جنگ روسیه و اوکراین و آبروی باخته‌ی حکومت ایران
۹ ماه از آغاز جنگ روسیه علیه اوکراین می‌گذرد و اکنون شائبه‌هایی وجود دارد که روسیه بین چکش و سندان تحریم‌ها و انزوای بیشتر و عقب‌نشینی از اوکراین، گزینه مطلوب را در آن می‌یابد که به سمت عقب‌نشینی در این جنگ حرکت کند.
از ابتدای شروع روسیه علیه اوکراین، مقامات ارشد روسی صحبت از نظم نوین جهانی سخن می‌کردند.
اما شواهد و قرائن نشان می‌دهد که با وجود گذشت ۹ ماه از آغاز این جنگ، روسیه نه تنها در پیش‌بینی‌های خود در این باره و همچنین مبنی بر اشغال سریع خاک اوکراین ناموفق بوده، بلکه تحریم‌های سخت‌تری از آنچه علیه حکومت ایران در جریان است علیه این کشور به اجرا درآمده است.
هر چند برای پیش‌بینی اثرات این تحریم‌ها هنوز زود است و تاثیر تحریم‌ها بر اقتصاد روسیه، از نظر کارشناسان بین‌المللی در میان مدت قابل ارزیابی است، اما اجماع جهانی علیه روسیه در تجاوزش به خاک یک کشور عضو اتحادیه اروپا، این کشور را به عبارتی در صحنه جهانی منزوی کرده است.
جدایی متحدان استراتژیک روسیه از این کشور
کشورهایی نظیر چین و هند که از متحدان قدیمی و استراتژیک روسیه به شمار می‌رفتند در مدت اخیر نشان دادند که رغبتی به حمایت آشکار از جنگ‌طلبی روسیه ندارند و با وجود اینکه این امکان را داشتند، نه تنها تلاشی برای پیشگیری از صدور بیانیه شدیداللحن کشورهای اجلاس گروه ۲۰ علیه تجاوز نظامی روسیه به اوکراین نکردند، بلکه خود را به نوعی کنار کشیدند.
از سوی دیگر آن طور که مقامات ارشد روسی پیش‌بینی می‌کردند اهرم فشار این کشور بر غرب، به ویژه بر اروپا، یعنی موضوع انرژی و گاز چندان موثر واقع نشده و کشورهای اروپایی از استفاده از انرژی و گاز روسیه فاصله گرفته‌اند.
به موازات این اقدام یعنی فاصله گرفتن از بازار انرژی روسیه، کشورهای اروپایی به همراه آمریکا، ضمن اعمال بیشترین تحریم‌ها، بیشترین کمک‌های تسلیحاتی را به اوکراین کرده و می‌کنند.
تا بدین جا آنچه به وضعیت روسیه در جنگ و تجاوزش به اوکراین برمی‌گردد، نتیجه مطلوب حاصل نشده و روسیه درگیر یک جنگ فرسایشی شده است.
هم‌پیمانی حکومت ایران با جنگ روسیه و عواقب آن
در این بین و در میان کشورهایی چون چین و هند که فاصله خود را با روسیه بیشتر و بیشتر کرده و می‌کنند اما حکومت ایران از ابتدای شروع تجاوز نظامی روسیه به اوکراین به حمایت از روسیه پرداخته و می‌پردازد.
در هفته‌های اخیر موضوع ارسال پهپادهای انتحاری و موشک‌های حکومت ایران به روسیه خبرساز شد، موضوعی که می‌تواند عواقب سختی برای حکومت ایران داشته باشد.
چرا که موضوع ارسال پهپاد و موشک‌های حکومت ایران به روسیه، به نشست شورای امنیت ملل متحد کشیده شده و جامعه جهانی این اقدام حکومت ایران را در مغایرت آشکار با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل می‌دانند که صادرات تسلیحات به کشورهای دیگر را منع کرده بود. [نشست شورای امنیت درباره نقض قطعنامه ۲۲۳۱]
حال با مختصاتی که روسیه در جنگ با اوکراین قرار دارد و با اجماعی که علیه روسیه بر سر این موضوع شکل گرفته است، یکی از گزینه‌های متصور، عقب‌نشینی روسیه از اوکراین و پذیرش شکست در این جنگ می‌باشد.
قطع یقین در صورت تحقق این تابلوی احتمالی، حکومت ایران نیز که در هم‌جبهگی با روسیه به سر می‌برد نیز از بازندگان این بازی بوده و خساراتی متوجه حکومت ولایت فقیه خواهد شد.
عواقب کار برای شراکت ملایان در جنگ اوکراین
تا بدین جای کار نمی‌توان بر سر کمیت وکیفیت این خسارات تبیین آشکاری ارائه داد اما در زیر مجموعه‌ی خساراتی که روسیه از این موضوع متضرر خواهد شد قطع یقین میتوان پیش‌بینی کرد که هم پیمان بالفعل آن، یعنی حکومت ایران نیز از این محل متضرر و متحمل خساراتی خواهد شد.
در تبیین کلی موضوع و وضعیت حکومت ولایت فقیه، اگر این مولفه یعنی بازی باخت باخت در شراکت با روسیه در جنگ با اوکراین را در کنار مولفه موثر جدی دیگر که اکنون در جریان است؛ یعنی قیام سراسری مردم ایران بگذاریم این نتیجه منتج خواهد شد که اوضاع برای حکومت ولایت فقیه چه در جبهه داخلی و چه در جبهه بین‌المللی نه تنها مطلوب نبوده، بلکه حکومت ایران زیر ضرب افکار عمومی و جامعه جهانی می‌باشد.
به این دو موضوع همچنین میتوان موضوع مهم دیگر که حکومت ولایت فقیه با آن دست به گریبان است را نیز افزود و آن عبارت است از موضوع مناقشه‌برانگیز برنامه اتمی حکومت ایران که فعلا به دلیل اوج‌گیری قیام سراسری مردم ایران به محاق رفته اما از روی میز جامعه بین‌المللی به کنار نرفته است.
برآیند این سه مولفه برای حکومتی که مبتلاء به بحران محاط‌کننده‌ی عدم مشروعیت در داخل کشور می‌باشد، هر چه باشد نمی‌توان بر آن نام عاقبت به خیری برای حاکمان تهران بر آن نهاد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.