شکاف ولایی! اصولگرایان به جان همدیگر میافتند
با نزدیکشدن به نمایش انتخابات مجلس و افزایش تنشها بر سر کرسیخواهی، شکاف و شقه در جبهه اصولگرایان خامنهای بیشتر شده است.
تحلیلگران در پسا انقباض و یکپایگی قدرت در رأس هرم حاکمیت ملایان، تحلیلی ارائه کردند که با گذشت هر روز، صحت آن محک بیشتری میخورد. با قبض و یکپایگی در رأس قدرت، تضادهای لاینحل جامعه، نمود و تجسد خود را در شکاف در بالای هرم قدرت بارز میسازند.
استدلال نیز این بود که در پس جراحی جناح مغلوب، تضادها به درون جناح غالب میریزد. لاجرم شکاف و شقه در بالای هرم حاکمیت اوج گرفته و بیشتر و بیشتر میشود. تبیینی کاملا درست که ناشی از شناخت دقیق از ماهیت دیکتاتوری ملایان بود.
هر روز که میگذرد مصادیق و مظاهر این شقه و شکاف بارزتر و برجستهتر میشود. در آستانهی نمایش انتخابات مجلس خامنهای، نمودهای این امر هر روز بیش از پیش ظاهر میشود.
اختلافات جریان قالیباف با جبهه پایداری و مهرههایش چون رسایی، آقاتهرانی، محصولی، در سالهای اخیر بسیار بارز و برجسته بود. هدف نیز همان طور که قید شد، رقابت بر سر سهم بیشتر از کرسیهای مجلس و حتی ریاست آن بود.
پیش از این «شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی» یا شانا به ریاست قالیباف فعالیت میکرد. «شورای وحدت نیروهای انقلاب اسلامی» یا «شورای وحدت اصولگرایان» به ریاست محمدعلی موحدی کرمانی و باهنر فعال بوده است. «شبکه راهبردی یاران انقلاب» یا «شریان» نیز به ریاست رسایی و دیگر شرکایش چون آقاتهرانی و صادق محصولی. [جریانشناسی نیروهای سیاسی درون حاکمیت در سال ۱۴۰۲]
البته شریان این بار در قالب «امنا» پا به عرصه گذاشت. شاکله اصلی آن شریان بود و ۱۰ حزب دستساز و کوچک دیگر که وجه اشتراک، آنها مخالفت با جریان شانا به ریاست قالیباف بود.
صفآرایی جدید، باز هم با موزیک متن شکاف در جبهه اصولگرایان
در ماههای منتهی به نمایش انتخابات، دوباره صفبندی و جبههبندیها آرایش جدید به خود گرفت با تفاوتهایی به نسبت قبل. اکنون شورای ائتلاف یا شانا تحت ریاست قالیباف، شورای وحدت تحت ریاست باهنر و شریان تحت ریاست رسایی در حال جدال با یکدیگرند. اما سابقه امر نشان داده و میدهد که اختلاف، رقابت و شکاف اصلی بین شانا و شریان بوده و هست.
خندهدار آنکه وقتی نگاهی به اسامی جریانها و گروههای سیاسی جناح خامنهای میاندازیم، جلوهی دیگری به ذهن متبادر میشود. «شورای ائتلاف، شورای وحدت، شریان»، اما در این بین، آنچه نشانی از آن نیست معانییی چون شورا، ائتلاف، وحدت، یاران و… است. در عوض آنچه هست اختلاف و گروکشی برای دستیابی به کرسی و قدرت بیشتر توسط باندهای مختلف جناح خامنهای است.
شریان و حمید رسایی که از آنان به عنوان «جبهه پایداری» نیز نام برده میشود آشکارا اعلام کرده است که برای زدن زیر میز «شورای ائتلاف» قالیباف تشکیل شده است! دیگر عضو این جریان، نظامالدین موسوی نیز خبر از فهرست ۳۰ نفره «ائتلاف نیروهای انقلاب» برای نمایش انتخابات آتی مجلس داده است.
اختلافات به جایی رسیده است که رسانههای حکومتی از جایگزینشدن منافع، به جای «وحدت» در بین این جریانات خبر میدهند. همچنین چنانچه ذکر شد رقابت اصلی بر سر کرسیخواهی در مجلس آتی، بین گروه شانای قالیباف و امنای شریان رسایی است.
زد و بند و کرسیفروشی مجلس
از سوی دیگر در روزهای اخیر اخباری در شبکههای اجتماعی منتشر شد که گواه از حاد بودن وضعیت در جبهه «اصولگرایان» دارد. علیاکبر رائفیپور از وحدت احتمالی بین جریان قالیباف و پایداری صحبت به میان آورد.
وی مدعی شد که قالیباف و محصولی از جریان پایداری، بر سر ۷ کرسی به اجماع رسیده بودند که پس از هک مجلس، پایداری سست شد! رائفیپور خود از جمله افرادی است که علیه قالیباف و جریان وی میباشد.
با این اظهارات وی، مشخص شد احتمال برای وحدت در جبهه خامنهای سرابی بود که به زودی ناپدید شد. بهانه نیز هک مجلس به دست «قیام تا سرنگونی» بود. به دیگر بیان، سراب وحدت، جای خود را به شورهزار اختلاف بیشتر و شکاف و شقه در بین جناح خامنهای داد.
با وجود این تشتت و اختلافات در جبهه خامنهای، به نظر میرسد شقه در اردوگاه خامنهای روز به روز بالاتر میگیرد. در این بین موضوع دیگری نیز وجود دارد که برای خامنهای ترسناک مینماید.
این موضوع به تجربه نمایش انتخابات ریاست جمهوری خامنهای در سال ۱۳۸۸ برمیگردد. به محض شقه و شکاف در بالای هرم قدرت در آن سال و آن انتخابات، مظاهر این شقه، بلافاصله به صورت اعتراضات در کف خیابان بروز کرد. حال باید منتظر ماند و دید آیا تشدید اختلافات در بالا بار دیگر آن تجربه را، دوباره تجربه خواهد کرد یا نه؟
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.