کانون حقوق بشری نه به زندان – رسیده، ۵ اسفند۱۴۰۰، با گذشت سه هفته از بازداشت ایمان سبزیکار، آقای عنایت رضایی وکیل این کارگر محروم در لایحه ای خطاب به رئیس شعبه اول دادگاه کیفری استان فارس درخواست ملاقات با موکل خود را کرده است. وی همچنین اعلام کرده است که تمامی تحقیقات اولیه تحت شکنجه و با شکستن استخوان دست و پای متهم همراه بوده و هیچکدام وجاهت قانونی ندارد.
یک منبع مطلع همچنین گفت که شکنجه هایی که بر روی ایمان سبزیکار جونقانی صورت گرفته است منجر به شکستن استخوان دست، پا، دندانها و فک وی شده است.
وکیل عنایت رضایی، از دادگاه خواستار معرفی موکل خود به پزشکی قانونی جهت تعیین میزان جراحات وارده در تحقیقات مقدماتی و بهبودی حاصل از شکستگی استخوان شد.
وی همچنین از دادگاه خواست تا با نقض تحقیقات مقدماتی انجام شده بدون حضور وکیل با شکنجه جسمانی و روحی روانی موکل، که هیچکدام ارزش استنادی ندارد، تحقیقات مقدماتی صحیح و کارشناسی شده انجام شود.
وی همچنین خواست دور از برخورد احساسی با پذیرش حقوق شهروندی موکل، دستور به لغو ممنوع الملاقاتی موکل صادر و مراتب به اداره زندان اطلاع داده شود.
آقای رضایی همچنین خواست تا با وجود اطلاع خود و خانواده متهم از شکنجه جسمانی و شکستن استخوان موکل، موارد لازم جهت ملاقات وکیل و خانواده ایمان سبزیکار جونقانی فراهم شود.
شایان ذکر است با توجه وضعیت مالی خانواده ایمان سبزیکار جونقانی برای گرفتن وکیل، دوستان و اهالی وی با کمک هم اقدام به گرفتن یک وکیل انتخابی برای او کرده اند اما این وکیل هم نه میتواند موکل خود را ببیند و نه می تواند به پرونده موکل دسترسی پیدا کند.
یک منبع مطلع از شهروندان جونقان از کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام خواست تا صدای ایمان سبزیکار جونقانی و خانواده دردمند او بوده و از جوامع حقوق بشری بپرسیم:
۱- چرا اجازه ملاقات حضوری با ایمان سبزیکار را به خانواده و وکیل ایمان سبزیکار، نداده اند؟
۲- آیا ایمان سبزیکار زنده است؟ هیچکس از زنده یا مرده بودن ایشان اطلاعی ندارد. حتی وکیل قانونی ایشان. کدام قانون و تبصره و ماده چنین اجازه ای داده است که خانواده و وکیل قانونی متهم اجازه ملاقات و تماس با متهم را نداشته باشند؟
۳-طبق اطلاعات موجود، دست و پا و فک متهم زیر شکنجه های فراوان شکسته شده و زیر شکنجه از ایشان اعترافاتی گرفته شده و روی پرونده ایشان ثبت شده است، طبق کدام قانون و شرع و عرف چنین برخوردی با متهم شده است؟؟
۴-چرا در برگزاری دادگاه علنی تعلل ورزیده و موانع قانونی را بهانه میکنید؟ کدام منع قانونی؟ برای مردم شفاف سازی کنید.
۵-چگونه بدون حضور و اطلاع وکیل متهم، با شکنجه های بی رحمانه اعترافات مورد پسند خودتان را اخذ کرده و پرونده را ظرف ۱۰ روز به مرحله کیفر خواست رسانده اید؟ حقوق متهم و وکیل متهم کجا لحاظ شده است؟
آقای عنایت رضایی همچنین در نامه ای به بخش های دیگری از نقض حقوق موکل در سه هفته گذشته و در جریان بازجویی های مقدماتی پرداخته و نوشته است:
اینجانب عنایت رضایی وکیل متهم ضمن تذکر رعایت عدالت قضایی در برخورد با پرونده موکل و نادیده گرفتن حقوق قانونی متهم و عدم رعایت قانون حفظ حقوق شهروندی موضوع ماده ۷ قانون آیین دادرسی کیفری به عرض می رسانم.
فیلم زمان دستگیری موکل موجود است. مطابق ماده ۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری شخص دستور دهنده به ضابطین جهت دستگیری متهم میبایست روشن و مشخص باشد.
مطابق ماده ۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری با شروع تحقیقات ضمن تفهیم حق برخورداری متهم از وکیل، ملاقات وکیل با متهم حتی زمانی که متهم تحت نظر و تحقیقات محرمانه می باشد تعیین گردیده است.
موکل علیرغم گذشت چندین روز از زمان دستگیری و حتی اتمام مرحله ی تحقیقات مقدماتی و صدور کیفری خواست و ارسال پرونده به دادگاه کیفری نه تنها موارد حقوق موکل به ایشان اعلام و رعایت نگردیده است بلکه تا کنون ممنوع الملاقات قضایی بوده و دستور جنابعالی با اکراه موجود به ملاقات اینجانب با موکل علیرغم اطلاع از ممنوع الملاقاتی موکل بیشتر به طنز و رفع وکیل از سر خود می ماند تا رعایت حقوق قانونی و شهروندی موکل که نتیجه دستور پیچیده جنابعالی که بدین شرح اعلام شد کاملا هویدا بود؛
«در صورت ممنوع الملاقات نبودن متهم صرفا در حضور آقای زارع با حفظ تمام جوانب امنیتی و حفاظتی و تماس آقای زارع با اینجانب و هماهنگی مجدد بلامانع است»
اول که موکل پس از چندین روز از اتمام تحقیقات مقدماتی هنوز ممنوع ملاقات است در ثانی با وجود تماس آقای زارع با شما قرار بود چه موردی قانونی تذکر داده شود؟ شما از مطالعه پرونده توسط وکیل هم با دستورات غیر معمول ممانعت نموده اید.
شما گمان میکنید اینجانب بعنوان وکیل متهم با خانواده ایشان از شکستن دست و پای موکل زمان اخذ اظهارات در تحقیقات مقدماتی اطلاعی نداریم . لذا تلاش تان برای جلوگیری از ملاقات وکیل و خانواده متهم با ایشان برای عدم اطلاع از این موضوع نافرجام است و این وسط تحقیقات مقدماتی است که با شکنجه جسمانی و روحی ازموکل اخذ شده و هیچکدام از اظهارات موکل که تحت شکنجه بودن آن مشهود است وجاهت قانونی ندارد.
ضمن این لایحه از جنابعالی بعنوان رئیس شعبه اول دادگاه کیفری تقاضا مینمایم ضمن معرفی موکل به پزشک قانونی و حفظ حقوق موکل و اعلام بی ارزش بودن تحقیقات مقدماتی انجام شده که تماما پس از شکستن دست و پای موکل اخذ و ثبت گردیده است، نسبت به شخص خاطی اعلام جرم گردد تا مراتب از طریق مرجع قانونی پیگیری شود.
درباره ایمان سبزیکار جونقانی:
ایمان سبزیکار نام کارگر زحمتکشی است که بامداد روز پنجشنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۰، یک افسر فاسد نیروی انتظامی؛ ستوان یکم علی اکبر رنجبر، جانشین پاسگاه نیروی انتظامی روستای بیدزرد شیراز را که قصد بالاکشیدن پول این کارگر محروم را داشت در یک درگیری به سزای اعمالش رساند.
بدنبال این درگیری و دستگیری ایمان سبزیکار، رهام بخش حبیبی فرمانده نیروی انتظامی استان فارس گفت: «پلیس با این افراد به شدت برخورد خواهد کرد و برای این موضوع طرح‌هایی داریم که از فردا اجرایی می‌شود.»
بدنبال این حرف، ماموران نیروی انتظامی پس از بازداشت ایمان درحالیکه یک پایش شکسته بود، و درحالیکه بر اساس فیلمهای منتشر شده آثار شکنجه با لباس خونی بر روی او کاملا مشهود است و ایمان حتی توان نشستن یا راه رفتن ندارد، در کمال سنگدلی و شقاوت او را به صحنه قتل آورده و فرزند مامور فاسد را بر بالای سر این کارگر زحمتکش آوردند. تصویری که با هیچکدام از اصول حقوق بشر همخوانی ندارد.
ایمان سبزیکار از اهالی جونقان استان چهارمحال و بختیاری متولد ۱۳۷۳ یک کارگر بسیار ساده و زحمتکش آرماتوربند در شیراز است. به گفته جوانان و مردمی که او را می شناسند: «او هیچ گناهی نداشته و از راه حلال نان در می آورد و چسباندن تهمتهای مواد مخدر و ارازل و اوباش به این جوان محروم از جمله دروغهایی است که عوامل فاسد حکومتی برای توجیه جنایاتشان به مردم می چسبانند.»
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.