آمریکا تابو، یا لولو؟

آیا اگر مذاکره ورابطه معقولانه باآمریکا برقرار شود،آقای خامنه ای در سخنان هر روزه اش،حرفی برای گفتن خواهد داشت؟
آمریکا درموضع ضعف نیست که محتاج این رابطه باشد،بلکه این ایدئولوژی سیاسی جهانی ست که رو به تغییراست وآمریکا مانندهرکشوری که منافع خودش رادرروابط بین الملل جستجومی کنددرراهبرددکترین نظم نوین جهانی(باتوجه به بازتاب افکارعمومی)بدنبال دمکراسی مشترک با کشورهایی چون ایران است.لذاگفتمان سیاسی با ایران را ازاین رویکرددنبال می کند.
آمریکا تابونیست،اما با تصرف عدوانی ونابخردانه سفارت آن درایران وبعدکش دادنش؛تبدیل به لولوشد.
حاکمیت یکدست درایران،همواره هرگاه درتنگناهاتنگش گرفت،بانوشیدن جام شوکران تئوری دفع افسد به فساد(چه درمعضلات داخلی وچه بین المللی)یاجام زهرنوشید ویا بانرمش باصطلاح قهرمانه، به قیمت اضمحلال اقتصادی وفرهنگی کشور-و برای حفظ صندلی قدرت-رویکردش را بالاجبارتغییرداد.
بقای حاکمیت یکدست وفرتوت فعلی داشتن دشمن است.
افراد انگشت شماری که ۳۴سال است درراس قدرت ومناصب کلیدی قراردارند،بقایشان تولید دشمن فرضی است.
.بدیهی است دراین نوع شیوه حکومت داری ومدیریت اداره کشور،مگس های دورشیرینی،نوچه ها وفرصت طلبان ریاکارومتقلب مثل قارچ سمی به سرعت رشد کردند.لذاچنانچه هرگاه زمزمه گشایشی دربن بست نظام سیاسی مبتنی برایدئولوژی ولایت فقیه پیداشود،به حکم شاه می بخشد،شاقلی نه؛بواسطه توانایی شان دربهینه کردن رانتی که بدست آورده اندفورا یا به زبان له ویا به زبان علیه درجهت ازدست ندادن منافع دربوقشان می دمند.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)