناسالم، گرمازدگی، فقدان امکانات بهداشتی و مدیریت فاسد، وضعیت این زندان را به یکی از وخیمترین زندانهای کشور تبدیل کرده است. این شرایط نهتنها سلامت جسمی و روحی زندانیان را به خطر انداخته، بلکه از نبود هرگونه نظارت و پاسخگویی از سوی مسئولان حکایت دارد. در حالی که حقوق اولیه زندانیان در سایر کشورها محترم شمرده میشود، در زندانهای ایران، نقض این حقوق به امری عادی و ساختاری تبدیل شده است……https://iranhrs.org/
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.