ایجاد یک میلیون شغل، یک میلیون مسکن، حالا کاشت یک میلیارد درخت!
از انتخابات ریاست جمهوری خامنهای در سال ۱۴۰۰ و گماشتهشدن ابراهیم رئیسی بیش از ۱.۵ سال میگذرد اما به نظر میرسد وی همچنان اصرار دارد وعدههایی بدهد که به هیچ وجه قابل عملی شدن نیست؛ این بار کاشت یک میلیارد درخت!
دور زمانی نیست که مردم ایران و افکار عمومی سخنان و وعدههای حسن روحانی را به تمسخر میگرفتند و وی را به «وعدهدرمانی» و «امیددرمانی» متهم و اظهاراتش را به سخره میگرفتند و سوژه طنز میساختند.
آن روزگاران گذشت، گویا این گزاره که «در پی بد، بدتری میآید» بیش از هر جا و مکان و هر زمانی، مصداق و گویای حال دولتهای حکومت ولایت فقیه است!
بد روحانی رفت و بدتر را خامنهای یک شبه بر سر کار گذاشت، این یکی نیز مانند سلف خود، قول و وعدههایی که میدهد را نه میشود نام «وعدهدرمانی» بر آن نهاد نه «امیددرمانی»، چرا که به مصداق دروغ هر چه بزرگتر، باور آن راحتتر، وعدههای رئیسی آن قدر بزرگ و غیرقابل دستیافتن است که افکار عمومی و افواه عمومی از همان ابتدا آن را به سخره میگیرند.
از ساخت یک میلیون مسکن تا ایجاد سالانه یک میلیون شغل در سال، که اخیرا در کمال تعجب دولت رئیسی اعلام کرد که وعده یک میلیون شغل محقق شده! و اکنون که در بوالعجبی دیگر وعده کاشت یک میلیارد درخت در کشور رسانهیی شده است؛ امری که تمسخر رسانههای حکومتی را نیز به همراه داشته است، مردم ایران که دور زمانی است حرفها و وعدههای رئیسی و کارگزارانش و در مفهومی عامتر کلیت حکومت ولایت فقیه را جدی نمیگیرند! [وعده ساخت یک میلیون مسکن سراب یا واقعیت؟ ویدئو]
روزنامه دولتی فراز در روز ۱۵ اسفند ۱۴۰۱، با عنوان «دریغ از یک محاسبه ساده» و «طرح دولتی کاشت یک میلیارد درخت؛ کدام زمین، کدام آب، کدام پول؟» اظهارات ساداتینژاد، وزیر جهاد کشاورزی رئیسی را به سخره گرفته و آن را زیر علامت سوال برده است.
کاشت یک میلیارد درخت یا رویایی خیالی؟
فراز در مطلب خود نوشته است کاش میشد به جای یک میلیارد درخت، ۱۰ میلیارد درخت کاشت اما سوال این است که آیا این کار شدنی است؟ این طرح چقدر با واقعیتهای سرزمینی و منابع آبی و مالی کشور همخوانی دارد؟ به عبارتی آیا چنین طرحی واقعبینانه است یا رویایی خیالی؟
فراز در ادامه با زیر علامت سوال بردن طرح دولت رئیسی و با یک محاسبه ساده در مورد درختی که نیاز آبی چندانی نیز ندارد چنین نتیجه گرفته است که کاشت یک میلیارد درخت زیتون، با در نظر گرفتن حداقلیترینها نیاز به ۴ میلیون هکتار زمین دارد در صورتی که کل زمینهای کشاورزی ایران اعم از زیر کشت و غیر زیرکشت تنها ۳ میلیون هکتار میباشد!
در زمینه نیازهای آبی این مورد مثالی نیز، برای درخت زیتون که نیاز به آب کمی دارد فراز محاسبه کرده که هر هکتار نیازمند مصرف ۳ هزار متر مکعب آب میباشد در چنین صورتی برای ۴ میلیون هکتار مفروض، نیاز به ۱۲ میلیارد متر مکعب آب وجود دارد.
فراز در ادامه با استناد به اظهارات محرابیان در سال گذشته، مجموع آب مصرفی در ۳ بخش خانگی، کشاورزی و صنعت را ۱۰۰ میلیارد متر مکعب عنوان کرده و افزوده است با این رقمها، باید ۱۲ درصد از کل مجموع مصارف آب کشور برای این طرح درختکاری اختصاص یابد و آیا منابع آبی کشور تحمل چنین فشاری را دارند.
این در حالی است که در سالهای اخیر موضوع بیآبی و کمبود آب در دو بخش کشاورزی و آب شرب در بخشهایی از کشور و به خصوص در تابستان منجر به بروز اعتراضات گستردهیی شده است، اعتراضات چندین سالهی کشاورزان اصفهان از این حیث، معرف حضور همه شهروندان ایرانی میباشد.
نیازهای مالی کاشت یک میلیارد اصله درخت
نیازهای مالی اجرای این پروژه موهوم نیز در جای خود قابل توجه است فراز استناد کرده است که برای آبیاری قطرهیی که کمهزینهترین و کممصرفترین روش آبیاری است برای آبیاری تحت فشار ۴ میلیون هکتار فرضی، برای یک میلیارد اصله درخت، نیاز به ۱۶۰ هزار میلیارد تومان اعتبار میباشد، با فرض قیمت سال ۱۴۰۰ برای اجرای طرح آبیاری قطرهیی در هر هکتار در ایران، که حدود ۴۰ میلیون تومان بوده است!
تازه اگر قیمتهای سال جاری و با احتساب دلار بالای ۵۰ هزار تومان بخواهیم به این موضوع بنگریم عدد منتج، عدد بسیار بالاتری خواهد بود.
با همین محاسبه، یعنی با قیمتهای سال ۱۴۰۰، مبلغ مذکور معادل ۱۵ درصد کل منابع بودجه عمومی کشور در سال ۱۴۰۱ میباشد و آیا واقعا چنین منابعی در کشور وجود دارد؟
این در حالی است که دولت رئیسی در سال ۱۴۰۰ با کسری بودجه ۴۰۰ هزار میلیارد تومانی مواجه بوده است که در ماههای پایانی سال جاری، یعنی در همین هفتهها و روزهایی که در حال سپری کردن آن هستیم قیمت دلار را به بالای ۶۰ هزار تومان سوق داد تا با فروش دلار در بازار آزاد بتواند کسری بودجه هنگفت مذکور را جبران نماید! حال با این وجود، دم از کاشت یک میلیارد اصله درخت با چنین هزینه گزافی میزند!
وقاحت، دریدگی، بیکفایتی و در عین حال دروغگویی نه صفات بلکه واقعیتهایی هستند که رئیسی و شرکایش در دولت به وسیله آن میخواهند کشور را اداره میکنند و بر اساس آن در حالی که هنوز وعدههای پیشین محقق نشده، چنین وعدههای خیالی به مردم میدهند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.