یک سال از زمانی که طالبان با حمله به افغانستان قدرت را به دست گرفت، میگذرد.
افراد بی شماری یک شبه همه چیز را از دست دادند و با ترس صبح را شب و شب را صبح میکنند.
در این میان افراد الجیبیتی افغانستانی بیشتر از سایرین تحت فشار و خطر مرگ قرار دارند.
فعالین اقلیتهای جنسی و جنسیتی که در این یکسال در افغانستان ماندند و امکان خروج نداشتند میدانند که اگر در مسیر تفتیش مقامات طالبان قرار بگیرند و بازداشت شوند به عنوان منحرف، با خشونت، آزار، شکنجه، ضرب و شتم، تجاوز و یا مجازات قتل و قطعه قطعه شدن رو به رو هستند.
حتی افرادی که پس از سقوط کابل موفق به فرار شدند و در کشورهای امن هستند، همچنان احساس امنیت نمیکنند.
آنها نمیخواهند در سایه زندگی کنند.
میخواهند خودشان باشند، آزاد باشند و زندگی کنند.
در این یکسال تلاشهای بسیاری از سمت سازمانهای حقوق بشری و کنشگران برای انتقال امن جامعه الجیبیتیکیو+ افغانستانی به آلمان و بریتانیا صورت گرفته است و ما امیدواریم این تلاشها هر روز بیشتر شود و افراد بیشتری از خانواده ما نجات پیدا کنند.
هرچند آرزو میکنیم که طالبان سایه شوم خود را کم کند و افغانستان به روزهای خوش و امن گذشته برگردد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.