تعطیلی روزنامه سلام فقط  یک محکوم داشت!

باز هم سالگرد تعطیلی روزنامه سلام  و باز هم استمرار تبانی سکوت مدعیان آزادیخواه و حقوق بشر در داخل و خارج از ایران؛ و اشاره ی مضاعف من معطوف به انجمن صنفی روزنامه نگاران و همکاران مطبوعاتی و اصلاح طلبان پر مدعاست!

متن زیر بخشی از حکم صادره ی دادگاه ویژه روحانیت به قضاوت و رای علی رازینی (رئیس دادگاه) است:

[متهم در جلسات دادگاه در مورد نوشتن مطالبی علیه مسئولین نظام با نام مستعار اعتراف نمود… ]


آن زمان نگذاشتند از حکم کپی بگیرم، در کمترین وقت رونویسی کردم. تمامی اتهام مرتبط با قتل های زنجیره ای وزارت اطلاعات ج‌.ا ( واجا ) بود.

روزنامه سلام عصر چهارشنبه ۱۶ تیر ۱۳۷۸ به حکم دادگاه ویژه روحانیت روزنامه سلام به بهانه ی انتشار یک نامه ی باصطلاح محرمانه ی 《واجا》 تعطیل و عصر پنج شنبه ۱۷ تیر ۱۳۷۸، به حکم همان دادگاه، اینجانب در منزل بازداشت و به مدت ۲ انفرادی در زندان توحید _موزه عبرت_ در مورد یادداشت ها، مقاله ها و گزارش هایی که از من در مطبوعات منتشر شده بود، بازجویی و تفتیش عقاید شدم.

بعد از ۲ ماه به قید ۱۰ میلیون تومان آزاد شدم.

مدیر مسئول روزنامه سلام سید محمد موسوی خوئینی در دادگاه ویژه روحانیت محاکمه و روزنامه به مدت ۵ سال تعطیل شد. و اینجانب به حکم همان دادگاه، به یک سال حبس قطعی محکوم شدم. این حکم به ۵ سال حبس تعلیقی _به اندازه ی حکم صادره برای روزنامه سلام_ تبدیل شد.

تعطیلی روزنامه سلام تنها یک محکوم داشت و آن هم من بودم.
از آن زمان بجز در چند مقطع کوتاه (آن هم به صورت حق التالیف)  که بعدهم آن مطبوعه تعطیل شد! هیچ مطبوعه ی مدعی به من کار نداد و مطالب مرا منتشر نکرد. و از آن زمان نه تنها از حقوق اولیه ی یک فرد معمولی محروم شدم، بلکه بخاطر تبانی در استمرار سکوت مدعیان پرطمطراق و البته خودشیفته، تا الان مورد آزارهای مکرر واقع شده ام.

تا حال حاضر، هرگاه سالگرد تعطیلی روزنامه سلام و واقعه ی کوی دانشگاه و ۱۸ تیر می شود از سیر تا پیاز هر چیزی که خواستند نوشتند و سخن گفتند، الا اشاره کردن به دستگیری و   زندانی شدن من.

اگر برای این سکوت توجیهی هست، باید بگویم فریب تان داده اند و این سکوت فقط موجب محرومیت من حتی از یک معاش معمولی شده است و ایضا آزارهایی که می دهند! و اگر بابت آن رانتی نصیب تان شده، می گویم: گوارای وجود!! اما من هنوز هستم. زنده ام. می توانم بنویسم و صحبت کنم. و خار در گلوی مدعیان!
لینک های مرتبط:

فایل ویدئویی:
https://www.youtube.com/watch?v=6QoT0wXzXP0

و این یادداشت

https://t.me/shourimohammad/437

و این:
https://t.me/shourimohammad/435

و این

[استمرار تبانی سکوت]
https://t.me/shourimohammad/1082

۱۷ تیر ۱۴۰۱
تهران. ایران

محمد شوری (نویسنده و روزنامه نگار)
@shourimohammad

 

لینک نسخه pdf
https://t.me/shourimohammad/2376

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)