اسلاوی ژیژک: «همبستگی من با اوجالان زندانی بدون قید و شرط است. مبارزه او مبارزه من است. اوجالان الگویی برای نحوه تعامل با مبارزات فمینیستی و دیگر مبارزات ارائه می دهد، اما همچنین به ما نشان می دهد که چگونه از دام بحث های تفرقه انگیز مانند فرهنگ لغو اجتناب کنیم.»
روشن آیدن
ترجمه: سراپ گیونَش
در روز سه‌شنبه ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳ سایت روزنامه «ینی‌اوزگور پلتیکا» مصاحبه اسلاوی ژیژک در مورد رهبر آپو را منتشر کرد. متن مصاحبه را بصورت کامل آورده‌ایم.
اسلاوی ژیژک، جامعه شناس و فیلسوف مشهور جهان، در سالگرد توطئه بین المللی ۹ اکتبر خواستار آزادی رهبر خلق کُرد، رهبرآپو شد. «همبستگی من با اوجالان در زندان بدون قید و شرط است. مبارزه او مبارزه من است». می پرسی چرا؟ در پیام ژیژک آمده است: «به سه دلیل به هم پیوسته:
اولاً، در سطح کلی، آنچه برای کردها در ترکیه امروزی می‌گذرد، همان چیزی است که برای مسلمانان در کشمیر و سایر نقاط جهان اتفاق می‌افتد. به عبارت دیگر، دولت اقتدارگرای اردوغان در ترکیه و نارندرا مودی در هند، ترک علنی یک گروه مقاومت از مبارزه مسلحانه و زمین گذاشتن سلاح‌ها را نمی‌پذیرد. این برای یک حکومت استبدادی غیرقابل قبول است. آنها باید مخالفان دموکراتیک قانونی خود را تروریست اعلام کنند. می پرسی چرا؟ برای مشروعیت بخشیدن به اقتدارگرایی خودشان.
قطعه روشن لحظه‌ای
دلیل دوم در سطح خصوصی به سرنوشت کردها نه تنها در ترکیه بلکه به طور کلی مربوط می شود. کردها پوچ بودن دولت های ملت را در جهان جهانی ما آشکار می کنند. آنها بین چهار کشور ایران، عراق، سوریه و ترکیه تقسیم شده اند. و تاریخ در دهه های اخیر در شمال سوریه، شمال عراق و غیره تغییر کرده است. کردها بارها و بارها ثابت کرده‌اند که هر وقت به آنها فرصت داده می‌شود، فرصتی برای توسعه نظم اجتماعی‌شان داده می‌شود، به اندازه کافی فضای خودمختار برای سازمان‌دهی جامعه‌شان داده می‌شود، آنها کار بسیار خوبی انجام می‌دهند. به یاد بیاورید که اکنون در شمال سوریه، شمال عراق و غیره و غیره چه می گذرد. کردها یک اقلیت بدوی نیستند، بلکه روشنفکرترین بخش از چهار کشور ذکر شده در بالا، ترکیه، سوریه، عراق و ایران هستند. آنها نشان دهنده جهانشمول بودن انسان هستند. به همین دلیل است که آنها ملت های امروزی را گرفتار می کنند. اتفاقی که برای آنها افتاد نشان می دهد که ما امروز به یک ناسیونالیسم استبدادی جدید نزدیک شده ایم.
ما برای آزادی خودمان می جنگیم
و از آنجایی که این حرکت به سمت ناسیونالیسم در همه جا اتفاق می افتد، این دلیل همبستگی ما با کردها است. این فقط همدردی با گروه کوچکی از مردم نیست. این به همه ما مربوط می شود. ما برای آزادی خودمان می جنگیم و تا جایی که می توانیم در مبارزه آنها برای آزادی مشارکت می کنیم.
اوجالان یک ایده‌آل غیرقابل تصور است
و در نهایت، لحظه، تکینگی: فراموش نکنیم که اوجالان فقط نماینده نمادین یک پروژه بزرگ سیاسی مانند «کردهای آزاد» نیست. او همچنین، فراموش نکنیم، یک فرد انفرادی در زندان است که مانند جولیان آسانژ، حتی با وکلای خود ارتباط کمی دارد یا اصلاً ارتباطی ندارد. و تا آنجا که من می دانم، پیشرفت و رشد فکری اوجالان در زندان فوق العاده بود. او فمینیسم، روانکاوی، نظریه مدرن را کشف کرد. به عبارت دیگر، این یک ایده‌آل تقریبا غیرقابل تصور است به این معنا که مبارزه یک اقلیت تحت ستم را با مبارزه ما در غرب، با مهم‌ترین جریان‌های معاصر، دوباره با فمینیسم، با اشکال جدید ستم همراه می‌کند.
او کاملاً یکی از ماست
بنابراین، تکرار می کنم، او یک فرد جهان سومی نیست که ما به طور حامی با او همدردی کنیم، نه، او کاملاً یکی از ماست. از نظر روحی به ما تعلق دارد. ما در غرب باید از او بیاموزیم. بله، الگویی برای نحوه درگیر شدن با مبارزات فمینیستی و سایر مبارزات ارائه می دهد، اما همچنین الگویی را ارائه می دهد که چگونه از دام بحث های تفرقه انگیز مانند فرهنگ لغو و چگونه می توان این مبارزات را که به عنوان مبارزات غربی ظاهر می شود با همبستگی جهانی ترکیب کرد. مبارزه آزادی‌بخش جهانی
دولت ترکیه که صلح را رد می کند
و هرگز نباید فراموش کرد که در اینجا، در چهره اوجالان، ما با نمادی روبرو نیستیم. ما هرگز نباید فراموش کنیم که ما با یک شخص واقعی با قلب تپنده روبرو هستیم، فردی بسیار باهوش و روشن بین که کاملاً ناعادلانه رنج برد. اوجالان دست صلح خود را به سوی دولت ترکیه دراز کرد و اکنون طرفدار صلح است نه مبارزه مسلحانه. دولت ترکیه نمی خواهد این را به رسمیت بشناسد و برای مشروعیت بخشیدن به نگرش ها و اعمال اقتدارگرایانه خود به او به عنوان یک تروریست نیاز دارد.
من تا آخر همبستگی دارم
به همین دلیل است که دوباره می گویم، من تا آخر با اوجالان همبستگی دارم. من به او ابراز همدردی نمی کنم. فکر می کنم باید یک قدم فراتر از همدردی برویم. جایی در آنجا ممکن است با کسی که رنج می برد همدردی کنید، اما نه، ما چیز بیشتری را ارائه می دهیم. او کسی نیست که بتوان از دور با او همدردی کرد. او یکی از ماست. وقتی برای او می‌جنگیم، برای همه‌مان می‌جنگیم.
منبع: روزنامه ینی‌اوزگور پلتیکا
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.