خیزش انقلابی مردم ایران بر علیه رژیم اسلامی در سی و ششمین روز خود در داخل و خارج کشور، شنبهِ پر شوری را از سر گذراند. در حالیکه سران رژیم ادعا می کردند شعله های این جنبش را خاموش کرده اند، روز شنبه ۳۰ ام مهرماه در داخل و خارج کشور شاهد برپائی صحنه های شورانگیزی از تظاهرات و اعتصابات مردمی بودیم که از سلطه رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی به جان آمده اند. تظاهرات خیابانی در دستکم بیست شهر ایران برگزار شد. اعتصاب و تظاهرات در بیست مرکز دانشگاهی ایران همچنان در جریان بود. در کردستانِ انقلابی شهرهای سقز، سنندج، بانه، بوکان، مریوان و مهاباد در اعتصاب عمومی بودند.
در بسیاری از شهرهای بزرگ جهان از جمله برلین، استکهلم، پاریس، سیدنی و چندین شهر دیگرتظاهراتهای بزرگیعلیه جمهوری اسلامی ایران بر پا شد.در این میان تجمع بزرگ برلین در نوع خود در مقیاس اعتراضات جهانیِ سالهای اخیر در اروپا کم نظیر بود. منابع مختلف، شرکت کنندگان در تظاهرات آلمان را بیش از صدهزار نفر تخمین می زنند. چنین تظاهراتی با این تعداد عظیم و با شعارهای روشن مردم علیه جمهوری اسلامی باید زلزله ای در کاخهای حاکمان اسلامی ایران بر پا کرده باشد.
شرکت‌کنندگان در تجمع و تظاهرات برلین با در دست داشتن پلاکاردها و تصاویری از ژینا امینی و دیگر جانباختگان اعتراضات سراسری ایران و سر دادن شعارهایی علیه حکومت و مقام‌های جمهوری اسلامی از جمله علی خامنه‌ای، با معترضان داخل کشور ابراز همبستگی کردند. در صف نخست این راهپیماییِ گسترده در برلین خانواده‌های جان‌باختگانِ هواپیمای اوکراینی حضورداشتند.
جمهوری اسلامی سالها بود با صرف هزینه های میلیارد دلاری، افراد خود را برای دائر کردن مراکز مذهبی و جاسوسی، برای پولشویی و لابی‌گری در دالان‌های قدرت در کشورهای غربی و برای نفوذ در رسانه ها و مراکز آموزشی و تحقیقی روانه اروپا و آمریکا کرده بود. رژیم وانمود می کرد که بیش از شش میلیون مهاجر و پناهنده مشغول زندگی خود هستند و کاری با مسائل داخل ایران ندارند. در همان حال آگاهانه بر فعالین سیاسی، فرهنگی، هنری، فشار می آورد که ایران را ترک کرده و حسابی جدی برای مخالفین خارج کشور نمی کرد.
اما اعتراضات و تظاهراتهای یک ماه گذشته در خارج کشور تماممحاسبات و تصورات رژیم را نقش بر آب کرده است. در مدت کوتاهی تظاهراتهای چند ده نفری و یا چندصدنفریِ مخالفین رژیم اسلامی در خارج کشور آنچنان ابعاد عظیمی به خود گرفت که در تاریخ غرب و اروپا هم تازگی دارد. تظاهرات بیش از پنجاه هزار نفری در تورنتو کانادا و بیش از صد هزار نفری در برلین محاسبات حکومت اسلامی را دچار تغییر جدی کرده است.
مردم داخل ایران تظاهرات صدها هزار ایرانی را در اقصی نقاط جهان به دفاع از مبارزات خود می بینند و از آن روحیه و نیرو می گیرند و نیروهای رژیم هم از دیدن این جمعیت وسیع مخالف در خارج کشور دچار نگرانی و ترس می شوند.
در همانحال مردم داخل کشور می بینند که صدها هزار تظاهرکننده ایرانی در خیابان‌های اروپا، آمریکا، استرالیا و کانادا در حمایت پلیس و بدون هیچ درگیری و خشونتی تظاهرات خود را انجام می‌دهند.
مردم همین تظاهراتها را با اعتراضات داخل ایران مقایسه می کنند که در آنها تاکنون چند صد نفر توسط رژیم به قتل رسیده، هزاران نفر زخمی و دهها هزار نفر دستگیر و شکنجه شده اند.
تظاهرات روز شنبه برلین و این حجم عظیم جمعیت شرکت کننده در آن مژده بخش توان سازماندهی میلیونی مردم به پا خاستهدر داخل کشور و سرآغاز پروسه سرنگونی جمهوری اسلامی ایران است .
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.