کمبود دارو در ایران در آستانه فصل زمستان
با وجود اینکه موج جدیدی از آنفلوانزا ایران را فرا گرفته است و جامعه شهروندی ایران در آستانه فصل سرما نیاز بیشتر به محصولات دارویی دارد، اما شهروندان ایرانی در حال حاضر با کمبود دارو در ایران مواجه هستند و به نظر می‌رسد زمستان سختی را در پیش خواهند داشت.
روز ۱۰ آبان ۱۴۰۱ احمد توکلی «رئیس هیئت مدیره دیده بان شفافیت و عدالت» ضمن ارسال نامهیی به معاون اول ابراهیم رئیسی از کمبود ۲۰۰ قلم دارو در داروخانه‌‌های کشور در روزهای اخیر خبر داد.
انتشار نامه‌ی توکلی بار دیگر موجی از نگرانی را در میان شهروندان ایرانی برانگیخت.
انتشار این نامه در حالی است که اخیرا یکی از منابع خبری مربوط به وزارت بهداشت حکومت ایران از واردات ۵۰ تنی داروهای آنتی بیوتیک به ایران خبر داده بود.
حال با شروع پاییز و نزدیک شدن به فصل زمستان و در حالی که موج جدیدی از آنفولانزا کشور را در نوردیده است، کمبود دارو به خصوص داروهای مربوط به آنفولانزا بسیاری را نگران کرده است.
یک متصدی داروخانه در کشور اعلام داشت که مشکل کمبود داروهای مربوط به آنفولانزا پیش از شیوع آنفولانزا و سرماخوردگی نیز در کشور وجود داشته است و داروهای آنتی بیوتیک به صورت قطره چکانی وارد کشور می‌شده است.
کمبود داورهای خارجی، برخی اقلام دارویی خارجی دیگر وارد نمی‌شوند!
وی افزود داروهای خارجی مشابه این داروها نیز که قبلا وارد کشور می‌شد نیز چند ماهی است که دیگر وارد نمی‌شود. [وضعیت کمبود دارو در کشور در حالت بحرانی]
شایان ذکر است پیش از این و بعد از روی کار آمدن ابراهیم رئیسی، دولت وی ارز ترجیحی برای واردات عمده داروها را قطع کرد و این امر موجبات معضلات و مشکلات بسیاری را برای شهروندان ایرانی فراهم کرده است.
دولت رئیسی برای پر کردن این خلاء طرحی به نام طرح «دارویار» را به مرحله اجرا گذاشت اما همان طور که کارشناسان بهداشت و درمان پیش بینی می‌کردند این طرح پیش از اجرا محکوم به شکست بود.
علی فاطمی نائب رئیس انجمن داروسازان کشور در این مورد و گرانی سرسام آور قیمت برخی داروها و یا کمبود بسیاری از اقلام دارویی اعلام کرد طرح «دارویار» به خوبی اجراء نشده است و حتی بر عکس عمل کرده است.
وی افزود اگر این طرح به خوبی اجرا می‌شد صنعت دارویی کشور از ارز دولتی آزاد می‌شد و دیگر کارخانه‌ها معطل ارز دولتی نمی‌ماندند… و کارشان انجام می‌شد.
فاطمی افزود متاسفانه قیمت گذاری درست انجام نشد و دستوری انجام شد و این طرح متوقف شد و نتیجه این شد که طرح «دارویار» که قرار بود ۲ ماه کمبود دارو در کشور را حل کند، کمبود دارو در کشور را تشدید نیز کرده است.
افزون بر این و بر اساس اعلام سندیکای صنایع دارویی ایران، اجرای این طرح باعث افزایش قیمت ۴۰ تا ۵۰ درصدی برخی از داروهای تولیدی داخل کشور شد!
دلیل کمبود دارو؟
برخی از مقامات بهداشت و درمان در حکومت ایران مانند بهرام عین اللهی، وزیر بهداشت دولت ابراهیم رئیسی دلیل کمبود برخی داروها را، تجویز بی‌رویه این داروها در نسخ توسط پزشکان اعلام کرده‌اند.
اما برخی صاحب‌نظران عرصه بهداشت و درمان این ادعا را رد کرده و می‌گویند تجویز این داروها سال‌هاست که در کشور وجود دارد و روال تقریبا همیشه همین طور بوده است.
اما بنا بر نامهیی که توکلی منتشر کرده است برخی از دلایل کمبود دارو در ایران را اقدامات ناصواب و غیر مسئولانه‌ی مسئولین سازمان غذا و دارو دانسته و مسببین و مقصرین اصلی کمبود دارو را تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران در حوزه ستادی سازمان غذا و دارو و افراد پشت پرده آنها عنوان کرده است.
ناگفته مشخص است آنچه که توکلی از آنان با عنوان افراد پشت پرده صحبت به میان می‌آورد همان مافیای دارو و درمان در حکومت ولایت فقیه هستند که می‌توان گفت بی‌شک به ارگان‌های قدرت و ثروت و حکومت وابسته هستند.
عدم حمایت دولت رئیسی از صنایع دارویی کشور دلیل دیگر نبود دارو
یکی دیگر از دلایل کمبود یا فقدان دارو در کشور، آن چنان که در ابتدای سال ۱۴۰۱، سندیکای صنایع دارویی ایران با انتشار نامهیی به رئیسی عنوان کرده بود عدم حمایت دولت رئیسی از صنعت داروسازی در کشور بوده و می‌باشد.
این سندیکا در آن زمان اعلام کرد در صورت عدم حمایت دولت رئیسی از صنایع دارویی در کشور به زودی با موجی از ورشکستگی در میان شرکتهای داروسازی روبرو خواهیم شد.
حدف ارز ترجیحی یکی دیگر از دلایل کبود دارو در کشور
همان طور که پیش از این و در آستانه اوج گرفتن زمزمه‌‌ها، مبنی بر احتمال حذف ارز ترجیحی از دارو انتظار می‌رفت حذف این ارز و استفاده از ارز نیمایی که ۶ تا ۷ برابر ارز ترجیحی قیمت داشت باعث شد که حتی داروهای تولید داخل که مواد اولیه آنها باید از خارج وارد می‌شد، قیمت تمام شده‌ی ۶ تا ۷ برابری داشته باشند اما قیمت دارو تنها ۱.۵ تا ۲ برابر توسط دولت رئیسی افزایش پیدا کرد.
این امر در نهایت به صورت زیاندهی شرکتهای داروسازی داخلی و انصراف آنها از تولید دارو و نهایتا فقدان دارو به میزان کافی در کشور منجر شد.
با مختصر شرحی که در زمینه کمبود دارو و به نقل از مقامات مربوطه ذکر شد ناگفته پیداست که در زمینه کمبود دارو در ایران از هر سو که بچرخیم انگشت اتهام به سوی دولت رئیسی و مافیای دارو در ایران نشانه می‌رود.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.