مقام و قدرت شیرین است ولی ابتدای آن ، زیرا هر چه می گذرد کسیکه صاحب آن مقام گردیده بخوبی میدان، می بیند و احساس می کند که عملکردش آن شیرینی اول را برایش نگه داشته یا خیر ؟!
شکی نیست هر کس جای کیومرث هاشمی بود امکان نداشت بتواند خواسته همه افراد، گروهها و حاکمان فعلی بر جزیره های ورزش را تامین کند .
اما ، عقل سلیم حکم می کند که با مشاوره گرفتن از زعما و بزرگان واقعی و نه سوسمارهای کروکودیل شده در ورزش، بر اساس اولویت و سیاست گام به گام آنهم از بالا شروع و نسبت به سالم سازی مدیریت و محیط اقدام کند .
حتما سیستمهای نظارتی و کسانیکه تا زمان جناب سجادی و معاونان عتیقه اش ، راهی به دفتر وزیر نداشتند ، تا بحال حدیث هفتاد من کاغذ را برای ایشان خوانده اند آنهم نه یکبار و دو بار ، بلکه بارها ، که شاید جناب هاشمی از شنیدن مکررات و ازدیاد و فراوانی فساد ، خسته ذهنی شده باشد .
البته ایشان میتوانست روز اول با یک دلیل منطقی وزارت آلوده ای را تقبل ننموده و حرمت و شخصیت خود را که قبلا فدای حمید سجادی شده بود نگهدارد !
اما مدتها در محاق بودن و سی سال هیچگونه فعالیتی نداشتن ، امکان ندارد با حکم وزارت کسی را صد و هشتاد درجه دگرگون نماید .
کیومرث خان قصیه ورزش فعلی ایران ، جرات و اجازه تعویض معاونهای اجباری زمان جناب سجادی را ندارد و شاید بدلیل همین امر است که امثال کلانتری ها و عظیمی ها و …. پست مدیر کلی گرفته و بسیاری از مدیران کل قبلی تزریق شده مانند روابط عمومی، بین الملل و ……. دست نخورده و سرپرستان جدید هم حکایت آزموده را دوباره آزمودن بوده پریچهره ، نیکوخصال، اکبری دلاری و ….. حکم گرفته اند .
هنوز سیستمهای نظادتی وزارتخانه در بلاتکلیفی بوده و مدیر بازرسی در قامت آن پست نمی باشد ! حراست و گزینش هم ایضا.
باشگاههای خاص و وبال گردن وزارت با روش و آدمهای معلوم الحال اداره شده
گویا قرار نیست ورزش هم مانند بقیهامور حتی با آنهمه تبلیغ تو خالی برای کیومرث ، روی خوش ببیند
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.