در مراسم چهلم بکتاش آبتین، نیروهای امنیتی با شلیک گاز اشکآور و توسل به خشونت تلاش در متفرق کردن جمعیت داشتند
مراسم چهلمین روز درگذشت بکتاش آبتین شاعر و زندانی سیاسی در امامزاده عبدالله شهر ری برگزار شد. این مراسم با یورش نیروهای امنیتی به خشونت کشیده شد. در ویدئویی که در شبکههای اجتماعی منتشر شده است مردم شعار میدادند: « درود بر آبتین، مرگ بر ظالمین». نیروهای امنیتی با شلیک گاز اشکآور و توسل به خشونت تلاش در متفرق کردن جمعیت داشتند.
براساس گزارشهای رسیده، عدهای از جمعیت از جمله آقایان «کامبیز نوروززاده»، «یاشار تبریزی» و «مهیار ظفرمهر» در این مراسم بازداشت شدند.
- مرگ بر خامنه ای؛ کلیپهای صوتی ناآرامی در زندان اوین پساز فوت بکتاش آبتین
- بکتاش آبتین بدلیل تاخیر در درمان و رسیدگیهای پزشکی درگذشت
محکومیت به زندان بکتاش آبتین
بکتاش آبتین بدلیل عضویت در کانون نویسندگان ایران و حضور بر مزار جان باختگان قتلهای زنجیرهای، به ۶ سال زندان محکوم شده بود. وی از مهرماه ۹۹ و در اوج کرونا توسط قوه قضاییه، جهت اجرای حکم به زندان فراخوانده شده بود. او در طول این مدت ۲ بار به کرونا مبتلا شد. مسئولین زندان با ندادن مرخصی استعلاجی، استفاده از رسیدگیهای پزشکی را از وی سلب کردند. آنها سرانجام با وخامت حال بکتاش آبتین در روز ۲۲ آذرماه ۱۴۰۰ مجبور به بستری وی در بیمارستان شدند. اما بدلیل عدم رسیدگیهای پزشکی، در زندان حال عمومی وی هر روز وخیمتر میشد.
مرگ از پیش برنامهریزی شده بکتاش آبتین
بکتاش آبتین ظهر روز شنبه ۱۸ دی ماه۱۴۰۰ در بیمارستان درگذشت. نحوه درگذشت وی و تاخیر مسئولان زندان در اعزام وی به بیمارستان نشان از برنامهریزی برای قتل وی بوده است.
سازمانهای حقوق بشری و کانون نویسندگان ایران پیشتر اعلام کرده بودند، وضعیت جسمانی بکتاش آبتین وخیم است.
کانون نویسندگان طی بیانهای در این باره مینویسد:
«چهار روز سرگردانی او در زندان اوین میان بند و بهداری بدون دریافت درمان، انتقال شبانه او به بیمارستان طالقانی و به زنجیر کشیدن او بر تخت بیمارستان، بیخبر نگه داشتن خانواده و همبندانش از وضعیت او و سوزاندن روزها و لحظات حیاتی آبتین و خانوادهاش در تلاش برای گرفتن مرخصی، بخشی از عملکرد آگاهانه و عامدانه حکومت و زندانبانانش در به خطر انداختن جان آبتین است.»
بکتـاش آبتین متولد ۱۳۵۳ در شهرری بود. وی از اواسط دهه ۷۰ چندین مجموعه شعر منتشر کرده بود. در آثار وی میتوان از «مژهها، چشمهایم را بخیه کردهاند»، «و پای من که قلم شد نوشت برگردیم»، «خلوت»، «پتک» و «در میمون خودم پدربزرگم» نام برد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.