استاد نامیرا “احمد مصطفی محمد”، مشهور به “احمد دلزار”، شاعر و نویسنده کورد در ۸ ژانویه ۱۹۲۰ میلادی، در بخش کویه (کویسنجک) اقلیم کوردستان، دیده به جهان گشود.
پیش از آنکه دلزار وارد مدرسه شود، پدرش اشعار فارسی را برای او به کوردی ترجمه می‌کرد و می‌خواند. او در سن هفت سالگی برای فراگیری خواندن و نوشتن نزد ملا اسعد فرستاده می‌شود. دلزار در سال ۱۳۰۸ وارد مدرسه ابتدایی می‌شود و در سال ۱۳۱۶، هنگامی که نخستین مدرسه راهنمایی در شهر کویه باز می‌شود، در آن مدرسه مشغول به تحصیل می‌شود.
وی بیش از صدها شعر به زبان‌های کوردی و عربی سروده است، و همچنین اشعار باباطاهر را به کوردی سورانی ترجمه کرده است. دلزار آخرین کتاب شعر خود را با عنوان «گلچینی از اشعار دلزار» در سال ۲۰۱۸ منتشر کرد. وی در سال ۱۹۵۹ به عضویت اتحادیه ادیبان عراق و در سال ۱۹۷۰ به عضویت اتحادیه نویسندگان کورد درآمد.
احمد دلزار می‌گوید که در سال ۱۳۲۲ به خدمت سربازی رفته است و در جنگ جهانی دوم نیز شرکت کرده‌است. هنگامی که آمریکا از روژاوا (کوردستان سوریه) خارج شد و کوردها را در مقابل حمله‌ی ترکیه تنها گذاشت، دونالد ترامپ این اقدام آمریکا را به این صورت توجیه کرد که کوردها در جنگ دوم جهانی با ما همکاری نکردند. احمد دلزار به عنوان شاهد زنده که در جنگ جهانی دوم سرباز بوده است، گفت: “من بە عنوان شاهد عینی گفتەهای ترامپ را رد می‌کنم، ترامپ آن زمان به دنیا نیامده بود و اطلاع ندارد! من بە عنوان شاهد عینی شهادت می‌دهم کە ۹۰۰۰ سرباز کورد در جنگ دوم جهانی شرکت داشتند.”
از سال ۱۹۴۷ تا اوایل دهه دهم قرن گذشته، بیشتر روزهای خود را در زندان ها، بازداشتگاه‌ها و بی‌خانمانی سپری کرد و بین سال‌های ۱۹۷۴-۱۹۷۹ نماینده جبهه ملی در اربیل بود و به عنوان عضو مجلس قانونگذاری انتخاب شد و همچنین عضو شورای اقلیم خودمختار کردستان در نشست اول و دوم بود.
او دارای دیپلم تاریخ، فلسفه، اقتصاد سیاسی و جنبش بین المللی کارگری در بلغارستان است.
سرانجام وی در ۲۱ فروردین ماه ۱۴۰۰، برابر با ۱۰ آوریل ۲۰۲۱ میلادی، در سن ۱۰۱ سالگی به دلیل بیماری در بیمارستانی در شهر هەولێر (اربیل) درگذشت.
▪کتاب‌شناسی:
– نریمان ۱۹۸۶: نوازی آشتی و شعر یزدی (نجم صلح و آزادی). مطبوعات بریگاد (بغداد ۱۹۵۸)
– شعر او بات ووزیان (مبارزه و زندگی). مطبوعات وفاداری. بغداد ۱۹۵۹
– به عنوان یک بازمانده شعر چاپ الوفا، بغداد، ۱۹۶۰
– لنین و شعر او توسط نوابه نایک کی مایکوفسکی (لنین و شعر معروف مایکوفسکی) بغداد. چاپ پیشگام ۱۹۷۸
– دیوانی دلزار – چاپ اول ۱۹۹۲
– ضمیمه خاطره من – قسمت اول ۱۹۹۸
– ضمیمه خاطره من – قسمت دوم ۲۰۰۱
▪نمونه اشعار:
(۱)
بیزارم، عمرم سپری شد
سن من ۱۰۱ سال است
بدنم سست و بی‌رمق است
بدنم فقط پوست و استخوان است
اما علی‌رغم همه این‌ها
بسیار شاد و خوشبخت هستم
ای برادران، مبارزان
فکر می‌کنم آن روز خواهد آمد
که کوردستان بزرگ و گرانقدر
به بهشت جهان تبدیل خواهد شد.
گردآوری و نگارش:
#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.