(زاده ۱ شهریور ۱۳۰۸ آبادان — درگذشته ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ تهران) مترجم و نویسنده
نجف خان، دوره ابتدایی تا سوم دبیرستان را گذراند و تحصیل را رها کرد و به دنبال کار رفت.
حضور انگلیسی‌ها در تأسیسات نفتی شهر آبادان و تردد آنان در سطح شهر و کاربرد آن زبان وی را به‌یادگیری زبان انگلیسی علاقه‌مند ساخت و به‌طور خودآموز به‌فراگیری این زبان پرداخت.
او در سال ۱۳۳۲ اولین اثر خود را که ترجمه کتاب معروف وداع با اسلحه، نوشته ارنست همینگوی بود، برای چاپ به‌تهران فرستاد. همزمان با چاپ این کتاب در سال ۱۳۳۳ به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی در آبادان به‌زندان افتاد و بعد از یک سال به‌زندان تهران منتقل شد.
در زندان به‌مسائل فلسفی علاقه‌مند شد و در مدت حبس، کتاب تاریخ فلسفه غرب اثر برتراند راسل را ترجمه کرد که بعدها توسط انتشارات سخن به‌چاپ رسید. وی پس از چهار سال در ۱۳۳۷ از زندان آزاد شد و به‌کارهای مختلفی روی آورد.
در نهایت به‌عنوان سردبیر در انتشارات فرانکلین مشغول به‌کار شد و در آنجا به‌ترجمه آثار ادبی رمان‌نویسان و نمایشنامه‌نویسان معروف آمریکایی پرداخت و کتاب‌هایی همچون پیرمرد و دریا، اثر ارنست همینگوی و هاکلبری‌فین، اثر مارک تواین را ترجمه کرد.
وی بعد از ۱۷ سال همکاری‌اش را با مؤسسه فرانکلین قطع کرد. پس از آن برای ترجمه متون فیلم‌های خارجی با سازمان رادیوتلویزیون قرارداد بست. پس از انقلاب از این کار نیز کناره گرفت و به‌طور جدی به‌ترجمه و تألیف پرداخت.
از جمله آثار وی می‌توان به‌ترجمه کتاب‌های یک گل سرخ برای امیلی و گور به‌گور نوشته ویلیام فاکنر، رگتایم و بیلی باتگیت اثر دکتروف، معنی هنر از هربرت رید و پیامبر و دیوانه نوشته جبران خلیل جبران اشاره کرد.
وی همچنین کتاب مستطاب آشپزی را با همکاری فهیمه راستکار نوشت.
از وی همچنین نقدهای مختلفی در مجلات و نشریات به‌چاپ رسیده‌است. وی به‌مناسبت ترجمه آثار ادبی آمریکایی موفق به‌دریافت جایزه تورنتون وایلدر از دانشگاه کلمبیا شد.
نجف خانِ دریابندری در ۹۱ سالگی درگذشت.
نجف دریابندری به روایت ناصر تقوایی:
“دریابندری به‌درستی مفهوم ترجمه را عوض کرد”
گفت‌وگوی سیروس علی‌نژاد با دریابندری دربارۀ خودش، آدم‌ها و روزگارش
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.