فروردین ۱۳۲۴: شکلگیری “کمون اصفهان“
در سال ۱۳۲۴ خیابانهای اصفهان به آوردگاهِ فعالان سیاسی تبدیل گردیده بود. ایادی حزب وطنِ سید ضیا، شبهنظامیان مسلح صارمالدوله، چاقوکشان روستایی سردار اعظم و ملاکان اصفهان، نیروهای شهربانی و لشکر اصفهان در یکسو صفآرایی کردند و در سوی دیگر، مبارزان حزب توده ایران در روستاهای اطراف که زیر فشار میرابها، اوباش و مباشران ملاکان، خانه و کاشانه را ترک و به اصفهان آمده بودند و مبارزان حزب در خودِ اصفهان و فعالان جان بر کف اتحادیه کارگران در دیگر سو صفآرایی نموده بودند.
همه روزه دهها نفر مجروح و به بیمارستان منتقل میشدند و نیروهای حزب و فعالان کارگری تحت تعقیب بودند. از فروردین ۱۳۲۳ تا اسفند ماه ۱۳۲۳ درگیریهای متعدد و خونینی میان کارگران عضو اتحادیه و چماق به دستان کارخانهداران درگرفت:
درگیری ۲۹ فروردین کارخانههای «شهر ضا» و «ریسباف» با ۲ کشته بر سر بستن درب کارخانه به روی کارگران از سوی کارخانهداران با این شرط که اتحادیه کارگران باید با حزب توده قطع ارتباط کند.
– درگیری ۱۱ خرداد در کارخانهی «پشمباف».
– درگیری تیر ماه در کارخانهی «رحیم زاده».
شدت برخوردها به حدی رسید که اتحادیهی کارگران و کمیتهی ایالتی حزب توده در یک نشست پُرتنش در اسفند ۱۳۲۳ از کارگران خواستند برای حفاظت از خانوادهها و کیان خود، آنها را به کارخانهها بیاورند تا مورد تعرض واقع نشوند. با حملهی چاقوکشان به حریم کارخانهی ریسباف در ۲۲ فروردین، یک نبرد مسلحانهی تمام عیار در سطح شهر آغاز میشود. نتیجهی نبرد به نفع کارگران تمام میشود و ادارهی شهر عملا در دست اتحادیه و حزب میافتد.
با چنین اوضاعی جلوی ورود نان و آرد به شهر بسته میشود که کارگران هم متقابلا مبادرت به شکستن قفل انبارهای مواد غذایی میکنند. در این شرایط مرکزیت حزب بنا به فشاری که از ناحیهی سفارت شوروی (و آن نیز از ناحیهی سفارت انگلستان) رویش بود، در اقدامی خائنانه از دفاع از قیام سرباز میزند و ایرج اسکندری در مجلس با تقبیح شکسته شدن قفل انبارهای مواد غذایی کارخانهها، در باب شأن والای مالکیت در اسلام نطخ میکند. به این ترتیب با سازش رهبری حزب توده و افتادن شکاف در بدنهی قیام، آنچه بیاغراق میتوان “کمون بیست روزهی کارگران اصفهان” نامیدش به شکست میانجامد و بقایای مبارزان یا کشته، یا ضرب و شتم و یا ناگزیر از ترک شهر و اختفا میگردند.
#کمون_اصفهان
#نبرد_طبقاتی
#حزب_توده
#اصفهان
#اعتراض_کارگری
خیانتهای رهبری حزب توده
خیانتهای ایرج اسکندری
@sarkhatism
در این رابطه:
پیش به سوی احیای دموکراسی شورایی ایران
آرمان “نان کار آزادی” و ایدهی “حکومت شورایی”: درنگی بر “حکومت شورایی” از منظر دانش حقوق عمومی
کنترل کارگری در ایران
در بزرگداشت نخستین حکومت کارگری جهان, کمون پاریس (به امید کمون تهران)
رمبو و کمون پاریس؛ پیدایش فضای اجتماعی
تجمل و نعمت کُمونی: تخیلِ سیاسیِ کمون پاریس [به زبان انگلیسی]
زنان در سنگر؛ چگونه زنان کمون پاریس را ساختند
کمون پاریس، شکل ابتدایی دموکراسی شوراییِ سرمایهستیز (بهمناسبت سالگرد برپایی کمون پاریس در ۱۸ مارس ۱۸۷۱)
کمون پاریس
ما باید آرزو داشته باشیم! انتظار و امید, به مثابه کاتاگوری های ماتریالیسم تاریخی (به انگلیسی).
The Principle of Hope
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.