روزنامه فیگارو، در مطلبی زیر عنوان «اسرائیل آماده است به تنهائی دربرابر اتم ایران بایستد»، می نویسد: نتانیاهو با گرفتن این موضع نشان داد که می خواهد برخلاف موضع آمریکا در مورد پرونده هسته ای ایران عمل کند.
او گفت: «اگر اسرائیل ببیند که باید تنها عمل کند، در آن صورت تنها عمل خواهد کرد» و افزود که کشورش «نمی تواند بپذیرد که سلاح اتمی به دست یک رژیم شرور بیفتد که بارها اسرائیل را تهدید به نابودی کرده است.»

فیگارو می افزاید: بنیامین نتانیاهو که از موضع آمریکا در برابر ایران تکان خورد، نتوانست استقبال بسیار گرم از حسن روحانی در آمریکا را هضم کند.
تهدید “نتان یاهو” که در برابر سالنی نسبتأ خالی انجام می گرفت، واکنش های گوناگونی در پی داشت که همه حکایت از ناباوری داشتند.

از جمله روزنامه “نیویورک تایمز” نوشت: «این قابل فهم است که نتانیاهو از گشایش با ایران بترسد، اما این که او کورذهنی را به بالاترین حد آن برساند، در تهدید ایران این چنین غلو کند و به بخت بهبود روابط ما با ایران که از سال ۱۹۷۹ قطع شده بود لگد بزند، این فاجعه بار است.

فرمانده کل ارتش ایران- حسن فیروز آبادی، هم این سخنان «جنگ خواهانه» نتانیاهو را برخاسته از ناامیدی توصیف کرد.

یوسی مل مان- یکی از کارشناسان مسائل دفاعی هفته نامه “صوف حاشاووآ”، نیز در واکنشی گفت: «نتان یاهو با تفنگ خالی ایران را تهدید می کند». او افزود که تأسیسات “فردو” در عمق ۷۰ متری زیر زمین قرار دارد و سلاح‌های اسرائیل نمی تواند به آن آسیب برساند، تنها آمریکاست که بمب افکن‌های بسیار توانا برای آسیب رساندن به این گونه تأسیسات در اختیار دارد. اسرائیل می تواند دست بالا یک تا دوسال برنامه اتمی ایران را، آن هم به بهای انزوای دیپلماتیک این کشور، به عقب بیاندازد اما این انزوا می تواند بلند مدت باشد.
نتان یاهو، امیدوار است بتواند اوباما را از لغو سریع تحریم ها برحذر دارد و اگر پیروز شود، به گفته “یوسی مل مان”، خواهد توانست رژیم ایران را که در آستانه ریزش اقتصادی قرار دارد وادار به پس‌روی بیشتر کند.

روزنامه اقتصادی لز اکو، از بازار تازه “پارسه” صحبت کرده می نویسد: بازگشت ایران به میز مذاکره در نیویورک باعث خشنودی است.
در واقع جانشین احمدی نژاد با ادب خود، چهرۀ متضادی را با رئیس جمهوری پیشین نشان می دهد؛ او با جنایت علیه بشریت خواندن “هولوکاست” یک انقلاب دیپلماتیک به وجودآورد.
حسن روحانی نشان داد که گاه با خودداری از ضربه زدن، می توان خود را صلح طلب نشان داد. البته این چیزی است که همه باور دارند، جز نتانیاهو که گفت او «گرگی در پوست بره» است.

در مورد چالش های پیش رو وبده و بستان های تازه، همه چیز روشن است. ایران می خواهد گره طناب اختناق اقتصادی را شل‌تر کند که از سال ۲۰۰۷ راه تنفس این کشور را همواره تنگ‌تر کرده تولید ناخالص ملی آن را به یک پنجم کاهش داده است. در عین حال مشکل این جاست که دولت ایران نباید در برابر تندروهای درون این کشور، موضعی خیلی آشتی‌جویانه با شیطان غرب در پیش بگیرد.

غربی‌ها هم که از پرونده اتمی ایران پیراهن عثمان ساخته اند، می توانند به دلیل پیچیدگی فنی این پرونده، غرق بازار مکاره‌ای شوند که خود به وجود آورده اند؛ چرا که ایران توانسته تا کنون سه چهارم اورانیوم لازم برای ساختن یک بمب اتمی راغنی کند و رفتار غربی‌ها مانند این است که بخواهند یک دونده را در حین دو متوقف کنند.
حال تهران خود می تواند این کار را انجام دهد و مورد توجه سازمان ملل و رسانه ها قرار گیرد. بدین ترتیب ایران خواهد توانست فعالیت های نفتی و بانکی خود را ازسر گیرد و بدون شک این کار را خواهد کرد.

لوموند، به این اشاره دارد که حس روحانی بر روی “تویتر” “باز” به وجود آورد. بدین معنا که رئیس و بنیان گذار “تویتر” یک پیام ۷۱ کلمه ای به حسن روحانی فرستاد و از او پرسید: «آقای رئیس جمهوری، آیا شهروندان شما می توانند تویت های شما را بخوانند؟» دو ساعت بعد، حسن روحانی پاسخ داد: «جناب جک دورسی، تلاش من این است که مردم کشورم بتواند به راحتی به اطلاعات عمومی دست یابد. این حق اوست.»

در اینجاست که میبینیم در چه دوران جالبی زندگی می کنیم که در آن شبکه های اجتماعی مرزها را می شکنند وتاریخ را با چند “اسمایلی” می نویسند.
جالب اینجاست که رئیس جمهوری ایران روی سایتی موضع خود را بیان می کند که چون “فیس بوک” و “یوتیوب” فیلتر شده هستند.

 

 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com