سخنرانی ۲۲ بهمن رئیسی و حمله روزنامه‌های رقیب
ابراهیم رئیسی به مناسبت ۲۲ بهمن، اقدام به سخنرانی و دستاوردسازی برای دولت خود کرد. اما اظهارات وی مورد تهاجم و انتقاد روزنامه‌های حکومتی قرار گرفت.
شک و تردیدی نباید داشت که سیاست «نعل وارونه» سیاق ثابت دولت رئیسی و در مقیاس کلی‌تر حاکمیت ملایان است. هر چه عقربه‌های ساعات عمر حاکمیت به پایان نزدیک‌تر می‌شود، نواخت این سیاست نیز بیشتر می‌شود. وضعیت وخیم سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، معیشتی ایران بی‌نیاز از توضیح است.
همه با تمامی وجود و ادراکات آن را لمس می‌کنیم. اما تریبون‌های رسمی ملایان در همه جا، روایت معکوسی را ارائه می‌دهند. این قانون در مورد همه پهنه‌های مد نظر صدق می‌کند. البته دولت رئیسی گوی دستاورسازی‌‌های موهوم برای خود را از دیگران ربوده است.
این سیاست به اندازه‌یی پیش رفته است که می‌توان نام قانون بر آن نهاد. قانونی که به سیاق برهان خلف، به آن نگاه کرد. یعنی هر کجا که ویرانگری و تباهی سایه افکنده است، دستاوردهای شگفت برایش، خلق و ایجاد می‌شود. این از قانونمندی‌های حکومت‌های دیکتاتوری و ایدئولوژیک است که توهم معنا و دستاورد خلق می‌سازند. [دستاوردسازی‌های دروغین ابراهیم رئیسی]
امری که در حاکمیت ملایان سابقه‌یی دیرین و گسترده دارد. این بار دستاویز ۲۲ بهمن و سالگرد انقلاب ۵۷ بود. رئیسی مانند دیگر سران ملایان، به سخنرانی در این روز پرداخت.
البته از پیش می‌شد حدس زد که چه موهوماتی قرار است بر روی دایره ریخته شود. سخنرانی رئیسی قابل دسترسی و بی‌نیاز از توضیح است.
اما رئیسی پای وقاحت را تا جایی فراتر گذاشته که صدای روزنامه‌های حکومتی را نیز درآورده است. روزنامه هم‌میهن، به انعکاس که نه، حمله به سخنرانی رئیسی پرداخته است. این روزنامه در مطلبی تحت عنوان «درباره یک سخنرانی» به اظهارات رئیسی در روز ۲۲ بهمن پرداخته است.
حمله روزنامه هم‌میهن به سخنرانی رئیسی در روز ۲۲ بهمن
مطلب با این بدایه شروع می‌شود که داشتن انتظار از رئیسی برای بیان ضعف‌ها و ناکارآمدی‌هایش بیش از انتظار است. در نتیجه باید به «سخنرانی‌های کلی و شعارمحور» رئیسی بسنده و آن را تحمل کرد. این مطلب شیوه رئیسی در بررسی مقایسه‌یی دستاوردهای ملایان با نظام پیشین را زیر علامت سوال می‌برد.
این روزنامه بر روی این واقعیت انگشت می‌گذارد که ۴۵ سال از پایان نظام پیشین گذشته است. لاجرم مقایسه زمانی برای دستاوردها موضوعیتی ندارد. استدلال می‌شود که نظام سابق هم می‌‌توانست دستاوردهایش را با ۵۰ سال قبل بسنجد! سپس افزوده می‌شود که در این مورد باید دستاوردها نظام با کشورهای همجوار در طول این مدت مقایسه شود.
در این شیوه مقایسه، قطعا ملایان و رئیسی حرف بیشتر از هیچ برای گفتن ندارند. روزنامه سپس به نرخ بالای تورم و رشد تولید اشاره می‌کند. رئیسی در سخنرانی خود مدعی کاهش نرخ تورم و افزایش رشد تولید شده است! مطلب سپس می‌افزاید وضعیت تولید مشخص است و حرفی برای گفتن بر سر آن نیست.
در زمینه تورم نیز به رغم تبلیغات رئیسی که قرار بود نرخ تورم تک‌رقمی شود، ۳ سال است که نرخ تورم بالای ۴۰ درصد است.
ادعای دیگر رئیسی که مورد حمله روزنامه هم‌میهن قرار می‌گیرد ادعای «مبارزه با فساد» است. رئیسی اعلام کرده بود که اجازه نداده و نخواهد داد که کوچکترین فسادی اداری در کشور رخ دهد!
مطلب موضوع فساد هنگفت در پرونده چای دبش را یادآور می‌شود که حاکمیت هیچ روشنگری در مورد آن نکرد. مطلب می‌افزاید از هیچ کس حسابرسی نشد و ادعای «فسادستیزی» کاملا بر خلاف واقع است.
از سوی دیگر روزنامه هم‌میهن بر روی وضعیت وخیم معیشتی مردم در ماه‌های پایانی سال انگشت می‌گذارد. مطلب هم‌چنین ابعاد تنفر مردم از نظام را برملا می‌سازد و «خلوت‌شدن حضور مردم» در مراسم‌های حکومتی را، واکنش مردم به این وضعیت معرفی می‌کند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.