پروژه تشکیل حکومت کنفدرال دموکراتیک جهانی
نوشته: نوید دانش پویان
« از انتشار این مقاله در سایتها و سایر رسانه هایتان با ذکر منبع استقبال می کنم»
ضرورت تاریخی تغییر سیستمهای سیاسی جهان:
حکومتهای جهان از ابتدای تشکیل (۵۰۰۰ سال قبل) تا کنون در حال جنگ و یا صلح مسلح به سر بردهاند. در عصر معاصر این وضعیت در ابعادی جهانی و بسیار خطرناکتر ادامه یافته است. سالهای ۱۸۷۱ تا آغاز جنگ جهانی اول (۱۹۱۴) به دوران صلح مسلح نامگذاری شده است؛ زیرا در این دوره هرچند کشورهای استعمارگر جهان به ظاهر در حال صلح بودند، اما در واقع خود را آمادهی جنگ میکردند.
سرانجام با ترور ولیعهد اتریش در سارایوو آتش این جنگ شعلهور شد و بعد از ۴ سال به قیمت مرگ ۱۷ میلیون انسان و خساراتی که تا آن زمان در تاریخ دیده نشده بود، به اتمام رسید.[۱]
بیست و یک سال بعد از اتمام جنگ، درحالیکه قدرتهای بزرگ جهان سریعتر از گذشته با مسلح کردن و ایجاد دستهبندیهای بینالمللی آماده ورود به جنگی بزرگتر شده بودند، جنگ جهانی دوم شروع شد و پس از ۶ سال به قیمت جان ۷۲ میلیون انسان و خسارتهایی که باز هم تا آن زمان در طول تاریخ نمونه نداشته است، به پایان رسید.[۲]
بلافاصله پس از اتمام جنگ جهانی دوم، دورهای دیگر از صلح مسلح تحت عنوان «جنگ سرد» شروع شد. این دوره با تقسیم جهان به دو بلوک شرق و غرب، رقابت تسلیحاتی، ایجاد جنگهای منطقهای و کودتاها و روی کار آمدن حکومتهای مستبد در کشورهای مورد مناقشه و به قیمت جان میلیونها انسان در کشورهای جهان سوم و صرف بزرگترین هزینههای نظامی تاریخ بشری، در سال ۱۹۸۹ با سقوط بلوک شرق به پایان رسید.[۳]
اکنون یک ربع قرن از پایان جنگ سرد گذشته است. ولی نه تنها هیچ نشانهای از پایان صلح مسلح دیده نشده است، بلکه زرادخانههای هستهای و سلاحهای کشتار جمعی کشورها چنان زیاد شدهاند که مسئله کنونی جنگ کلاسیک بینالمللی جدیدی با هزینه صدها میلیون کشته نیست. گفته منسوب به اینشتین جهان پس از جنگ جهانی سوم را چین به تصویر کشیده است: «من نمیدانم انسانها با چه اسلحهای در جنگ جهانی سوم با یکدیگر خواهند جنگید، اما در جنگ جهانی چهارم، سلاح آنها سنگ و چوب و چماق خواهد بود.» جهان کنونی آبستن حوادثی است که در صورت وقوع، نابودی تمدن انسانی و حتی احتمال نابودی حیات در کره زمین را به دنبال دارد.
با نگاهی به بودجه نظامی کشورهای جهان که سالانه بیش از یک تریلیون و هفتصد میلیارد دلار است[۴] و هر سال به آن اضافه میشود، نه تنها برای پایان صلح مسلح کنونی، هیچ ارادهای در میان دولتمردان جهان دیده نمیشود، بلکه آنچه مشهود است، آماده سازی دولتها برای شروع جنگ جهانی سوم است.
بحرانهای فراگیر اقتصادی، فاصله طبقاتی بین فقیر و غنی، بیکاری بخش عظیمی از نیروی کار، مهاجرتهای مستمر از مناطق عقبمانده به کشورهای توسعهیافته و عوارض آن، روند تخریب محیط زیست، گرم شدن کره زمین، رشد جمعیت جهانی نامتناسب با منابع و ظرفیت سیاره زمین، مصرف مهار نشدنی انرژیهای فسیلی و غیرقابل بازیافت و رقابت برای تسلط بر این منابع در حال اتمام، رقابتهای ناسالم اقتصادی، کانالیزه شدن بیشترین سرمایهگذاری انسانی و تکنولوژی به سوی تولیدات نظامی، فعالیت آزمایشگاهها و مراکز تحقیقاتی و تولیدی سلاحهای هستهای، شیمیایی، میکربی و ویروسی، (بسیار محتمل است که نتیجه یکی از این آزمایشگاهها تولید ویروس یا میکرب جدیدی باشد که تمامی انسانها و حتی حیات در این کره زیبا را نابود کند). همه این عوامل بستری مناسب برای نابودی تمدن کنونی و گونه بشری و شاید بیشتر گونههای جانوری را فراهم آوردهاند. ساختار سازمان ملل متحد به گو نه ای نیست که بتواند برای رهایی از کابوس بحرانهای جهانی، جنگ جهانی سوم و حتی جنگهای منطقهای و محلی اقدامی جدی و قاطع به عمل آورد. این اوضاع ضرورت تغییر وضع موجود و برقراری نظمی جدید را نشان میدهد.
چه باید کرد؟
مشخص کردن هدف و راهکار قابلاجرا و متناسب با هدف:
۱- مشخص کردن هدف:
هدف اصلی عبارت است از تغییر هرچه سریعتر وضع موجود و جایگزینی آن با یک نظم نوین جهانی که جوابگوی نیازهای زمان حال و تضمینکننده صلح جهانی و هموار کننده مسیر رشد و توسعه پایدار انسانی در زمینههای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی باشد. این هدف با ایجاد حکومت کنفدرال دموکراتیک جهانی تحقق مییابد.
۲– راهکار:
پروژهای که در این زمان در دسترس و قابلاجرا است: این است که با استفاده از وب سایتها و شبکههای اجتماعی همچون فیسبوک و تویتر و…، ضمن ترویج ایده جهان وطنی زمینه بحث و گفتگو در خصوص تغییر وضع موجود و جایگزین کردن آن با بهترین گزینه ممکن فراهم آید. بخشی از فعالیت وبسایتها و شبکههای اجتماعی به جمعآوری آراء مثبت به پروژه اختصاص داده شود. در مرحله بعد با پشتوانه آراء اخذشده و همکاری علاقهمندان پروژه، ایدهها و راهکارهایی قابلاجرا جهت نیل به مقصود که ایجاد حکومت کنفدرال دموکراتیک جهانی است تولد یافته و به عنوان روشهای مبارزه به هواداران تغییر ارائه شود.
هیچیک از روشهای مبارزاتی که ارائه میشوند نباید شامل استفاده از خشونت باشند. استفاده از خشونت تنها پس از به وجود آمدن و استقرار نهادهای حکومت کنفدرال دموکراتیک جهانی مانند پارلمان، قوه مجریه و قوه قضائیه و نیروی انتظامی واحد جهانی در چارچوب قوانین جهانشمول که پارلمان جهانی به تصویب خواهد رسانید، مجاز خواهد بود. این خشونت قانونی توسط قوه مجریه جهانی و زیر نظر پارلمان در جهت برقراری نظم نوین و ریشه کن کردن عواملی که زمینهساز خشونت هستند و یا خواهند بود، به عمل خواهد آمد.
موانع و امکانات اجرایی شدن پروژه:
الف- موانع اجرایی پروژه
۱- سابقه ۵۰۰۰ ساله حاکمیت دولتها این ذهنیت را در انسانها ایجاد کرده است که بدون تداوم وضع موجود و حاکمیت مطلق دولتها، شیرازه نظم اجتماع از هم میپاشد.
۲- اکثریت کشورهای موجود جهان حاضر نخواهند شد بخش مهمی از اقتدار و به قول خودشان حاکمیت ملی را به حکومت جهانی واگذار کنند و این پروسه را به معنای مرگ خویش مینگرند. طبیعی است که هیچ موجود زندهای به مرگ خود رضایت نمیدهد حتی اگر در بستر مرگ افتاده باشد.
۳- حاکمان مستبد کشورهای عقبمانده و قشر وابسته به آنها در صورت اجرایی شدن پروژه، قدرت و ثروت خود را از دست میدهند. اینان تا آخر در مقابل تغییر مقاومت خواهند کرد.
۴- دولتهای چندملیتی که با مشکل استقلالطلبی ملیتهای تحت سلطه خود روبرو هستند، به خاطر حفظ تمامیت ارضی تا آخر در مقابل آن ایستادگی میکنند.
۵- اگر سرمایهداران بزرگ و صاحبان شرکتهای چندملیتی در این تغییر بزرگ سرمایه خود را در خطر ببینند، با قدرت عظیم اقتصادی و سیاسی و رسانهای و دولتی که در اختیار دارند، میتوانند از اجرایی شدن پروژه جلوگیری کنند.
ب- زمینهها و امکانات اجرایی شدن پروژه:
۱– مقطع تاریخی کنونی:
انسان کنونی در زمینههای اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، علمی، تکنولوژی، اطلاعات، ارتباطات، حقوق بشر و امنیت به مرحله جهانی شدن «Globalization» رسیده است. در این میان فقط سیستم سیاسی اداره جهان به شکل دولتهای متعدد (در حال صلح مسلح) است که به شیوه دوران ماقبل «جهانی شدن» به حیات خود ادامه میدهد. این سیستم حتی اگر در دورههایی از تاریخ مفید بوده باشد، دیگر نمیتواند جوابگوی نیازهای انسان امروز باشد و لازم است متناسب با تغییراتی که به وقوع پیوسته، تغییر یابد. بهترین آلترناتیو وضعیت کنونی، تشکیل حکومت کنفدرال دموکراتیک جهانی است.
۲– جهانی شدن اقتصاد:
اقتصاد تمام مناطق دنیا به هم گره خورده است. اقتصاد جهانی حکومت جهانی را طلب میکند تا به توسعه و پیشرفت طبیعی خود ادامه دهد. حکومت کنفدرال دموکراتیک جهانی باید طبقه متوسط را که پشتیبان اصلی دموکراسی هستند، گسترش دهد و حفظ سرمایههای کلان افراد و شرکتهای چند ملتی را تضمین کند تا در جهان فردا از این سرمایهها در جهت رشد و توسعه اقتصادی و رفاه انسان بهرهگیری شود بدون آنکه سرمایهها مصادره شوند. برای طبقات پایین جامعه حد اقل استاندارهای یک زندگی انسانی را تضمین نماید. در این صورت مخالفان تغییر به حد اقل و موافقان به حد اکثر خواهند رسید.
۳- جهانی شدن فرهنگ:
در سایه جهانی شدن، یک فرهنگ جهانی به وجود آمده و هژمونی آن بر فرهنگهای منطقهای به صورت روزافزونی در حال گسترش است. تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات همچون گیرندههای ماهوارهای و اینترنت و موبایل مرزهای کنونی دولتها را درنوردیدهاند. انسانها با استفاده از این امکانات توانسته آند از هر نظر به هم نزدیکتر شوند. رشد عقلانیت باعث شده ارزشهایی مانند حقوق بشر، برابری انسانها، کثرتگرایی، حاکمیت قانون بر اندیشههای ایدئولوژیکی خشونت پرور همچون نژادپرستی و فاشیسم مبتنی بر ملیگرایی افراطی و تعصب و تمامیتخواهی مذهبی هژمونی پیدا کنند. این تغییرات در اندیشه بشری بستر مناسبی برای پذیرش ایده جهان وطنی و ایجاد حکومت جهانی فراهم آورده است.
۴- اهمیت افکار عمومی در تعیین شکل سیستمهای سیاسی:
با توجه به اینکه در عصر کنونی افکار عمومی میتواند در تعیین شکل حکومتها نقش داشته باشد و این نقش در حال افزایش است، نقش پدیدههایی مانند حکومت رسانه و یا امپراتوری رسانهها که وابسته به دولتها و قدرتهای بزرگ سیاسی و اقتصادی هستند و امر هدایت و شکل دادن افکار عمومی در جهت نیات سیاسی و اقتصادی صاحبان قدرت و ثروت را بر عهده دارند، کمرنگ تر شده است. انسانها با کمک رسانههایی مانند ماهواره و اینترنت و همگانی شدن آموزش و پرورش و رشد کمی و کیفی آموزش عالی در جهان، تا حدود زیادی توانسته آند از نفوذ این غولهای رسانهای خارج شوند و این تغییرات بیوقفه در حال افزایش است. دوستداران صلح و دموکراسی و رفاه عمومی میتوانند با استفاده از امکانات اینترنتی و شبکههای مجازی مانند فیسبوک و … افکار عمومی را در جهت اجرای این پروژه هدایت کنند و در طول دوره مبارزه، راهکارهای مناسب و بدون خشونت در جهت نیل به هدف را یافته و بکار بندند. ایجاد نهادهای مدنی و سازمانهای متناسب با هدف میتواند در دستور کار قرار گیرد. تداوم این مبارزات انسانی میتواند بیشتر دولتهای پیشرفته و قدرتمند را ناچار به پذیرش قبول تغییرات و نظم نوین جهانی کند.
از کجا باید شروع کرد؟
برای پراکتیزه کردن این تغییر لازم است که دانشمندان و حقوقدانان و فعالین حقوق بشر به صورتهای فردی یا گروهی طرحها و الگوهای پیشنهادی خود برای تشکیل حکومت فدرال دموکراتیک جهانی در وبسایت مخصوص این پروژه و نیز تلویزیون، سازمان و نهادهایی که برای پیشبرد این هدف ایجاد خواهند شد، ارائه کنند. این الگوها به وسیله اندیشمندان، روشنفکران و سایر علاقهمندان به حقوق و خوشبختی انسانها و نجات کره زمین از نابودی، مورد نقد و بررسی قرار گیرند. فرایند این تلاشها یک طرح جامع و کامل خواهد بود. طرح نهایی اساس و محور تغییرات و ایجاد حکومت دموکراتیک جهانی خواهد بود. پس از آماده شدن طرح نهایی و یا همزمان با آن تکنیکها و روشهای مبارزاتی بدون خشونت از طرف گروههای نامبرده به سایت،فیسبوک، صفحات اینترنتی مربوطه، نهادها و سازمانی که ایجاد خواهد شد، ارسال میشوند و مورد نقد و بررسی قرار میگیرند؛ و سرانجام، بهترین روشهای انتخابشده توسط علاقهمندان به تمامی مردم دنیا معرفی خواهند شد تا به اجرا درآیند. در همین فرصت چهار راهکار قابلاجرا را معرفی میکنم:۱- دایر کردن وبسایت و فیس بوک و مجله و نشریات مخصوص پروژه ۲- به راه انداختن کمپین یک میلیارد امضاء برای برقراری حکومت فدرال دموکراتیک جهانی ۳- دایر کردن تلویزیون ماهوارهای که به زبانهای زنده دنیا برنامههای خود را پخش کند. ۴- تشکیل یک سازمان جهانی با شعبههایی در تمامی کشورهایی که وجود چنین سازمانی را تحمل میکنند جهت هماهنگی بین تمامی فعالین این پروژه.
در اینجا پیشنویس الگوی اولیه برای ایجاد حکومت فدرال دموکراتیک جهانی ارائه میشود. بدیهی است که این طرح، ابتدایی و ناقص است و نیاز به نقد و بررسی و ویرایش دارد که با مشارکت آزاد تمامی علاقهمندان دنیا تحقق میپذیرد.
پیشنویس الگوی اولیه برای ایجاد حکومت کنفدرال دموکراتیک جهانی:
ایجاد سه قوه مستقل مقننه، قضائیه و مجریه جهانی:
الف- پارلمان جهانی: این پارلمان از نمایندگان تمامی ملتهای دنیا تشکیل و جایگزین سازمان ملل متحد کنونی میشود. اختیارات کامل قانونگذاری و رأی اعتماد به قوه مجریه جهانی و تصمیمگیری در مورد مهمترین مسائل و موضوعات جهان در حوزه مسئولیتهای آن است. تعداد و ملاک انتخاب این نمایندگان با توجه به شاخصهای ذیل معین میشود:
۱- شاخص جمعیتی: تعداد جمعیت هر کشور یا منطقهای به نسبت جمعیت کل جهان. تعداد جمعیت باید یکی از ملاکها باشد ولی در کنار شاخصهای دیگر.
۲- شاخص فرهنگی: میزان توسعهیافتگی انسانی و فرهنگی، مانند میزان رشد نهادهای اداره دموکراتیک و جایگاه آن از نظر رتبهبندی بینالمللی شاخصهای دموکراسی و حقوق بشر رابطه مستقیمی با تعداد نمایندگان داشته باشد. به این صورت که هر کشور یا منطقهای به میزان توسعهیافتگی بیشتر در این زمینهها بتواند نمایندگان بیشتری به نسبت جمعیتش روانه پارلمان جهانی کند. در نتیجه آن ممکن است کشوری عقبمانده از نظر شاخصهای توسعه انسانی با ۲۰ میلیون جمعیت نمایندگان کمتری نسبت به کشوری توسعهیافته و دموکراتیک ۵ میلیون نفری به پارلمان بفرستد.
۳ – شاخص اقتصادی: میزان تولید ناخالص ملی به نسبت تولید ناخالص جهانی (درآمدهایی که حاصل کار تولیدی و خدماتی نباشند مانند سوختهای فسیلی و… جزو تولید ناخالص ملی محسوب نخواهند شد) در نتیجه آن کشوری مانند ژاپن میتواند با دارا بودن جمعیتی کمتر نسبت به پاکستان نمایندگان بیشتری روانه پارلمان جهانی کند.
ب- قوه قضائیه جهانی: این قوه به شکلی دموکراتیک و بر اساس ضوابط و معیارهایی که پارلمان جهانی معین خواهد کرد (ازجمله شاخصهای جمعیتی، فرهنگی و اقتصادی که برای پارلمان جهانی تعریف شد) از حقوقدانان سراسر جهان تشکیل خواهد شد. هماهنگی با پارلمان و قوه مجریه جهانی صدور احکام قضایی جهانی و… در حوزه مسئولیتهای این قوه است.
چارچوب اولیه قوانین قوه قضائیه جهانی به این شکل پیشنهاد میشود: اساس قرار دادن اعلامیه جهانی حقوق بشر و سایر کنوانسیونهای مفید سازمان ملل که توسط پارلمان جهانی روزآمد (update) خواهد گردید؛ و نیز مصوبات جدید متناسب با شرایط زمانی و نیازهای جدید بشری که پارلمان جهانی به تصویب خواهد رسانید.
قوه مجریه موظف خواهد بود که احکام صادره آن را به صورت کامل به اجرا درآورد. در صورت تعارض قوانین و احکام صادره قوه قضائیه واحد جهانی با قوانین و احکام ملی و محلی هر مملکتی، اولویت قاطع با قوانین و احکام صادره حکومت کنفدرال دموکراتیک جهانی خواهد بود.
۳- تشکیل قوه مجریه جهانی: این قوه بر اساس استاندارهای دموکراتیک و دستاوردهای بشری در زمینه اداره دموکراتیک جوامع و با در نظر گرفتن شاخصهای جمعیتی، رشد و توسعه فرهنگی، سیاسی و اقتصادی جوامع، برای دورههای چهار ساله انتخاب میشود و پس از کسب رأی اعتماد از سوی پارلمان جهانی مسئول اجرای قانون خواهد بود.
مسئولیتهای قوه مجریه: اجرای قوانین جهانشمول پارلمان و احکام صادره قوه قضائیه و برقراری و حفظ نظم و امنیت جهانی و اداره وزارتخانههای جهانی در کلیه زمینههای لازم مانند امنیت، آموزش و پرورش، ارتباطات، فناوری، بهداشت، محیطزیست، اقتصاد، راه و ترابری و… (تعداد، کیفیت، حدود مسئولیت و اختیارات این وزارتخانهها را پارلمان جهانی با توجه به نیازهای هر زمان مشخص خواهد کرد) در صورت وجود تعارض بین قوانین جهانی و قوانین منطقهای، اولویت اجرایی با قوانین حکومت کنفدرال دموکراتیک جهانی خواهد بود.
نظم و امنیت جهانی:
نظم و امنیت جهانی به وسیله دو راهکار برقرار و تضمین میشود:
ا- تشکیل نیروی انتظامی جهانی و خلع سلاح تمام قدرتهای دنیا:
نیروی انتظامی جهانی از تمام ملیتهای جهان تشکیل میشود. پارلمان جهانی با توجه به شرایط و مقتضیات زمانی و با در نظر گرفتن معیارها و شروطی که تصویب خواهد کرد، تعداد، ملیت، قدرت نظامی و نوع سلاحهای آن و پراکندگی جغرافیایی این نیرو را مشخص خواهد کرد. این نیرو بازوی نظامی، امنیتی و پلیسی قوه مجریه حکومت جهانی و جانشین تمامی ارتشها و نیروهای نظامی و شبهنظامی و امنیتی کنونی جهان خواهد بود.
هر کشور یا منطقهای با توجه به نیازهای خود زیر نظر دولت جهانی میتواند پلیس محلی داشته باشد ولی از داشتن ارتش و نیروهای دفاع ملی و نیروهای شبهنظامی مستقل محروم خواهد بود.
خلع سلاح برنامهریزیشده نیروهای نظامی، شبهنظامی، دفاع ملی و امنیتی کلیه کشورهای جهان در پروسهای یک تا دو ساله و به موازات آن نابودی کلیه سلاحهای کشتار جمعی و زرادخانههای جهان و ملزم کردن دولتها و قدرتهای جهانی به تغییر خط تولید این سلاحها به مصارف صلحآمیز و حفظ نظم و آرامش در تمام جهان از مسئولیتهای این نیرو است. شاخهای از نیروی انتظامی جهانی مسئول جلوگیری از تولید و یا کشف سلاحهای ممنوعه خواهد بود و اختیار آن را خواهد داشت تا در هر زمان و هر مکان که تشخیص دهد، بدون هیچگونه مانعی مراکزی را که مشکوک تشخیص دهد، بازدید نماید.
۲ – از بین بردن کلیه زمینههای خشونت در جهان:
به وسیله قانونمند کردن کلیه روابط انسانی در سطوح فردی، خانوادگی، گروهی، ملی، ایدئولوژیکی، مذهبی، اقتصادی و مالکیت، زمینههای توسل به خشونت از بین میروند و در این راستا مطابق قانون، توسل به خشونت حتی برای احقاق حقوق پایمالشده نیز ممنوع میشود. این قوانین با اساس قرار دادن دستاوردهای بشری در زمینه حقوق بشر و اداره دموکراتیک جوامع، به وسیله پارلمان جهانی به تصویب میرسند و به وسیله قوه قضائیه احکام متناسب صادر و به وسیله قوه مجریه در تمام جهان با قدرت و قاطعیت به اجرا در میآیند.
چارچوب اولیه قوانین جهانشمول، به شرح ذیل پیشنهاد می شود:
الف- حقوق فردی: اساس قرار دادن اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیونهای حقوق کودکان و رفع تبعیض از زنان و سایر کنوانسیونهای مفید و گسترش آنها به نحوی که جوابگوی تمامی جوانب نیازهای آحاد انسانی در دنیای امروز و آینده باشد.
ب- حقوق گروهی: تمامی گروههای انسانی اعم از قومی، نژادی، ملی، مذهبی، ایدئولوژیک، صنفی، سندیکایی، جنسیتی، در تمامی فعالیتهای خود آزاد هستند حدود این آزادی تا جایی است که این فعالیتها حقوق فردی، آزادیهای اجتماعی، اقتصاد و صلح و امنیت جهانی را تهدید نکند. هیچ گروهی حق ندارد به بهانه قوانین و منافع گروهی، افراد زیرمجموعه خود را از حقوق فردی موضوع الف محروم سازد؛ به عبارت دیگر حقوق فردی مقدم بر حقوق گروهی است.
ج- حقوق ملیتها: تمامی ملیتهای جهان و یا هر گروه انسانی که خود را ملت بداند و یا هر تعداد از افراد انسانی که بخواهند باهم زندگی کنند حق دارند که کیان متعلق به خود را بدون خشونت و با حمایت قانونی و اجرایی حکومت فدرال دموکراتیک جهانی ایجاد نمایند. حتی اگر این کیان در حد یک دهکده باشد.
د: روابط دولتها:
۱- اختلافات دولتها در زمینه ادعاهای ملکی:
الف- اگر سرزمینهای مورد مناقشه مسکونی باشند، در سه حالت مختلف به شکلهای زیر سرنوشت آنها تعیین خواهد شد: یک مقطع زمانی از طرف پارلمان جهانی مشخص خواهد شد. (این مقطع زمانی میتواند تاریخ شروع جنگ جهانی اول و یا آغاز سال ۱۹۵۰ و یا پایان جنگ سرد ۱۹۸۹ تعیین شود)
الف-۱ در صورتی که سابقه سکونت آنان مربوط به قبل از مقطع زمانی مشخص شده باشد، دولت فدرال دموکراتیک جهانی با استناد حق تعیین سرنوشت ملل و گروههای انسانی، مالکیت آن را در مدت یک سال مشخص و طی یک پروسه یک ساله به اجرا در میآورد.
الف-۲ در صوتی که ساکنان فعلی بعد از مقطع زمانی مشخصشده و در نتیجه اجرای سیاست دولتها برای تغییر دموگرافی منطقه مورد مناقشه از طریق اخراج یا کشتار ساکنان قبلی در آن سکونت اختیار کرده باشند، این نوع سرزمینها به بازماندگان ساکنان قبل از مقطع زمانی مشخص شده مسترد خواهد شد تا آن گونه که خود میخواهند برای خود و این سرزمینها تعیین سرنوشت کنند.
الف-۳ در صورتی که هر تعداد از ساکنان سرزمینی به طور طبیعی و خارج از اراده قدرتهایی که قصد تغییر دموگرافی آن سرزمین را داشتهاند، مهاجرت کرده باشند، بدون در نظر گرفتن زمان و ابعاد مهاجرت، به عنوان ساکنان واقعی شناختهشده و به نسبت جمعیت ساکن در آن منطقه و خارج از اراده دولت حاکم بر آنجا حق تعیین سرنوشت خود را دارند. سابقه ۵ سال سکونت برای اینگونه افراد حق شهروندی ایجاد میکند.
ب- اگر سرزمین غیرمسکونی یا منطقه آبی مورد مناقشه باشد، بر اساس قوانینی که توسط پارلمان جهانی به تصویب خواهد رسید، طی پروسهای حد اکثر ۲ ساله مالکیت آن مشخص و در مدت حد اکثر ۲ سال به دولت یا ملت ذیحق الحاق میگردد.
۲- اختلافات دولتها در زمینههای اقتصادی، بدهیها، مهاجرتها و …استفاده از سرزمینها و آبهای بینالمللی، راههای هوایی، دریایی و زمینی، محیطزیست منطقهای و جهانی، استرداد مجرمین و … پارلمان جهانی، اعلامیه جهانی حقوق بشر و سایر مصوبات و کنوانسیونهای سازمان ملل که در خصوص موارد فوق به تصویب رسانده را با توجه به نیازهای دنیای جدیدی که ایجاد خواهند شد، روزآمد (update) میکند و به وسیله قوه قضائیه جهانی و قوه مجریه جهانی به اجرا در میآیند.
فرجام سخن:
من هم اقرار میکنم که عملی شدن این رویای انسانی بسیار سخت است. ولی با توجه به رشد اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، خردگرایی، انسانگرایی، علوم و تکنولوژی ارتباطات که دوره تاریخی ما با این ویژگیها شناخته شده است، قابل دستیابی است. اگر دستاوردهای امروز رویاهای دیروزند، رویاهای امروز نیز میتوانند واقعیتهای فردا باشند.
بسیاری از دستاوردهای اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و تکنولوژی کنونی در ۱۰۰ سال قبل در حد رویای اقلیتی از انسانها بودند؛ که امروز به واقعیت پیوستهاند. اتومبیل، هواپیما، سفر به فضا، تلویزیون، پیشرفتهای بهداشتی و پزشکی، ماهواره، کامپیوتر، اینترنت، تغییر دو سوم حکومتهای جهان از استبدادی و دیکتاتوری به حکومتهای نسبتاً دموکراتیک، برابری حقوق زنان و مردان و نیز برابری حقوق سیاهان با سفیدپوستان، همگانی شدن آموزش و پرورش در میان اکثریت ساکنان زمین، گسترش کمی و کیفی آموزش عالی در دنیا و در زمینه اندیشههای سیاسی، هژمونی رواداری (Tolerances) و تَکَثُّرگَرایی (Pluralism) بر جزمگرایی (Dogmatism) و تمامیتخواهی (Totalitarianism) نمونههایی از رویاهای ۱۰۰ سال قبل بودند که امروزه زندگی در جهان را بدون آنها نمیتوانیم تصور کنیم. پس به جای نفرین بر تاریکی بیایید تا هر یک از ما شمعی روشن کنیم و با میلیاردها شمع، تاریکی را برای همیشه به روشنایی تبدیل کنیم. تا برای انسانهای امروز و نسلهای آینده دنیای زیباتری بیافرینیم.
این پروژه متعلق به تمامی انسانهای ساکن کره زمین است که دنیایی امنتر، آزادتر و انسانیتری برای همه میخواهند. هر کسی با هر رنگ و نژاد و جنسیت و گرایش فکری میتواند عضو آن باشد و به هر زبانی که مایل است نظرات و یا مقاله خود را ارائه کند. این پروژه قائم به یک شخص یا یک گروه خاص نیست اگر وقفهای پیش آمد و یا بنیانگذار آن از قید حیات خارج شد و یا به هر دلیلی و تحت هر شرایطی از ادامه کار منصرف شد، هر کسی در هر گوشهای از دنیا میتواند به سهم خود آن را در همکاری با سایر انسان دوستان جهان به پیش برد. این پروژه در حال حاضر هیچ حساب بانکی ندارد و جهت پیشگیری از سوءاستفاده مالی افراد فرصتطلب به هیچ حسابی کمک مالی واریز نکنید. در مراحل اجرای پروژه در صورتی که نیاز به کمک مالی ایجاد شد، مرکزی مطمئن و رسمی مانند یکی از شعبههای سازمان ملل و یا یکی از سازمانهای مردمی شناسنامهدار جهان و یا وزارتخانهای رسمی در یکی از کشورهای دموکراتیک و صلح دوست جهان که مایل به همکاری صادقانه باشد و در نهایت سازمانی مستقل که برای پیشبرد این پروژه تأسیس میشود، با شماره حساب معرفی خواهد شد. نیاز عاجل کنونی ترجمه درست و کامل این متن به زبان انگلیسی و در ادامه آن تمامی زبانهای دنیاست که انتظار میرود این امر به وسیله مترجمین انساندوست در هر جای جهان که هستند، عملی گردد و به ما ارسال شود. تا با بیشترین زبانهای جهان برای تحت پوشش قرار دادن اکثریت انسانهای جهان توانمند شود. منتظر دریافت ترجمهها، نظرات و ایدههای سازنده تمامی انسانهای جهان هستم.
ارتباط با نویسنده مقاله:
فهرست منابع:
۱- http://en.wikipedia.org/wiki/World_War_I
۲- http://en.wikipedia.org/wiki/World_War_II
۳-http://en.wikipedia.org/wiki/Cold_War
۴- http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_military_expenditures
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.