روز جهانی زنان کارگر در هشتم مارس در میانۀ بحران جهانی وخیمی فرارسیده که از سرمایه داری انحصاری در قرن بیست و یکم ناشی شده است: نئولیبرالیسم. سیاست‌های نئولیبرالی، تأثیراتی داشته از جمله: دستمزدهای بسیار پایین، بیثبات‌سازی گستردۀ کار، قیمت‌های بالای کنترل‌نشده، کاهش کیفیت و دسترسی به خدمات اجتماعی با کاهش حمایت های دولتی و گذاشتن این امور بر عهدۀ کسب و کارها و شرکت های سود محور.
گابریلا به همراه سازمان‌های کمیسیونِ ۷ «اتحادیه بین‌المللی پیکار خلق‌ها» (ILPS) از زنان طبقۀ کارگر جهان می‌خواهد که به مبارزه علیه مداخله و تحمیل امپریالیستی ادامه دهند.
یورش نئولیبرال ها به مردم کشورهای غنی از منابع اما فقیر تشدید می شود، و در برابر وضعیت نو-استعماری برای تبدیل شدن به محل دامپینگ مازاد تولید، تامین مواد خام و منبع نیروی کار ارزان تسلیم صورت می گیرد.
زنان طبقۀ کارگر در سرتاسر جهان ماهیت استثمارگرانۀ سیاست نئولیبرالی بی ثبات‌سازی کار را تجربه می‌کنند: موردی سازی اشتغال، تبعیض در دستمزد، ساعات کار طولانی، اضافه کاری اجباری و بی توجهی به قوانین کار. مشارکت زنان در نیروی کار تنها ۶۲.۹ درصد است که طبق گزارش ها کمترین میزان در ۱۵ سال گذشته است. هجوم همه‌گیری ]کورونا[، باعث بدتر شدن عدم دسترسی به فرصت‌های شغلی می‌شود که فقر بیشتر و سطح پایین‌تر سلامتی روحی را در پی دارد. بدتر از آن، از هر سه زن یک نفر یا ۷۳۶ میلیون نفر خشونت را تجربه کرده اند. به دلیل کمبود فرصت های شغلی در کشورهای خود، حدود ۷۰ میلیون زن (ILO، ۲۰۱۹) در خارج از کشور کار می کنند که عمدتاً به عنوان نیروی خدماتی هستند.
با مقررات زدایی از قیمت ها، هزینه های غذا و سایر کالاهای اساسی در بسیاری از کشورها به بالاترین حد خود رسیده است. افزایش هزینه های زندگی دستمزد کارگران را می بلعد. تورم و افزایش قیمت ها باعث فقر بیش از ۶۸۵ میلیون نفر شده است (بانک جهانی، آوریل ۲۰۲۲). در سرتاسر جهان – فرانسه، بریتانیا، ایالات متحده، استرالیا، نیوزیلند، کره، چین، هند، بنگلادش، فیلیپین و غیره – کارگران اعتصاب می‌کنند، زیرا با افزایش مداوم قیمت‌ها، دستمزدهایشان افزایش پیدا نمی کند. ۱.۱ درصد از جمعیت جهان ۴۵.۸ درصد از ثروت جهان را در اختیار دارند. بیشتر ثروتمندان متعلق به آمریکای شمالی و اروپا هستند. این یک درصد در دوران اوج همه‌گیری کووید-۱۹ حتی ثروتمندتر شده است.
کارگران سازمان یافته وارد دوره جدیدی از ناآرامی شده اند، زیرا سرمایه داران انحصاری همچنان به دنبال تجارت آزاد هستند. در مقابل، سرمایه داران از طریق تشدید انباشت و فتنه انگیزی برای جنگ دست به حمله می زنند. قدرت‌های امپریالیستی به رهبری ایالات متحده، شاخک‌های خود را در سرتاسر جهان – به‌ویژه کشورهای غنی از منابع جنوب – گسترش دادند و به جنگ‌ها دامن زدند. در همان زمان، دولت های ملی همکاری می کنند، تسلیم شرایط نیمه استعماری می شوند و به فاشیسم متوسل می شوند.
مداخلۀ نظامی خارجی و دولت های فاشیستی در افغانستان، سوریه، عراق، اوکراین، کلمبیا، سومالی، یمن، میانمار، هند، فیلیپین و غیره به وجود می آیند. دولت ایالات متحده نیز در درجۀ اول معاهدات نابرابر را با همراهی نوکران خود در کشورهایی مانند فیلیپین تحمیل کرده و نیروها و پایگاه های نظامی خود را در داخل کشور مستقر کرده است. نسخۀ المثنیِ ایالات متحده از “قانون ضد تروریسم” در آسیا-اقیانوسیه، آفریقا و آمریکای لاتین کپی شده است. بسیاری از مدافعان حقوق بشر ربوده، غیرقانونی دستگیر، بازداشت، آزار و اذیت و حتی کشته شده اند.
تنها در فیلیپین، ۸۲۸ زندانی سیاسی وجود دارد که ۱۳۰ نفر از آنها زن، ۱۷ نفر قربانی قتل های فراقانونی، ۱۵۶ نفر ربوده شده و مفقود شده اند (Karapatan, 2022). بازگشت مارکوس ها به قدرت – خانوادۀ دیکتاتور فقید فردیناند مارکوس پدر – وضعیت طبقۀ کارگر را وخیم تر می کند.
با وجود اقدامات فاشیستی، بحران اضافه تولید بیش از حد همچنان ادامه دارد که اقتصادهای غرب را عمیق‌تر به رکود و سقوط مالی سیستماتیک طولانی‌تر می‌کشاند. رقابت بین کشورهای امپریالیستی تشدید می شود، همانطور که در تشدید جنگ های تجاوزکارانه بین ایالات متحده و چین، جنگ جاری در اوکراین و گسترش پایگاه های نظامی ایالات متحده، متحدانش و سایر کشورهای امپریالیستی مشهود است.
به این ترتیب، ما – زنان طبقۀ کارگر جهان – باید در کنار هم بایستیم و به مبارزۀ خلق ها در سراسر جهان برای عدالت اجتماعی و پایان دادن به غارت امپریالیستی کمک کنیم. ما باید اسلحه را با توده های زحمتکش در همه جا پیوند دهیم و در میان تشدید فاشیسم و مداخله امپریالیستی از حقوق و حاکمیت خود دفاع کنیم.
ما از لحاظ تاریخی ثابت کرده‌ایم که زنان این توانایی را دارند که جرقه‌ای بزنند که می‌تواند آتش تغییر را شعله‌ور کند. ما می توانیم قدرت را به مردم منتقل کنیم و یک درصد را سرنگون کنیم. زنان می توانند بخش مهمی از تغییر مورد نظر باشند، همانطور که اغلب گفته می شود: #ما نیمی از آسمان را نگه می داریم.
اتحاد زنان فیلیپین، گابریلا
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.