پنج شنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۱ محسن شکاری اعدام شد. این جوان ۲۳ ساله یکی از میلیون‌ها جوان معترضی بود که برای خواست آزادی، برابری، رفاه و یک زندگی انسانی به خیابان آمده و فریاد آزادی خواهی سرداده بود.
اعدام او ادامۀ همان برخورد سرکوبگرانه و آزادی ستیزانه‌ای است که جمهوری اسلامی از آغاز به قدرت رسیدن خود با معترضان و مخالفان خود داشته است. اعدام محسن برای ما خانواده‌های خاوران یادآور داغ عزیزانمان است که در دهۀ ۶۰ و به ویژه تابستان ۶۷ همچون محسن در دادگاه‌های فرمایشی چند دقیقه‌ای، بدون برخورداری از وکیل و فرصت دفاع از خود محاکمه و به اعدام محکوم شدند. دسته دسته و گروه گروه به جوخه‌های اعدام سپرده شدند و مخفیانه در گورستان خاوران و دیگر گورستان‌های بی نام و نشان در سراسر کشور دفن شدند. قتل معترضان و مخالفان سیاسی با قتل‌های زنجیره‌ای روشنفکران در دهۀ ۷۰، سرکوب دانشجویان کوی دانشگاه در سال ۷۸، کشتار معترضان در سال‌های ۸۸، ۹۶ و ۹۸ و به طور کلی در تمام ۴۴ سال گذشته ادامه داشته است.
طی نزدیک به ۳ ماه گذشته بیش از ۴۵۰ نفر از معترضان، از جمله ده‌ها کودک و نوجوان با ضربه‌های باتوم، گلوله‌های ساچمه‌ای و حتی گلوله‌های جنگی در خیابان‌ها کشته شده‌اند. هزاران معترض دستگیر و زندانی شده‌اند و اکنون با تشکیل دادگاه‌های فرمایشی احکام اعدام با شتاب صادر شده و در حال اجرا است.
ما خانواده‌های زندانیان سیاسی اعدام شده در دهۀ ۶۰ و تابستان ۶۷ این جنایت‌ها را محکوم می‌کنیم. خواهان توقف فوری احکام اعدام و آزادی بدون قید و شرط تمام زندانیان سیاسی و دستگیرشدگان اعتراضات اخیر هستیم.
جمعی از خانواده‌های خاوران در داخل
۱۷ آذر ۱۴۰۱
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.