۱- بعد از رای نیاوردن میلی منفرد، روحانی تاکتیک جالبی را در پیش گرفت. او با استفاده از تجربه خاتمی و احمدی نژاد سرپرستی تندتر از وزیر پیشنهادی انتخاب کرد تا به اصولگرایان تندرو همین اول کار هشدار بدهد که خطوط قرمزی دارد و حاضر به کوتاه آمدن در مقابل پیشروی آن ها نیست. توفیقی خوب شروع کرد. از هیئت امنایی شدن دانشگاه ها گفت، تغییر روسای دانشگاه ها را آغاز کرد، برنامه بازگشت اساتید اخراجی و دانشجویان ستاره دار را در پیش گرفت.
۲- روزهای آغازین کار توفیقی این طور تعبیر میشد که روحانی با میدان دادن به او می خواهد با یک تیر چند نشان بزند. اولا سنگر خود را در دانشگاه مقابل تندروهای جناح اصولگرا محکم کند. دوم از فرصت سه ماهه سرپرست برای پیش برد هر چه سریعتر برنامه های اصلاحی در دانشگاه ها استفاده کند، حتی اگر سرپرست موفق به رای آوری نشود. سوم تیغ اعتراض تندروها را مشمول مرور زمان کرده، کند کند و احتمال رای آوری توفیقی بیشتر شود.
۳- توفیقی اما سرعت را کم کرد و به “روش خاتمی”، یک گام به پیش و دو گام به عقب، روی آورد تا دل نمایندگان را به دست آورد. او تغییرات تنش زا در مجموعه تحت مدیریت خود را متوقف کرد. تا آن جا که مدیران احمدی نژاد در دانشگاه ها همچنان یکه تازی میکردند/میکنند و معاونت فرهنگی وزارتش در همکاری با نهاد رهبری انتخابات “زورچپان” تحکیم جعلی را هفته گذشته برگزار کرد. ظاهرا چندان توفیق یار رویکرد توفیقی نبود و روحانی هم سر رویارویی با تندروها نداشت. شاید هم روحانی از ابتدا به مرگ گرفته که به تب راضی شوند، اما رویکرد ملایم و عقبگرد توفیقی و رایزنی گسترده او با نمایندگان این گزاره را تا حدی منتفی می کند و نشان میدهد که معرفی توفیقی به عنوان وزیر از ابتدا جدی بوده و سپس منتفی شده است.
۴- فرجی دانا سابقه “فتنه گری” ندارد و فردی خنثی است و همین مسئله احتمالا هم روحانی را به صرافت انداخته و هم نمایندگان تندرو را امیدوار به نفوذ بر وی خواهد کرد، امری که وقوعش چندان بعید هم نیست. در این صورت کار برای نیروهای خواهان تغییر سخت میشود.
۵- جامعه مدنی اگر حضور فعال، منتقدانه و مطالبه محور خودش را حفظ نکند بازی را به اقتدارگرایان میبازد. کفه اقتدارگرایی اگر سنگین شود شاقول اعتدال دولت به همان سمت سوق پیدا می کند. طرف دیگر ماجرا دولت است که نیازمند پشتیبانی مردم برای اجرای سیاست ها و برنامه هایش است. روحانی نباید فراموش نکند که با رای چه کسانی به قدرت رسیده است. پیش گرفتن “روش خاتمی” به سرنوشتی مشابه خواهد انجامید. پشت کردن به طبقه حامی و پشتیبان مردم را ناامید و دولت را تنها می گذارد.
عباس حکیم زاده
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.