مسعودخوشابی
تیتر دوم روزنامه اقتصادی‌آسیا ۱۴۰۲/۱۱/۲۴ به درستی به خبرجهانی پراهمیتی با عنوان “بورل علیه ترامپ …” اختصاص داشت که به رغم کوتاهی‌اش به نکات پرشماری اشارت دارد که در این یادداشت صرفاً درباره موضوع اصلی آن می‌پردازیم .
قبل از هرچیز یادآوری کنیم درآینده‌ی نه چندان دور ، دو انتخابات پیش رو است ، یکی ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا و دیگری پارلمان اتحادیه اروپا . به عبارتی دیگر احتمالاً ترامپ می‌آید و بورل می‌رود .
کلام مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا ( ۲۰۲۴/۲/۱۲) مبنی براین که :” ناتو نمی‌تواند یک ائتلاف نظامی متکی به مزاج و حال و روز رئیس جمهوری آمریکا باشد .” به نحو محسوسی این هشدار را دربردارد که ترامپ یک کاندید مستعجل و گذرا نیست که پیام هایش را بتوان نادیده گرفت ! … به عبارت دیگر پیش بینی اتحادیه اروپا ، روی کار آمدن ترامپ است !…وچه بسا پاره ای از علل ناتوانی اروپا درتحمل این وضع ، ناتوانی خود بورل تلقی گردد !
جالب‌تر آنکه ترامپ هم با شعار انتخاباتی پُرهیاهوئی پا به عرصه ی میدان رقابت گذاشته که حتی طرح آن در دوره‌ی ریاست جمهوریش هم بسیار محل مناقشه بود .نه تنها در خود ایالات متحده آمریکا ، بلکه اروپا و حتی جهان ! تجربه چهارساله دوره‌ی ریاست جمهوری ترامپ نشان‌داد که نگاه غالب او – حالا دُرُست یا غلط – به گسترش و تأمین منافع میان‌مدتِ مردم سرزمین‌اش است . او در هر حرکت‌اش ، رو به مردم می‌کرد و به زعم خود توضیح می‌داد،راهبردِاتخاذی وی مستقیماً چه نفع یا زیانی برای آنان دارد ، توضیح می‌داد دامنه ، میزان وعمق جنگ‌ها را باید کاهش داد ؛ اما ، …واین “اما” مهم است ، درعین حال هوای بازار درآمدساز حاصل ازتولید و فروشِ‌سلاح‌ها را در جهان بایدداشت ، با ایجاد ترس دردل سران کشورها ، که ازخرید این متاع ضدبشریِ کم وبیش انحصاری غافل نمانند ! …او صراحتاً ۳۰ کشور دیگر عضو ناتو را در فشار قرار داده بود که اگر ادای سهم نکنند توبیخ خواهند شد ، به نوعی به آنها تفهیم کرده بود ۲ درصد ازدرآمد تولید ناخالص داخلی‌شان راطبق قرار باید درجهت میلیتاریسم جهانی هزینه‌کنند ، تا در امنیت جهانی جائی داشته باشند !
ترامپ بازبان بی‌زبانی به مردم کشورش هم وعده ی کاهش هزینه های داخلی نظامی را می‌داد ، وهم کسب غرورملی‌افزون‌تر ! … او به زبانی ساده این گونه توضیح می‌داد که اگر ما کمتر درزمینه نظامی هزینه کنیم ، یعنی می توانیم بیشتر برای رفاه عمومی مایه بگذاریم . تورم را کاهش دهیم ،به بهداشت و آموزش ، توجه کنیم ، دیوارکشی کنیم تا با مهاجرهای غیرقانونی‌دربیافتیم، مالیات ها راکمتر کنیم – شاید تنها وعده ای که به جِدتحقق یافت ! – و ازاین جور برنامه ها . تازه اروپا اگر بخواهد ، طبق وعده‌ی مقرر عمل کند چاره‌ای ندارد که ازسلاح های ما بخرد یا ازدانش فنی وتکنولوژی‌های فوق مدرن ما سودببرد که این ها هم :” فبهالمراد و نعم المطلوب ” !
فراموش نکنیم مواضع وی چه درمورد جنگ دراوکراین وچه درمورد‌جنگ درغزه مغایر سیاست های اتخاذ شده‌ی رایج بود : یعنی دخالت مستقیم کمتر ، تحریک به جنگ بیشتر !
ترامپ جنگ نمی خواهد ، “شبح جنگ” را می‌خواهد که چه بسا برای جهان هولناک تر است ؛ اما برای ایالات متحده‌ی آمریکا پرمنفعت تر ! … این اشباح می توانند هیبت های کثیرالوجوهی داشته باشند …سایر اعضای ناتو که ازجنگ دراوکراین به مراتب بیش از ایالات متحده آمریکا متضرر شده – تا جائی که کارشان به بازگشائی و استفاده از معادن متروکه ذغال سنگ‌هایشان کشید – و جنگِ‌غزه هم قوزبالاقوزشان شد ، به ناتو بیشتر نیازدارند تا خطر جنگ را کاهش‌دهند ، تا ، ایالات متحده آمریکا که همواره ازصحنه های اصلی نبردهای تاریخی سرنوشت‌ساز آن ، دوربوده و قطعاً نه از گزندهای پرشمار و به غایت ویران گر بحران‌هایش !
این دُرُست که جنگ ها ادامه ی سیاست ها هستند ولی آنچه سیاست هارا به سوی جنگ سوق می‌دهد ، بحران‌های ساختارشکن و خانمان‌براندازی هستند که با هیبتی غول آسا کل نظام سرمایه داری جهانی را زیرضربات مرگبار خود قرارمی‌دهند .
نانوشته نماند که به نوعی دیگر ولادیمیر پوتین ، تزارِجدیدِ روسیه‌ی‌قدیم هم درمصاحبه طولانی‌اش (۲۰۲۴/۰۲/۰۹) با تاکر کارلسون (Tucker Carlson) ژورنالیست معروف آمریکائی، باجایگزین کردنِ‌حساب شده‌ی “شبح‌جنگ” با جنگ ، آمریکای منهای ترامپ را تاریخاً محکوم می‌کند !!! … وتمام این شواهد ما را به این حکم نزدیکتر می کند که دنیای امروز ، زعامت تاجرپیشگان همیشه محترم (!) و بازاری مسلکان که نان به نرخ روز می‌خورند و می‌خورانند را بیشتر می‌پسندد.
همچنین نادیده نماند که جوزف بورل در همان تاریخ ۲۰۲۴/۲/۱۲،به جوبایدن اخطار می‌دهد : ” به اسرائیل سلاح ندهید ، مردم غزه رابه کجا می خواهید بفرستید ؟ به کره ماه ؟ ” … در حالیکه او بهتر ازهرکس می‌داند ، بقاء برادر بزرگتر ، که این بار کارش به پدرخوانده شبیه ترشده ، به توسعه میلیتاریسم درابعادی‌جهانی نه وابسته بلکه گره خورده است … ۲۰ درصد اقتصاد پویای ایالات متحده‌ی آمریکا به تولید و ارائه خدمات و فروش‌ِاسلحه وابسته است ! … فروش این کالای ضدبشری به بازار نیازدارد و جنگ یعنی بازار پررونق و مصرف و انحصاری این کالای مرگبار!
البته جوزف بورل نگران اعزام مردم غزه به کره‌ی “ماه” نیست ، نگران “ماه”های درپیش روی خود است که برتخت ریاست سپری نخواهدشد ! تقّی به توقّی خورد غالب همین سران کشورهای اروپای مدعی تمدن ، هم صدا با پدرخوانده ، همان کمک های ناچیز انسان دوستانه(!) به غزه را قطع کردند ! … آیا این حربه بدتر از دادن سلاح به اسرائیل نیست ؟ این بار اهالی اسرائیل در سرزمین آباء واجدادی‌شان نه با بمب های اسرائیلی یک دفعه به آغوش مرگ رهسپار می‌شوند بلکه بامرگی تدریجی ناشی از گرسنگی ، تشنگی ، سرما ، بی‌سرپناهی، بی دارو وامکانات درمانی ، بادردناشی از غم ازدست دادن جگرگوشه هایشان… سوای دردجانکاه آوارگی و درماندگی ، راهی گورهای دسته جمعی می شوند ! به شهادت تاریخِ فرودستان … شما واعظان غیر مُتَّعِظ به مراتب خطرناک تر بوده و هستید ! اما … قسمت طنز قضیه آنجاست که “ناجیان” اروپا ، درجنگی بنیان برانداز ، که میزان لطماتش به بشریت بیش ازتمام جنگ‌های ادوار تاریخ آدمی بوده ، توسط همین “دوستان ” صورت گرفت ، که امروز بادستی قیچیِ زنگ زده نشان می‌دهند که پیوندهای “مودت” می‌گسلانند و بادستی دیگر زنجیر طلائی می‌جنبانند که نماد اسارت مدرن است !
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.