اعتراضات پیش رو و نگرانی حکومت ولایت فقیه
در روزهای اخیر تجمعاتی شکل گرفته که مبین این نکته است که دولت رئیسی و حکومت ولایت فقیه خود را در معرض اعتراضات گسترده در آینده‌ای نه چندان دور می‌بیند.
در روند طبیعی تکامل اعتراضات در ایران که در سال‌های اخیر از لحاظ کمی و کیفی رشد غیرقابل انکاری داشته است، مولفه‌‌های اعتراض‌ها و قیام‌ها نشان می‌دهد که حکومت ولایت فقیه در آینده‌ای نه چندان دور در معرض اعتراض‌های بیشتری قرار خواهد گرفت.
در این بین ارکان مختلف نظام به واکنش درباره این قیام‌ها و اعتراض‌ها می‌پردازند، از جمله مجلس حکومت ایران و اعضای آن در روزهای اخیر صدای‌یشان را بالا برده و به حکومت رئیسی شرایط انفجاری جامعه را تذکر می‌دهند و نسبت به پیامدهای نارضایتی‌ها مردم هشدار صادر می‌نمایند.
البته دولت رئیسی خود نیز گویی که آژیر هشدار برایش به صدا درآمده باشد نگرانی خود را از آخر و عاقبت دولتش و نارضایتی‌های اجتماعی سیاسی اقتصادی جامعه بروز می‌دهند.
اعتراضات ضد حکومت یا در بستر حکومت؟
صحبت از آژیرهای هشدار کردیم این آژیرها بر چه مبنایی استوار هستند و آیا ماهیتی متضاد با حاکمیت ولایت فقیه دارند یا در بستر اعتراضات حکومتی تبیین و تفسیر می‌‌شود؟
اعتراضاتی که در چند ماهه اخیر شاهد آن بوده‌ایم می‌توان به جرات و با تکیه بر واقعیت‌ها و ماهیت این اعتراض‌ها گفت خصلت ضد حکومتی داشته و دارد.
به بیان دیگر در وهله اول اگر چه اعتراض‌ها بر این پایه استوار است که مطالبات معیشتی و اقتصادی را خاستگاه خود قلمداد می‌کند اما در اولین گام بعدی به صورت مخالفت با حاکمیت و تمامیت حکومت ولایت فقیه تجسد می‌یابد و این نیز از دید قوای حاکمیتی از جمله در دولت رئیسی که مجری امور اجرایی کشور می‌باشد پنهان نیست.
سرکوب اعتراضات نتیجه معکوس می‌دهد
اعتراضات در سال جدید بلافاصله بعد از تحویل سال نو و از هفته دوم فروردین آغاز گشت از جمله بازنشستگان، کارگران و کشاورزان اقدام به برگزاری اعتراضات کردند و اقشار مختلف معترضان به کف خیابان‌‌ها آمدند.
این اتفاقات و اعتراض‌ها که در برخی از آنها منجمله در اعتراضات بازنشستگان شرکت مخابرات، توسط قوای سرکوبگر حاکمیت در روز ۲۳ فروردین در مقابل «ستاد اجرایی فرمان امام» به خشونت گرایید، به مرحله نوینی رسید. [بازنشستگان مخابرات جلوی ستاد اجرای فرمان خمینی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند + فیلم]
این اعتراض‌ها در روند خود و طی روزهای گذشته از لحاظ کمی گسترده‌تر شده و اقشار بیشتری را در بر گرفت.
گسترش نارضایتی‌های اقشار آسیب‌پذیر و دهک‌های پایین جامعه در روزها و هفته‌های اخیر در حالی بوده است که ابراهیم رئیسی از آستانه و بعد از روی کار آمدنش، وعده حل مشکلات اقشار ضعیف جامعه را می‌داد، وعده‌هایی که هیچ وقت محقق نشد و در فقدان بدست‌آوری آنها اقشار مختلف کشور کف خیابان را برای احقاق حقوق حقه خود برگزیدند.
اقشار مختلف نه تنها وعده‌های رئیسی را پوچ دیدند بلکه در کمتر از یک سالی که از تصدی امور توسط دولت رئیسی می‌گذرد شاهد وخیم‌تر شدن اوضاع معیشتی و اقتصادی خود هستند.
ترس اصلی دولت ایراهیم رئیسی
در این بین ترس اصلی دولت رئیسی گسترده‌شدن اعتراض‌ها و مطالبات است که در قدم بعد به صورت اعتراضات ضد حکومتی بروز خواهد کرد، می‌باشد.
تجربه نشان داده است که سرکوب اعتراض‌کنندگان آن طور که حکومت ولایت فقیه می‌خواهد نه تنها نتیجه نخواهد داد بلکه نتیجه معکوس داشته و اعتراض‌ها را در کمیت و کیفیت بیشتر و بیشتر خواهد کرد.
به بیان دیگر دولت رئیسی در ماه‌های آتی به دلیل حل نشدن تضادهای معیشتی اقشار آسیب‌پذیر با چالش‌های جدیدی روبرو خواهد بود که از این حیث دولت رئیسی و در مقیاس کلی‌تر حکومت ولایت فقیه را آماج اعتراض خود قرار خواهند داد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.