۸ مارس در ترکیه و شمال کوردستان با سوگواری و خشم به خاطر زلزلۀ ویرانگر منطقه و همچنین همبستگی با زلزله زدگان همراه بود. این مراسمات مملو از اراده برای پاسخ خواستن در مورد عواقب زلزله بود، زیرا ده ها هزار نفر به دلیل عدم تدابیر احتیاطی و امدادرسانی در زیر آوار مدفون شدند. زلزله میلیون‌ها نفر را در کشور تحت تأثیر قرار داد، در حالی که به هر حال زندگی توده‌های گسترده به دلیل بحران اقتصادی دشوارتر شده است، قتل زنان و ضربه به زندگی زنان در دستور کار قرار دارد و نفرت از LGBTI روز به روز بیشتر برانگیخته می‌شود. جنبش های زنان در برابر دیکتاتوری فاشیستی اسلام سیاسی مبارزات بزرگی پیش رو دارند.
در حول و حوش ۸ مارس، احزاب دموکراتیک و سازمان‌های زنان سوسیالیست و فمینیست، علی‌رغم تلاش‌های دولت برای سرکوب و ارعاب، در منطقۀ زلزله‌زده بسیج شدند تا ۸ مارس را در همبستگی با زنان آسیب‌دیده سپری کنند. برای این منظور با کمک های متعدد به نیازهای زنان آسیب دیده پرداخته شد و محل هایی برای گرد آمدن زنان در مناطق خسارت دیده تشکیل شد. در آنجا، از میان همۀ جاهای دیگر، زنان در «هاتای» زنجیره ای از زندگی را علیه فقر، گرسنگی و فلاکت تشکیل دادند و بر اهمیت همبستگی برای بازسازی زندگی در مناطق ویران شده تأکید کردند.
علاوه بر تجمعات، راهپیمایی شبانه سنتی فمینیستی استانبول با وجود ممنوعیت های دولتی و موانع پلیس برگزار شد. توده‌های زنان در تظاهراتی که مملو از شور و در عین حال خشم بود شرکت کردند و شعارهایی مانند «این سیستم سود محور آ.ک.پ است که می‌کشد، نه زلزله»، «ژن، ژیان، ئازادی»، «اگر از تاریکی شب می‌ترسی، به زنان زیادی که اینجا هستند فکر کن»، «دولت باید استعفا دهد» و «مقام زن مقاومت است» سر دادند. در این تظاهرات تصاویری از زنان مقتول مانند پینار گلتکین و گلستان دوکو به نمایش درآمد. سخنرانی هایی به زبان های تورکی، کوردی و عربی برگزار شد. مبارزات بین المللی مانند قیام مردمی و زنان در ایران و روژهلات نیز از موضوعات تظاهرات بود.
در بسیاری از شهرهای دیگر ترکیه مانند آنکارا، ازمیر، آدیامان، اسکی‌شهیر، بورسا، آنتالیا، چاناک‌قلعه، چوروم، دنیزلی، آنتپ، سامسون، آدانا و قیصری، زنان در خیابان‌ها برای زلزله‌زدگان و آسیب‌دیدگان، برای کسانی که از خشونت روزانۀ مردانه و خشونت دولتی لطمه دیده اند، برای آزار و اذیت فعالان زن، و برای استثمار گستردۀ زنان کارگر خواهان اجرای عدالت شدند.
در شمال کوردستان تظاهرات و اقدامات متعددی در حوالی ۸ مارس برگزار شد؛ از جمله در آمَد، درسیم، حکاری و وان با شعار “اکنون زمان زن، زندگی، آزادی است!” برای زلزله زدگان شمع روشن شد که این فعالیت ها با محاصرۀ پلیس همراه شد. زنان در ضدیت با دولت فاشیست مردسالار که جنگ ویژه ای علیه زنان و جنبش آزادی در شمال کوردستان به راه انداخته اند، به خشم آمدند.
در «روژاوا»، «شمال و شرق سوریه»، جایی که انقلاب دموکراتیک مردمی یک انقلاب زنانه نیز هست و زنان دستاوردهای عظیمی با مشارکت در قدرت دموکراتیک و حقوق ویژه و سازمان‌های اجتماعی به دست آورده اند، ۸ مارس تعطیل است. تظاهرات و جشن های مبارزاتی در قامشلو، حسکه، کوبانی و بسیاری از شهرهای دیگر با شعار “ژن، ژیان، ئازادی – به سوی انقلاب زنان!” برگزار شد. «زنان کمونیست انقلابی» (JKŞ) نیز برای تظاهرات دست به بسیج زدند.
این تظاهرات دولت فاشیست ترکیه را که با وجود زمین لرزه ها به بمباران اهداف در روژاوا ادامه داده و همچنان بزرگترین تهدید را برای زنان در سراسر منطقه ایجاد می کند محکوم کرد. درودهای ویژه ای نیز به زنان ایران، روژهلات و بلوچستان فرستاده شد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.