تحریم گسترده انتخابات، دردی افزون بر دردهای بیدرمان خامنهای
در آستانه نمایش انتخابات مجلس خامنهای، تحریم گسترده نمایش توسط مردم، صدای خامنهای و رسانههای حکومتی را درآورده است.
جهان صنعت نوشت «انتخابات مجلس دوازدهم… برگزار میشود و طبق نظرسنجیها، نیمی از مردم حتی خبر ندارند که چه انتخاباتی قرار است در اسفندماه برگزار شود!»
نظرسنجیهای اخیر نیز این بیتوجهی را تأیید میکنند. طبق آمار، حدود نیمی از مردم حتی از برگزاری انتخابات در اسفندماه بیخبرند و از میان کسانی که اطلاع دارند، بسیاری انگیزهیی برای مشارکت در این فرآیند سیاسی احساس نمیکنند.
امری که بسیار قانونمند است. شاید بتوان یک بار مردم را با وعدههای پوشالی فریفت. شاید بشود به نام دین و مذهب چند صباحی، نان آن را خورد. اما آنچه در پایان کار میماند، رسوایی است که ملایان امروز گرفتار به آنند.
اصلیترین واقعیتی که در مورد تحریم گسترده نمایش انتخابات مجلس باید گفت، صدای انقلاب است. صدایی که خامنهای گویا قصد شنیدنش را ندارد. تاریخ ایران به یاد دارد که وقتی دیکتاتور پیشین ایران، دیر صدای انقلاب مردم ایران را شنید، خودش به تاریخ پیوست.
تحریم گسترده نمایش پسا اعتراضات خونین ۹۸ و ۴۰۱، معنای کاملا مشخصی دارد. نه بزرگ مردم ایران به حاکمیت ملایان با تمام دستهبندیهایش.
مردم ایران در پی تحریم گسترده نمایش، آشکارا پیام روشنی را مخابره میکنند. پیام این است؛ مردم ایران به دنبال تغییر و براندازی ملایان و جایگزینی یک حکومت دمکراتیک هستند.
دلایل بیرونقی نمایش انتخابات مجلس از زبان رسانههای حاکمیت
دلیل اصلی تحریم نماش فوقا ذکر شد. اما در این بین حاکیمت و رسانههایش هنوز دست از کار نکشیده و امید دارند تا هیزمی در تنور بیندازند. غافل از آنکه این تنور دیگر خاموش است و آن هیزم خیس!
در این بین دلایل متعددی برای بیتفاوتی مردم نسبت به نمایش انتخابات مجلس از سوی رسانههای حاکمیت ذکر میشود. «عملکرد ناکارآمد مجالس گذشته، باعث شده تا مردم اعتماد خود را به این نهاد قانونگذاری از دست بدهند.
بسیاری از مردم معتقدند که مجلس در حل مشکلات اساسی کشور مانند گرانی، تورم، بیکاری و فساد ناکام بودهاند و وعدههای آنها به سرانجام نرسیده است.
رد صلاحیت گسترده نامزدها، فضای انتخاب را برای مردم محدود کرده است. بسیاری از مردم احساس میکنند که حق انتخاب واقعی آنها نادیده گرفته شده و در نتیجه، انگیزهیی برای مشارکت در نمایش نمیبینند.
برخی از مردم معتقدند که نظام انتخاباتی ملایان، شفاف و عادلانه نیست. امکان تقلب و دستکاری در نتایج نمایش وجود دارد. این بیاعتمادی، انگیزه آنها برای مشارکت در انتخابات را کاهش میدهد.
در حال حاضر، بسیاری از مردم درگیر مشکلات اقتصادی و معیشتی هستند. دغدغههای روزمره، تمام ذهن و توان آنها را به خود مشغول کرده است. در چنین شرایطی، توجه به مسائل سیاسی و انتخاباتی در اولویتهای بعدی آنها قرار میگیرد.»
حضور خامنهای در انظار عمومی، نشانهای از تلاطم در آستانه انتخابات
اما پیام کسادی نمایش را باید در علنیشدن خامنهای به روشنی دید. حضور علنی خامنهای، درست دو روز مانده به انتخابات نمایشی مجلس، بیانگر وخامت اوضاع و تلاطم درونی نظام است. [هدف اصلی خامنهای از هیاهوی انتخاباتی ۱۴۰۲ چیست؟]
افزایش تعداد نامزدهای تأیید صلاحیت شده و تزریق سیاهی لشگر به لیستهای انتخاباتی، نیز نتوانسته شور و شوقی به این نمایش سرد و رسوا ببخشد. تا جایی که خامنهای مجبور شد برای جمعوجور کردن و انگیزهدادن به ریزشیهای خود، به کلماتی مانند «پیشرفت»، «منافع ملی»، «قدرت ملی» و «ایران» متوسل شود.
او در سخنرانی خود در شبکه خبر (۹ اسفند ۱۴۰۲) اذعان کرد: «اگر انتخابات ضعیف باشد، هیچکس سود نمیبرد، همه ضرر میکنند، همه ضربه میخورند».
سردی و بیرونقی فضای نمایش، بیانگر بیاعتمادی مردم به نظام و عدم تمایل آنها به مشارکت در این خیمهشببازی است.
اذعان خامنهای به ضرر انتخابات ضعیف برای همه، نشاندهنده تلاش او برای جلب نظر مردم و افزایش مشارکت در نمایش پیش رو است. آبی که هاونی نیست که بشود در آن کوبیدش!
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.