این اسناد، برنامه دولت برای سوءاستفاده، تحت نظر گرفتن و حتی دستکاری داده‌ها در تلفن همراه کاربران را افشا کرد.

دولت ایران برای مقابله با اعتراضات ضد حکومتی مردم ایران، از روشهای سرکوب فیزیکی و دیجیتالی به صورت همزمان استفاده می‌کند. کاربران تلفن همراه و اینترنت، به صورت پی در پی از قطعی اینترنت و شبکه‌های ارتباطی شکایت دارند. بسیاری نگرانند که مبادا دولت، فعالیت آنها را از طریق تلفن‌های هوشمند ردیابی کنند.

تدابیر شدید امنیتی برای کنترل ارتباط ایران با اینترنت جهانی تا حد زیادی توانسته اعتراضات سراسری را محدود کند. ابزارهای ناشناخته‌ و منحصر به فردی که در دست دولت ایران قرار دارد، برای اقلیت‌ها و مهاجرین که در داخل کشور هستند به شدت وحشت آور است. از سوی دیگر، معترضان در عحبند که چگونه دولت توانسته موقعیت مکانی آنها را شناسایی کرده یا به مکالمات خصوصی آنها دسترسی پیدا کند. روشهایی که کاملا تهاجمی هستند اما هنوز روش دقیق آن نا معلوم باقی مانده است.

قطع اینترنت، اصلی‌ترین روش‌ دولت در سانسور محتوا است، اما ابزارهای پیچیده‌تر و دقیق‌تری نیز در اختیار دارد. بخشی از سرکوبهای دولت ایران را با سیستمی که “سیام” نامیده می‌شود، می‌توان توضیح داد. این برنامه تحت وب، قابلیت دستکاری داده‌های تلفن همراه از راه دور را دارا است. در این گزارش وجود سیستم سیام و نحوه کارکرد آن به وضوح توضیح داده شده است. این اسناد داخلی توسط خبرنگاری اینترسپت (The intercept) منتشر شده اند.

در این اسناد داخلی آمده که “سیام” یک سیستم کامپیوتری است که در پشت پرده شبکه تلفن‌همراه ایران فعالیت می‌کند. این سیستم امکان اجرای برخی دستورات را برای اپراتورها فراهم می‌کند که به واسطه آنها، می‌توان نحوه استفاده از داده‌های تلفن همراه را تحت نظر گرفته و آن را تغییر داده یا متوقف کرد. با کمک این ابزارها می‌توان سرعت تبادل داده را کاهش داد، رمزنگاری تلفن همراه را شکست، موقعیت مکانی را به صورت تکی یا گروهی ردیابی کرد، و متادیتای دقیقی از مکالمات افراد به همراه محل و زمان وقوع آنها ایجاد کرد. این چنین ابزارهایی امکان سرکوب بی صدای اعتراضات در حال انجام، یا برنامه ریزی شده را برای دولت میسر می‌کند.

کارشناسی که اسناد سیام را بررسی کرده است چنین گفت:”این سیستم می‌تواند تعیین کند که چه کسی، چه زمانی و در چه مکانی اجازه برقراری ارتباط با دیگران را دارد. در واقع سیام یک ابزار نظارتی نیست بلکه هدف اصلی آن سرکوب و کنترل است که امکان برقراری ارتباط بین معترضین را محدود می‌کند.

ابزار سیام، قابلیت مشاهده فعالیت‌ها و توانایی‌های کاربران را برای سازمان تنظیم مقررات ارتباطات ایران فراهم می‌کند. بر اساس قوانین مخابرات، اپراتورهای تلفن همراه موظف هستند اطلاعات کاربران را به صورت مستقیم در دسترس دولت قرار داده و امکان اجرای هر گونه درخواستی از طریق وب اپلیکیشن‌ها را برایشان فراهم سازند.

این اسناد از منابع داخلی شرکت مخابراتی “آرین تل” به دست آمده است. این اسناد مکاتبات چند ساله شرکت و همچنین اسنادی که بین کارمندان، عوامل بیرونی و کارمندان دولت مبادله شده بدست آمده است. این اسناد توسط هکر ناشناسی در اختیار خبرنگاری قرار گرفته که با توجه به اتفاقات اخیر داخل کشور، انتشار و افشای آنها به نفع عموم مردم به خصوص تظاهر کنندگان است. شرکت آرین تل از ابراز هرگونه نظری در رابطه با اسناد فوق، امتناع کرده است.

جزئیات طرح سیام از دو سند اصلی شناسایی شده در آرشیو این شرکت استخراج شده است. سند اول مربوط به فایل داکیومنت دستورالعمل طرح سیام به زبان فارسی است که به نظر می‌رسد با استفاده از مایکروسافت آفیس و از داخل وزارت امنیت، از زیر شاخه‌های سازمان تنظیم مقررات ارتباطات، طراحی و منتشر شده است. فایل فوق به مستقیما از طریق سازمان تنظیم مقررات ارتباط به شرکت آرین تل ارسال شده و در طول سالهای متمادی چندین بار برای کارمندان مختلف ارسال شده است. در این مکاتبات دیده شده که طرح سیام در همین اواخر نیز مورد بحث بوده که آخرین ایمیل به ماه آگوست مربوط است.

دومین فایل از مکاتبات ایران با یک شرکت مخابراتی اسپانیایی استخراج شده که یک دستورالعمل به زبان انگلیسی است و بسیاری از قابلیت‌های سیام نیز در آن شده است. یک محقق امنیتی بر این باور است که نویسنده دستورالعمل سیام از دانش فنی بالایی در زمینه ارتباطات همراه برخوردار است.

کارشناسان امنیت تلفن همراه و سانسور دولت ایران معتقند قابلیت‌های طرح سیام، در طول ماه‌های گذشته برای معترضان خطرات بسیار جدی به همراه داشته است.

این قابلیت‌ها در کشوری همچون ایران، که از سیستم قضایی ناعادلانه‌ای برخوردار بوده، هیچ‌کس پاسخگوی مردم نیست و در طی سالیان گذشته، آشکارا قوانین حقوق بشر را نقض کرده است، می‌تواند برای کاربران به شدت خطرناک باشد. با کمک ابزارهایی که در طرح سیام مطرح شده، می‌توان کل کشور را تحت نظارت گرفت و به حریم خصوصی افراد تجاوز کرد. علاوه بر این، همین ابزارها را می‌توان برای شناسایی موقعیت مکانی معترضان نیز به کار برد. 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)