ازخشت کج اول بپرهیزیم!
جناب عبدالحمید اسماعیل زهی (۱۳۲۶-  ) معروف به مولوی عبدالحمید ، امام جمعه زاهدان ابراز می کنند :
چادر و روسری حرمت دارند،  آنها را به آتش نکشید !
به این سخن از زوایای مختلف می توان پرداخت :
۱- هیچ چیزِ زوری حرمت ندارد ! سوزاندن نمادهائی که جلوه هائی ازقهرحکومتی به غایت ویران گراست گواه بر اوج خشم و نفرت چند نسل است ! هرگونه نماد دال بر آپارتاید جنسی وجنسیتی باید محو ونابود شود . جواب کلوخ انداز سنگ است !
۲- جنبش اخیر علیه تمامی مظاهر حکومتی است که غیراز داغ ودرفش چیزی نمی شناسد . لذا به نوعی علیه مظاهر وجودی رژیم یعنی خشونت باید مقابله کرد ، اگر رژیم پرچم های دُوَل دشمن اش را به آتش می کشد ، چه بهتر زنان مخالف حجاب اجباری ، حجاب (!) از سر بردارند ،آن را تابزنند و روی هم تلنبار کنند ! …یا مثلاً در
آب رود روان بیاندازند !
۳-بحثی جدی درباره ی ” حرمت” راه بیاُفتد ! هیچ چیز حرمت ندارد الا نقد ! همه چیز  قابل نقد است ! نه عبا و عمامه و جبه و تسبیح و نعلین و منبر و مسجد حرمت دارد ونه کلاه نظامی و لباس فرم و مدال های ردیف شده و چکمه و شمشیر و تاج وتخت وکار وپادگان ،  نه حتی لباس و کلاه وکفش و دستکش ایمنی و کارخانه کارگران ! … واساساً حرمت در شکل ، خود نمی نمایاند ، بلکه در محتوا تعریف می شود با تعبیر ارزشمند بودن ، و آن هم سخت قابل نقد .
اما سوای این مباحث مولوی عبدالحمید به نوعی برخورد سیاسی به مسأله دارد ! وی قدر مشترک خود را با نظام پررنگ می کند . او می خواهد با زبان بی زبانی بگوید ، براین باورنباشید که من تمامی افعال ورفتار مردستیزانه جماعت را قبول دارم ، بله برخی را من هم نمی‌پسندم !
به خاطر دارم هر دولتمرد ایرانی که به حضور آیت الله سیستانی شرف یاب می شد ! نامبرده تأکید داشت به این سیستان و بلوچستان برسید !… اوضاع آن جا خیلی نابسامان است ! کو گوش شنوا ! چپوکردن دارائی های خلق الله ، گوشی برای شنیدن باقی می گذارد ؟… فقری که درآن جا بیداد می کند در هیچ کجای ایران سابقه ندارد !
به هرحال شاید سزاوارتر باشد با هرگونه تفکر منکر نظامی کم وبیش‌ درحد ” جمهوری فدراسیون دمکراتیک ایران ” که در ذات خود کاملاً سکولار و نقد پذیر است، باید ازبدو امر شدیداً مقابله کرد ، و اجازه ی پا گرفتن به آن نداد.
مسعود خوشابی      ۱۴۰۱/۱۲/۱۹

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)