منتشرشده در وبسایت «روته فانه» (پرچم سرخ)، پایگاه خبری «حزب مارکسیست-لنینیست آلمان»، ۷ دسامبر ۲۰۲۴
* توجه: این متن مربوط به ۱ روز پیش از سقوط کامل رژیم بشار اسد در سوریه و تسلط تروریستهای وابسته به رژیم ترکیه بر دمشق است.
گروههای فاشیستی تحت پشتیبانی و حمایت مالی ترکیه – که در رسانههای جمعی بورژوازی به آنها “شورشیان” میگویند – در حال حاضر شهرهای حلب، حماه و حمص در سوریه را تصرف کردهاند، یا در شرف انجام این کار هستند. به گزارش خبرگزاری فرانسه، آنها در جنوب این کشور هستند و تنها ۲۰ کیلومتر با دمشق پایتخت این کشور فاصله دارند. نویسندۀ مارکسیست-لنینیست یوسف کوسه متن زیر را در اختیار تیم تحریریۀ روته فانه (پرچم سرخ) قرار داده است:
نیروهای دولتی سوریه – که در این عکس در سال ۲۰۲۰ در حال نبرد در ادلب دیده میشوند –
در حال از دست دادن موقعیت خود به نیروهای فاشیست، جهادی و شبهنظامی تحت حمایت ترکیه هستند.
(عکس: کانال خبری آنلاین ۲۴/۲۴ (CC BY 3.0))
جنگ غارتگرانۀ امپریالیستی در سوریه
تضادهای بین بلوکهای امپریالیستی ناشی از مبارزه برای کنترل بازارها به طور فزایندهای در سراسر جهان آشکار میشود. نظام امپریالیستی-سرمایهداری جهان را به لبۀ پرتگاه کشانده است.
دو مورد از این تضادها، جنگ اشغالگرانۀ روسیه علیه اوکراین و جانبداری آشکار ناتو از اوکراین، و همچنین حملۀ حماس به اسرائیل امپریالیستی در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و حمایت آمریکا و امپریالیستهای غربی از جنگ نسلکشی اسرائیل علیه مردم فلسطین، نمیتواند مستقل از تضادهای بین اردوگاههای امپریالیستی در نظر گرفته شود. این تضادها که در اطراف تایوان، آفریقا و دریای چین جنوبی نیز بیان میشود، به جنگهایی تجاوزکارانه در اوکراین و خاورمیانه تحول یافته است.
آمریکا، اسرائیل، انگلیس … همان قدرتهایی که سیزده سال پیش سوریه را از هم پاشیدند، اکنون آشکارا دوباره با نیروهای شبهنظامی فاشیست خود بازی میکنند. در واقع آنها هرگز دست از بازی نکشیده بودند. آنها نیروهای شبهنظامی مانند (هیئت تحریرالشام) و سایر نیروهای فاشیستی، جهادی و شبهنظامی را تغذیه و مسلح کردند که در زمانی که دولت سوریه تحت حکومت اسد در ضعیفترین حالت خود قرار داشت، به نفع آنها دست به حمله میزدند.
از آنجایی که روسیه، حافظ جمهوری عربی سوریه در حال جنگ با اوکراین بود، واضح بود که نمیتواند از نظر نظامی تا این حد در سوریه فعال باشد. ایران بیشترین نیروی مسلح و پایگاههای نظامی در سوریه را دارا بود، که پاهایش توسط اسرائیل و آمریکا به اصطلاح شکسته شد. حزبالله، اصلیترین نیروی نظامی در لبنان و سوریه، با ضربهای سنگین ناتوان شد. پایگاههای نظامی امپریالیسم ایران که در سراسر فلسطین، لبنان، عراق و سوریه پخش شده بودند، در نتیجۀ حملات شدید اسرائیل و ایالات متحده (و دیگر قدرتهای ائتلاف امپریالیستی) ضعیف شدند و قدرت سابق خود را از دست دادند.
هدف حملۀ هیئت تحریرالشام با حمایت ایالات متحده و قدرتهای امپریالیستی همراه آن، از بین بردن یا تضعیف ایران (…) در سوریه است، جایی که این کشور بیشترین قدرت را دارد. بر کسی پوشیده نیست که ایران (…) هدف نیروهای متجاوز امپریالیستی به رهبری آمریکا، انگلیس و اسرائیل است.
ایالات متحدۀ آمریکا، اسرائیل و بریتانیا در حال برآورد در مورد تحکیم فدراسیون دموکراتیک شمال و شرق سوریه (روژاوا) و حفظ آن در کنار خود هستند. به همین دلیل بود که در این زمینه، دولت ترکیه بلافاصله وارد عمل شد و گفت: “اجازه دهید اوجالان در پارلمان صحبت کند”. به عبارت دیگر، او نمیخواهد روژاوا تحت حمایت آمریکا و اسراییل به رسمیت شناخته شود. به همین دلیل میتوان چنین گفت که با استفاده از اوجالان به دنبال “توافق” با کوردهای ترکیه بودند. اما بدون اینکه به کوردها حقوق ملی داده شود.
دولت ترکیه علاوه بر بسیج مستقیم هیئت تحریرالشام، از این موقعیت برای بسیج نیروهای شبهنظامی خود، جیش وطنی سوریه (SMO) استفاده کرد و به مناطق کوردنشین حمله کرد. در حالی که دولت امپریالیستی ترکیه روژاوا و سایر مناطق کوردنشین را بمباران می کند، جیش وطنی سوریه از طریق زمین به منبج حمله میکند. دولت ترکیه میخواهد به این ترتیب مناطق اشغالی خود را در داخل سوریه گسترش دهد.
همچنین رابطۀ مستقیمی بین دولت ترکیه و هیئت تحریرالشام وجود دارد. دولت ترکیه از جمله کشورهایی است که انواع امکانات را در اختیار هیئت تحریرالشام قرار داده و آن را تا حد قابل توجهی تسلیح میکند. دولت ترکیه نه تنها از اراضی اشغالی در سوریه دست نمیکشد، بلکه به دنبال گسترش سرزمینهای اشغالی خود نیز هست. ترکیه بدون شک تمام تلاش خود را میکند تا کوردهای این منطقه نتوانند به جایگاه رسمی بینالمللی (در قالب خودمختاری یا فدراسیون) دست یابند. روسیه همانطور که در زمان تهاجم به عفرین انجام داد، ممکن است به جیش وطنی سوریه، نیروی شبهنظامی دولت ترکیه، چراغ سبز نشان دهد تا مناطق کوردنشین را بمباران کرده و منبج را اشغال کند. شاید حتی بین آمریکا، اسرائیل و ترکیه در این مورد توافقی نیز صورت گرفته باشد.
همۀ خلقهای تحت ستم، بهویژه پرولتاریای بینالمللی، باید در مقابل غارت امپریالیستی مقاومت کنند. باید با جنبش ملی کورد در برابر توسعهطلبی دولت امپریالیستی ترکیه و بمباران مناطق کوردنشین همبستگی نشان داد.
نظام امپریالیستی-سرمایهداری چیزی جز جنگ، استثمار، مهاجرت و فقر نمیتواند به مردم جهان بدهد. علاوه بر خطر جنگ امپریالیستی، با از بین بردن تعادل اکولوژیکی طبیعت، بشریت را تهدید میکند. سرمایهداری باید فوراً سرنگون شود، قبل از اینکه جهان را به پرتگاه بکشاند. زندگی بدون جنگ، بدون استثمار و در صلح با طبیعت تنها در سوسیالیسم میسر است.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.