جمهوری اسلامی ایران از ابتدای به قدرت رسیدنش تا امروز حذف مخالفان و دگراندیشان را بیرحمانه و با قساوت تمام پیش برده است. این جنایتکاران حتی قبل از قدرت‌گیری با کشتار بیرحمانه مردم در سینما رکس آبادان جنایت را آغاز کردند. بعد از قدرت‌گیری نیز از اعدام‌های مدرسه رفاه تا نسل کشی در دهه شصت، با تمام قدرت به حذف فیزیکی مخالفین خود پرداختند.

 ماشین جنایت و کشتار رژیم اسلامی ایران در طول حاکمیت ۴۴ ساله خود تا کنون هیچ‌گاه متوقف نشده است. از کشتار معترضان در کردستان، ترکمن‌صحرا، خوزستان، بلوچستان و دیگر شهرهای ایران، از آزار، دستگیری، شکنجه و اعدام بهاییان و سایر دگراندیشان، از کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت و قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ ، از کشتار فعالان سیاسی و نویسندگان در قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای، از کشتار معترضین در اعتراضات خیابانی سال‌های۷۸، ۸۸، دی ۹۶، آبان ۹۸ تا خیزش ژینا در سال های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲، از سنگسار زنان برای داشتن رابطه جنسی خارج از ازدواج، از بازداشت، شکنجه و اعدام اعضای جامعه ال جی بی تی کیو پلاس، از ترور مخالفین سیاسی در خارج از کشور تا سرنگونی عمدی هواپیمای PS۷۵۲ و … همه نشان‌گر وحشیگری یکی از جنایتکارترین حکومت‌های نیم قرن اخیر می‌باشد.

موج جدید اعدام‌ها در ایران نه از سر قدرقدرتی رژیم اسلامی، بلکه نشان دهنده‌ استیصال حکومتی است که در برابر پس زدن حجاب اجباری و پوشش اختیاری گسترده‌ی زنان و رویگردانی بسیاری از مذهب، در برابر موج فزاینده اعتراضات کارگران، معلمان، بازنشستگان، دانشجویان، دانش آموزان، نویسندگان، هنرمندان و دادخواهی مردم بپاخاسته ایران خود را هرچه بیشتر عاجز و ناتوان می‌بیند. رژیم اسلامی برای مقابله با جنبش انقلابی “زن، زندگی، آزادی”، دوباره روند کشتار و اعدام را شدت بخشیده و هم اکنون نیز قصد دارد با اجرای سریع احکام پیشین اعدام و احکام جدید، مردم شجاع و برابری‌طلب ایران را به سکوت و عقب نشینی وادار کند. حتی با اعدام‌های گسترده‌ی متهمان به جرایم عادی با رفتاری شنیع و به شدت غیر انسانی، باز می‌خواهد به همین هدف خدمت کند. پس از دستگیری‌های وسیع فعالین صنفی، مدنی، سیاسی که با احکام سنگین و طولانی مدت روبرو شده‌اند، سپس با حمله شیمیایی به مدارس دخترانه که منجر به مرگ چند دانش آموز شد، قصد دارد دختران و زنان را از فضای تحصیلی، کار و فعالیت‌های اجتماعی دور کند و معترضان را به عقب براند.

در پی بازداشت ده‌ها هزار معترض در خیزش ژینا، رژیم جمهوری اسلامی بار دیگر اعدام و چوبه‌های دار را در بلوچستان، کردستان، خوزستان، تهران و جای جای ایران برپا کرده است. آخرین نمونه اعدام حبیب اسیود فعال سیاسی عرب و بلافاصله بعد از آن اعدام یوسف مهراد و صدرالله فاضلی زارع به اتهام نقد و توهین به مقدسات اسلامی و داشتن یک صفحه تلگرامی بود. اکنون خطر اعدام حداقل چهل و دو تن دیگر وجود  دارد که در زندان‌های سراسر ایران گروگان حکومت هستند که قصد ستاندن جان‌ آن‌ها را دارد. رژیم می خواهد با ایجاد فضای رعب و وحشت، به خیال خود یک جامعه‌ی بپا خاسته را مرعوب کند، ولی موفق نخواهد شد.

ما ضمن محکوم کردن این جنایات و با اتکا به جنبش‌های قدرتمند اجتماعی و در راس آن‌ها جنبش‌های کارگری، معلمان، زنان، کوئیرها، دادخواهان و در کنار تمام اعتراضات مردمی در سراسر ایران برای رهایی از حاکمیت اسلامی – سرمایه، ضروری می دانیم که دست در دست همدیگر به مقابله‌ی متشکل با این جنایات بپردازیم.

همانگونه که در منشور مطالبات حداقلی ٢٠ تشکل مستقل صنفی و مدنی ایران تاکید شده است، دو خواست فوری لغو مجازات اعدام و آزادی بدون قید و شرط همه زندانیان سیاسی را امری حیاتی برای جامعه ایران میدانیم و باور داریم که میتوان مطالبات زیر را به  پرچم محوری مبارزات مردمی در ایران تبدیل کرد.

۱- آزادی فوری و بی‌قید و شرط همه زندانیان سیاسی، منع جرم انگاری فعالیت سیاسی و صنفی و مدنی و محاکمه علنی آمرین و عاملین سرکوب اعتراضات مردمی.

۲- لغو فوری صدور و اجرای هر نوع مجازات مرگ، اعدام، قصاص و ممنوعیت هر قسم شکنجه روحی و جسمی.

 ما امضا کنندگان این بیانیه، همه فعالین آزادی‌خواه و برابری‌طلب و همه نیروهای  سیاسی، اجتماعی و مدنی را دعوت می‌کنیم  که دست در دست همدیگر، علیه رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی، متحد شوند. برای نجات عزیزان‌مان از زندان‌ها و برای نجات جان تمام انسان‌ها که خطر اعدام آن‌ها را تهدید می‌کند و هم‌چنین برای درهم شکستن ماشین سرکوب، جنایت و کشتار جمهوری اسلامی، باید متحدانه به میدان آمد.

لغو فوری مجازات اعدام.

– لغو هرگونه شکنجه.

– آزادی بدون قید و شرط همه زندانیان سیاسی و عقیدتی

– لغو وثیفه و یا هر گونه شرط و شروطی برای آزادی زندانیان سیاسی

 #نذارید_ما_را_بکشند      #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد      #منشور_مطالبات_حداقلی

#زن_زندگی_آزادی       #مجازات_اعدام_لغو_باید_گردد

۱۹ ماه مه ۲۰۲۳

علیه اعدام

برای امضای این متن، با ایمیل:   nameh@riseup.net   تماس بگیرید.

لیست امضاها به ترتیب الفبا:

فرمیسک آذرامین، آرش آذرخش، ویکتور آرام، مجید آذری، پروین آزاد، محمد آزادگر، رضا آزموده، محمد آسنگران، حمید آصفی، حسن آقایاری، نیکا آل مهدی،

بهنام ابراهیم زاده، عیسی ابراهیم زاده، محسن ابراهیمی، سهیلا ابطحی، مینا احدی، پروین اردلان، بهروز اسدی، عبدالله اسدی، ضرغام اسدی، مهسا اسدی، نسرین اسدیان، سهیل اسفندیاری، صفیه اسکندری، مرجان افتخاری،سعید افشار، امید امیدوار، صبری امیرحسینی، مهران امیری، هوشنگ انصاری نژاد، حسین انور حقیقی، عباس ایاق، اصغر ایزدی، مهران ایمن پور

بامداد بابادی، لیلا بابایان، اکرم باغبان، یدالله باقری، منیره برادران، مریم بنایی، شوکت بویری، سیامک بهاری، سیما بهاری، شیرین بهرامی، منصوره بهکیش، فرنوش بهرنگی

رضا پایا، شعله پاکروان، سهیلا پوریان، فریبرز پویا، پریسا پوینده، میترا پوینده،

سعید تبریزی، محسن ترکمان، حمید تقوائی، حسین توسلی

اسفندیار جاوید، فلور جاوید، کمال جعفری یزدی، کوروش جلیل، محمد جلیلی

مهری حبیبی، امجد حسین پناهی، جهانگیر حسین خواه، شیرین حسینی، گابی حسینی، رضا حضرتی

بهمن خاکسار، نسیم خاکسار، مینا خانی، شهلا خباز زاده، مهین خدیوی، سولماز خرسند، محمدرضا خسروی، احمد خلفانی، احمد خوشبخت، نهیه خوشکلام

سهیلا دالوند، شهلا دانشفر، فواد دانشی، میترا دانشی، آیدا دانیالی، ایران دانیالی، هوشنگ دانیالی، مهرداد درویش پور، مجید دلیریان، فردوس دینی،

میلاد رابعی، راحله راحمی پور، لیلا راوند، حسن راهی، ناصر رحمانی نژاد، حمید رحیم پور، صابر رحیمی، میلاد رسانی منش، ابراهیم رستمی، شیوا رشیدی، فاطمه رضایی، فاطمه رفیعی، نسرین رمضانعلی، رامین رمضانی، حسن روحانی گنابادی، هرمز رها، جواد ریاحی، یعقوب ریگی

مهین زرزا، حسن زهتاب

علی ستاری، فائزه سجودی، فاطمه سرحدی زاده، بهرام سروش، هوشیار سروش، بهمن سلطانی، مریم سلطانی، افروز سلمانپور ظهیر، فرهاد سلمانپور ظهیر، چیمن سلیمی، هادی سیاهپوش، محبوبه سیاهمردی، لیلا سیف اللهی، سرونازسینایی،

غزاله شارمهد، کریم شامبیاتی، فریده شاهگلی، سعید شرفی، ملیحه شریف زاده، فلورا شفیقی، سودابه شکیب، آرمان شیرازی، هما شیرازی

جمال صابری، سوسن صابری، فریدون صارمی، سیما صاحبی، امید صالحی، حسن صالحی، مینا صراف، ناصر صفر، محمد صفوی، ابوذر صلحجو، پریسا صیاد،

احمد عالی نژاد، شیوا عاملی راد، رضا علامه زاده، مهدی علیزاده فخر اباد، کاظم علی‌نژاد بارانلو، مصطفی عبدی، امیرعسگری، داریوش عظیم پور، کاوه عومه‌ر، بابک عیدی پور

حسین غلامی

آذر فارسی، محمد فارسی، هاشم فاضلی، اصغر فتاحی، ثریا فتاح، علی فتحی، محبوبه فرح زادی، علی اصغر فرداد، آنیتا فرزانه، ناصر فرزانه، فرشید فرشیدی، مهسا فعال زاده، رحیم فلاحت

مرسده قائدی، ظغرا قره گوزلو، مهناز قزلو، شهره قنبری، ایرج قهرمانلو

شهناز کائدپور، کیومرث کابلی، ساموئل کرمانشاهی، نرگس کرمانشاهی، ملیحه کریم الدینی، صدیق کریمی، عبه کریمی، محمد کریمی، مسعود کریمی، وحدت کریمی، ناصر کشکولی، علی کمالی، مهرک کمالی، ناصر کمالی، خلیل کیوان،

تهمینه گشتاسبی

ساناز گل امینی، ماندانا گل محمدی، سه‌ر گول احمد، ابراهیم گومانی، ندا گوهری

بهمن لایقی، نادر لعلی،

صدیقه مالکی فرد، شیوا محبوبی،علی محسنی، ایرج محضری، سیما محضری، آذر محلوجیان، میترا محمودی، یدی محمودی، سعید مدانلو، فرح مداین، سیاوش مدرسی، شهناز مدنی، هما مرادی، شهناز مرتب، ایران مروتی، پروین معاذی، محمود معمارنژاد، ژاله مکی، مرتضی ملک، اکبر ملک پور، یاسمن ملکی، مرجان منصور، فاضل موسوی، اردشیر مهرداد

نگار نادری، جاوید ناصری، پوران ناظمی، مهشید ناظمی، ناهید ناظمی، لیلا نافه مشکین، مهران نجفی، سارا نخعی، هلن نصرت، اردشیر نظری، طیبه نظری، مجتبی نظری، پریچهر نعمانی، محمد نعمتی، اکرم نقابی، مریم نمازی، شهین نوایی، نسان نودینان، کامبیز نوروززاده،  مریم نوری، ستار نوری زاد، حمیلا نیسگیللی، کاظم نیکخواه، نیکو نیکوکار، عطیه نیک نفس، سوسن نیلسون

شایسته وطن دوست تربه بر، سهراب وفا، ناهید وفائی

ژانت هدرو

طهمورث یاسمی، باهره یزدان پناه

 

 

 

 

 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)